Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen

De 113. Psalm.

GHy kindren die den Heer dient vry,
Looft ende prijst synen naem bly,
Laet de hoocheyt Gods syn ghepresen,
Laet seer heerlijck nu zijn verclaert,
Des Heeren naem seer wijt vermaert,
End eeuwichlijck voort verhoocht wesen.

[p. 40]

 

2. Vander Sonnen opganck seer claer,

 

Tot den onderganck moet eenpaer,

 

Ghelooft wesen uwen naem Heere.

 

Die over alle volcken wreet

 

Heerschet, end soo wijt end so breet

 

Als den Hemel is, streckt syn eere

 

3. Wie is onsen Heere ghelijck,

 

Die in syn hemelsch Coninckrijck

 

So verheven is met eerweerde?

 

End van daer syn ooghen afslaet.

 

Siende hoet allesins toegaet

 

Inden Hemel end oock op d' eerde.

 

4. Hy heeft seer fijn op uyt den stof,

 

De cleyne tot syn eer, end lof,

 

Wt den dreek verhoocht hy den armen.

 

Dat hy hem by den Vorsten groot,

 

Ja by den Vorsten syns volcx bloot,

 

Verheffe na zijn groot ontfarmen.

 

5. 'T huys des Wijfs 't welck was onvruchtbaer,

 

Gheeft hy vol kinderen eerbaer,

[p. 41]

 

Die int huys spelen end op straten.

 

6. Soo dat d' onvruchtbare veracht,

 

Kindren ghewint met grooter macht,

 

Dies sy verblijt wert boven maten.