Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen

Den 84. Psalm.

HOe lieflijck, o Heer, ende hoe reyn,
Sijn uwe wooninghen niet cleyn?
Lustich zijnse ende schoon boven mate.
Mijn hert verlanght met allen seer
Ende sucht na uwen Tempel, Heer:
Mijn ziel en lijf in desen state,
Sijn in den waren Godt verblijdt,
Ende seer verheucht tot deser tijdt.

2. Die musschen ende Swaelven 't same,

Vinden eenen nest bequame,
Och Heere de heyrscharen crachtich?
G Godt mijn troost ende helper mijn,
Waer ist dat u outaren zijn,
Daer ghy woont, o mijn Heer almachtich?
Wel hem die in u huys eerbaer

[p. 20]

 

Woonen, die loven u eenpaer.

 

3. Salich is hy t'allen stonden,

 

Wiens cracht, Heer ghy zijt bevonden,

 

Die neerstich bewaert uwe weghen:

 

Als sy door dit jamer dal gaen,

 

Sy sullen met vliet recht voortaen,

 

Putten te graven zijn gheneghen,

 

Die werden ghemaeckt water-rijck,

 

Door den reghen alle ghelijck.

 

 

 

4. Sy sullen gaen van deucht tot deucht,

 

Tot dats' in Zyon al met vreucht

 

Comen, end daer den Heer aenschouwen.

 

O Heer der heyr-crachten seer schoon,

 

Wt den hooghen Hemelschen throon,

 

Hoort mijn gebedt in dit benouwen:

 

Ghy Jacobs Godt my doch verhoort,

 

Verneemt mijn smeecken na u woort.

 

5. Heer, tot wien wy inden noot vlien,

 

Wilt uwen ghesalfden aensien:

 

Want veel beter is slechts een ure,

[p. 21]

 

In u huys, dan elders, dits claer,

 

Duysent zijn, Beter is oock daer

 

Een wachter te zijn aen de deure,

 

Dant is in den paleysen soet,

 

Der Godtloosen met over-vloet.

 

6. Want onse Godt is vrientlijck en goet

 

Een Son, end schilt tot ons behoet,

 

Die ons gheeft eer ende ghenade:

 

Die den vroomen in ghenen noot,

 

Verlaten sal tot inden doodt

 

Gheen dinck ontbreeckt hem vroech noch spade.

 

Salich is hy die op hem bout,

 

Ende hem van herten gantsch vertrout.