Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen
(1650)–J. Sent–
Auteursrechtvrij
[pagina 17]
| |
Die alsins toont vry,
Sijn seer stercke cracht,
End zijn groote macht
2. Die volcken ghestelt,
Onder ons ghewelt,
Sullen wy haest sien,
Die voor ons haer knien
Buyghen met ootmoet,
Vallend ons te voet.
Hy is die Jacob
Tot zijn volck neemt op,
Ende tot syn erfdeel,
Ons verkiest gheheel:
Want hy als zijn kindt,
Ons hertelijck bemint.
3. Ons Godt seer vermaert,
Met vreuchde hooch op vaert
In een bly gheschal,
Der Basuynen al,
Diemen lieflijck hoort,
Met een soet accoort.
| |
[pagina 18]
| |
Singht nu openbaer,
Gods ons Conincx claer
Goedtheyt wel bekent:
Want tot aen elck endt,
Streckt hem somen siet,
Sijn macht ende ghebiet.
4. Singht ghy die cloeck zyt
Want hem zijn altijt,
Die volcken voortaen,
Gansch'lijck onderdaen,
Hy sit verciert schoon,
Hooch op zijnen throon.
Die Princen van naem,
Sijn hem ghehoorsaem,
Ende zijn daerom hier
Dat sy werden schier,
'T volck Gods (minst ende meest)
Die Abraham vreest.
5. Onse Godt vol eer,
Is een crachtich Heer,
Boven hen ghestelt,
| |
[pagina 19]
| |
Die hebben ghewelt,
Ende steedts onbeswaert.
D'aertrijck hy bewaert.
|
|