Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen

Den 46. Psalm.

ALs ons die noot over-valt crachtich,
Ons Borcht ende Heyl is God almachtich,
Sulcx bevinden wy in den noot,
Ende hebben in hem troost seer groot,
Die vreesen wy in gheenen dinghe,
Al waert dat de werelt verginghe,
Ende de Berghen hen wierpen snel,
Int midden der Zee diep ende fel.

2. Al waert dat 't water des Meyrs diepe

Raesde t' saem ende oock overliepe
Al waren te niet door zijn cracht,
Berghen ende steen-rotsen ghebracht.
Nochtans sullen die beken reyne,
Oock meenighe clare fonteyne,
Die schoone stadt maken verblijdt

[p. 15]

 

Daer Godt in woont tot aller tijt.

 

3. Midden in haer woont Godt ghepresen,

 

Ende wilt eeuwichlijck by haer wesen.

 

Niet salse beweghen voortaen:

 

Want de Heer wilse altijdt bystaen.

 

Veel Volcks is ons gheweest seer teghen,

 

Coninckrijcken hen oock beweghen

 

Van haer gherucht, also dat scheen,

 

Vergingh d' eerde ende Hemel met een.

 

 

 

4, In sulcke stormen ende baren,

 

T' is met ons de Heer der heyrscharen,

 

Godt Jacob is ons een borcht vast

 

Teghen ghewelt ende overlast.

 

Comt doch al, wilt sienende bemercken

 

Onses Gods groote wonder wercken,

 

Die hy hier opter aerden doet,

 

Na zijne groote wijsheyt goet.

 

5. Hy heeft over d' aertrijck int breede

 

Ghestilt die oorloghen seer wreede

[p. 16]

 

Lancen, Boogen, heeft int landt

 

Vernielt end die waghens ghebrant,

 

Weest stil (spreeckt hy) zijt doch ghedachtich

 

Mijner grooter sterckheyt seer machtich

 

Ick ben die Godt seer hooch gheacht,

 

Boven aller menschen gheslacht.

 

6. Cortelijck, de Godt der heyrscharen

 

Is met ons in stormen ende baren,

 

Godt Jacobs in ons een borch vast,

 

Teghen ghewelt ende overlast.