Basiorum Liber

[p. 25]

Basivm XVI

Latonae niveo sydere blandior,

Et stella Veneris pulchrior aurea,

Da mî basia centum

Da tot basia, quot dedit

Vati multivolo Lesbia, quot tulit:

Quot blandae Veneres, quotque Cupidines

Et labella pererrant,

Et genas roseas tuas:

Quot vitas oculis, quotque neceis geris,

Quot spes, quotque metus, quotque perennibus

Mixta gaudia curis,

Et suspiria amantium:

Da quam multa meo spicula pectori

Insevit, volucris dira manus Dei:

Et quam multa pharetra

Conservavit in aurea:

Adde & blanditias, verbaque publica

Et cum suavicrepis murmura sibilis,

Risu non sine grato,

Gratis non sine morsibus:

Qualeis Chaoniae garrula motibus

Alternant tremulis rostra columbulae,

Cum se dura remittit

Primis bruma Favonijs.

[p. 26]

 

Incumbensque meis, mentis inops genis,

 

Huc, illuc oculos volve natatileis,

 

Exanguemque lacertis

 

Dic te sustineam meis.

 

Stringam nexilibus tete ego brachijs,

 

Frigentem calido pectore comprimam,

 

Et vitam tibi longi

 

Reddam afflamine basij:

 

Donec succiduum me quoque spiritus

 

Istis roscidulis linquet in osculis,

 

Labentemque lacertis,

 

Dicam, collige me tuis.

 

Stringes nexilibus me, mea, brachijs,

 

Mulcebis tepido pectore frigidum.

 

Et vitam mihi longi af-

 

Flabis rore suavij.

 

Sic aevi, mea lux, tempora floridi

 

Carpamus simul, en iam miserabileis

 

Curas aegra senectus

 

Et morbos trahet, & necem.