Basiorum Liber

[p. 27]

Basivm XVII

Qualem purpureo diffundit mane colorem,

Quae rosa nocturnis roribus immaduit:

Matutina rubent Dominae sic oscula nostrae,

Basiolis longa nocte, rigata meis,

Quae circum facies niveo candore coronat,

Virginis ut violam cum tenet alba manus:

Tale novum seris cerasum sub floribus ardet,

Aestatemque & ver cum simul arbor habet.

Me miserum, quare, cum fragrantissima iungis

Oscula, de thalamo cogor abire tuo?

O, saltem, labris serva hunc, formosa, ruborem,

Dum tibi me referet noctis opaca quies.

Si tamen interea cuiusquam basia carpent,

Illa meis fiant pallidiora genis.