Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

Iudae epistula

Judas, een knecht Ihesu Cristi ende Jacobs brueder, ontbiet den ghenen die in Gode den vader gheminnet sijn ende van Cristo Ihesu ontholden ende gheroepen sijn: ontfarmherticheyt ende vrede ende minne moet in u vervullet werden.

Alre lieveste, ic doe alle ernstighe sorchvoldicheyt u te scriven van uwer ghemeenre salicheyt. Ic hadde noet u te scrivene ende bidde datter steerkelic ghestreden werde opt ghelove datten heylighen eens ghegheven is. Want het sijn somighe menschen in comen, welke bosen langhe te voren voerghescreven sijn in diere verdoemenissen; die ghenade onses Godes keren si in onkuuscheyden ende versaken onsen Heer Ihesum Cristum, die alleen die Heer is.

Mer ic wil u, die alle dinc volcomelic wetende sijt, vermanen dat Ihesus dat volc uten lande van Egipten behielt, daer nae die niet en gheloveden, destrueerde hij; ende die enghelen, die den edelen staet oerre sceppinghen niet en hielden, mer oer woenstat lieten, die hevet hi inden oerdel des groten daghes den ewighen banden onder die duusternissen inder verdoemenissen gheholden, alsoe sijn Zodoma ende Gomorra ende die stede daer omtrent, die des ghelijc oncuuscheyt dreven, die henen ghingen na den anderen vleysche, een exempel des ewighen vuers gheworden, pijn lidende.

Ende des ghelijc dese onghelovighe, die dat vleysche bevlecten, die verheringe versmaden si ende die moghentheyden blasphemeren sij.

Doe Michael, een prince der enghelen, mitten viande disputeerde ende twistede, en dorstede hi dat ordel der blasphemien niet op hem legghen, mer hi seyde: Die Heer ghebiedet di! Mer dese onghelovighe, wat si niet en weten, blasphemieren sij ende die dinghen die si natuerliken kennen ende verderven daer in alse stomme beesten. Wee den ghenen die in Cayms weghe gheganghen sijn, ende wee den ghenen die in des propheten Baals dwalinghe om loons wille uut ghestort sijn ende wee den ghenen die inden weder segghen Chore verdorven sijn.

Dese sijn vlecken in haren weelden, te gader worscappende, hem selven voedende sonder vrese, het sijn wolken sonder water, die vanden wijnde om ghevoert werden, het sijn onvruchbaer hervest bome,

[fol. 136v]

twee werven ghestorven, uut gherodet, het sijn vloede des wreden meers, uut scumende hoer confusien, het sijn dwalende sterren, dien die verwoetheyt der duusternissen inder ewicheyt gheholden sijn.

Ende van desen onghelovighen hevet Enoch, die die sovende van Adam was, geprophenteert, segghende: Siet, die Heer comet in sinen heylighen dusenden ordel te doen yeghen allen menschen ende alle bose te berespen van allen boesen werken der onghenadicheyt, daer si quadertierlic in ghewrocht hebben ende van allen hardicheden, die die onghenadighe sonders ghesproken hebben yeghens hem.

Dit sijn die murmureerres, clagheachtich wanderende nae hoeren begheerten, ende oer mont spreect hoverdye, verwonderende die personen om neringhen wille.

Mer ghi, mijn alre lieveste, ghedenct die woerde die voersproken sijn vanden apostolen des Heren Ihesu Cristi, die u seyden dat inden leesten tiden comen sollen bespotters, wanderende nae horen begheerten der boesheyt. Dit sijn die hem selven scheyden, si sijn veelic ende en hebben en ghenen gheest. Mer ghi, mijn alre lieveste, stichtet u selven op u heylighe ghelove, biddende inden Heylighen Gheest, holdet u selven inder minnen Godes, verbeydende die ontfarmherticheyt ons Heren Ihesu Cristi inden ewighen leven. Ende alle onghelovighe berispet veroerdelt te wesen, mer ander beholdet, gripende uut den vuere, ende den anderen ontfarmet inder vresen Godes, hatende den bevlecten roc, die vleyschelic is.

Mer den ghenen die machtich is, u sonder sonde te ontholden ende te setten voer die yeghenwordicheyt sijnre glorien onbevlecket in die toecomest ons Heren Ihesu Cristi, Gode alleen onsen beholder overmids Ihesum Cristum, onsen Heer, hem si glorie ende groetmakinghe ende ghebod ende moghentheyt voer allen ewen, ende nu ende in allen ewen. Amen.