XIIII
Ende hi seyde sinen jongheren: En laet u herte niet versaghet wesen noch vervaert. Ghi ghelovet in Gode, ende ghelovet in mi. In mijns vader huus sijn vole woninghen; waert anders yet, ic haddet u gheseghet, want ic gae u die stede te bereyden, ende eest dat ic gaen sal ende u die stede bereyden, ic come weder ende sal u tot mi selven nemen, op dat ghi oec sijt daer ic bin.
Ende daer ic gae, weet ghi ende ghi weet den wech. Thomas seyde tot hem: Heer, wien weten niet, waer du ghaeste, ende hoe moghen wij den weech weten? Ihesus seyde hem: Ic bin die weech, die waerheyt ende dat leven; niement en coemt totten vader dan overmids mi. Waert dat ghi mi ghekennet hadt, ghi hadt oec ummer den vader ghekent, ende voertmeer soldien kennen ende ghi hebt hem ghesien.
Doe seyde hem Philippus: Heer, toen ons den vader ende tis ons ghenoech. Ihesus seyde hem: Aldus vole tijts bin ic mit u ende ghi en hebt mi niet ghekeent, Philippe? Die mi ziet, die ziet oec den vader; hoe segghestu: Toen ons den vader? En ghelovestu niet, dat ic inden vader bin ende die vader in mi is? Die woerde die ic spreke, die en spreke ic van mi zelven niet; die vader, die in mi blivende is, hi werct die wercke. En gheloefdijs niet, dat ic inden vader ende die vader in mi is, al en waer des niet, gheloves um der werken wille. Voerwaer, voerwaer segghe ic u, dat die in mi ghelovet, die werke die ic doe, sal hi oec doen, ende meerre werke dan dese sal hi doen, want ic gae totten vader, ende soe wat ghi bidt in minen name, dat sal ic doen, op dat die vader inden zone verclaert werde. Soe wat ghi bidt den vader in minen name, dat sal ic doen.
Ist dat ghi mi minnet, soe holt mine ghebode, ende ic sal den vader bidden ende hi sal u enen anderen troester gheven, op dat hi ewelic mit u blive, den gheest der waerheyt, dien die werlt niet ontfanghen en mach, want si en siets niet noch en kennes niet, mer ghi solten kennen, want hi sal bi u bliven ende in u sal hi wesen.
Ic en sal u gheen weesen laten. Ic sal tot u comen. Noch een luttel ende die werlt en siet mi te hant niet, mer ghi siet mi, want ic leve ende ghi solt leven. In dien daghe soldi kennen dat ic in minen vader bin ende ghi in mi ende ic in u.
Die mijn ghebode heeft ende die holt, die eest, die mi minnet. Die mi mint, die wort gheminnet van minen vader ende ic sallen minnen ende ic sal hem mi zelven apenbaren. Doe seyde hem Judas, die niet Scarioth was: Heer, wat isser ghesciet, dattu ons di selven apenbaren solst ende der werlt niet? Ihesus antworde ende seyde hem: Soe wie mi minnet, die sal mine leringhe houden ende mijn vader sallen minnen ende wij sollen tot hem comen ende een woninghe bi hem maken. Die mi niet en minnet, die en hoert mijn leringhe niet, ende die leringhe die ghi ghehoert hebt, en is mijn niet, mer des vaders, die mi gheseynt heeft.
Dit heb ic u gheseghet bi u blivende, mer die troester, die Heylighe Gheest, dien die vader seynden sal in minen name, die sal u leren alle dinc ende sal u beduden al dat ic u segghen sal.
Den vrede laet ic u, minen vrede gheve ic u, niet als en die werlt ghevet, gheve icken u. En laet u herte niet versaghen noch ontsien. Ghi hebt ghehoert dat ic u seyde: Ic gae ende ic come tot u. Waert
Auteursrechtelijk beschermd