tot hem: Doet daer winninghe mede thent ic come. Mer sijn burghers hatenen ende seynden boden nae hem ende seyden: Wij en willen niet, dat dese regnier over ons. Ende het ghesciede, doe hi dat rijc ontfanghen hadde ende weder quam ende dat hi die knechte gheboet te roepen, dien hi dat ghelt ghegheven hadde, op dat hi wiste, hoe vole een yeghelic ghewonnen hadde. Die irste quam ende seyde: Heer, dijn pont hevet tien pont ghewonnen. Ende hi seyde: Ey, goede knecht ende ghetrouwe, want in dat cleyn hebstu ghetrou ghewest, du salte macht hebben over tien steden. Ende die ander quam ende seyde: Heer, dijn pont hevet vijf pont ghemaect. Ende desen seyde hi: Ende wes du over vijf stede! Ende een ander quam ende seyde: Heer, sich, dijn pont, sich, dat had ic op gheleyt in enen doecke. Ic ontsach di, want du een wreet mensche biste, du nemest op, daer du niet gheleghest en hebste, ende du mayeste, daer du niet en sayeste. Desen seyde hi: Scalke knecht, uut dinen monde ordelic di. Du wiste dat ic een wreet mensche bin ende ic op boer, daer ic niet en leyde, ende dat ic maye daer ic niet en sayde, ende waer om en gavestu mijn ghelt niet ter tafelen, ende als ic quame, solde ict ummer mit overwinninghen gheeyschet hebben? Ende hi seyde den ghenen die daer bi stonden: Neemt van hem dat pont ende ghevet den ghenen die tijn pont hevet. Ende si seyden hem: Heer, hi hevet tien pont. Ic segghe u: Eelken, die hevet, sal ghegheven werden ende hi sal overvloyen. Van hem, die niet en hevet, ende dat hi hevet, sal van hem af ghenomen werden. Ende die mijn viande, die niet en wouden, dat ic over hem regnierde, die brenghet hier ende doedse voer mi.
Ende doe hi dit gheseghet hadde, ghinc hi voer ende clam op te Iherusalem.
Ende het ghesciede, doe hi naecte te Betfage ende te Betanien totten berch van Oliveten, dat hi twee sijnre jonghere seynde ende seyde: Gaet int casteel, dat jeghens u is. Als ghi daer in gaet, suldi vijnden eenre eselinnen jonc ghebonden, daer noch nye enich mensche op gheseten en hevet. Ontbijndet ende brenghet tot mi. Ende eest dat u yement vraghet: Waerom ontbijnt ghijt? aldus suldi hem segghen: Want die Heer begheert sijnre werke. Si ghinghen heen, die gheseynt waren, ende vonden dat jonc staende als hi hem gheseyt hadde. Doe si dat jonc ontbonden, seyden sijn heren tot hem luden: Waerom ontbijndi dat jonc? Ende si seyden: Want die Heer heves noet. Ende si leydent tot Ihesum ende worpen hoer cleder ende setten Ihesum daer op. Doe hi ghinc, sprayden si hoer cleder inden weghe. Ende doe hi te hant naecte totten nederganc des berghes van Oliveten, begonnen alle die neder clymmende scaren hem te verblidene ende Gode te lovene mit luder stemmen van allen dien dogheden, die si ghesien hadden, ende seyden: Ghebenedijt is die coninc, die coemt inden name des heren, vrede inden hemel ende glorie inden oversten.
Ende summich vanden Pharizeen seyden tot hem uten scaren: Meyster, berispe dine jongheren. Hi antworde dien: Ic segghe ju, want eest dat dese swighen, die stene sullen roepen.
Ende doe hi Iherusalem naecte ende die stat sach, weende hi daer op ende seyde: Waert dattu bekeenste, ende du soldeste oec wenen, ende die dinghen die di te vreden sijn in dien daghen, die sijn nu verborghen van dinen oghen. Want in di sollen daghe comen, dat di dijn viande mit heer omlegghen sollen ende sollen di omvanghen ende sollen di van allen siden te gader drucken ende sullen di totter eerden neder werpen ende dijn kijnder die in di sijn, ende en sullen in di steen op steen niet laten, want du niet en hevest
Auteursrechtelijk beschermd