Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

XV

Doe waren tot hem comende publicanen ende sondaers um hem te horene. Ende die Pharizeen ende die scriben murmurierden ende spraken: Dese ontfanghet die sonders ende etet mit hem. Doe seyde hi dese parabole tot hem ende sprac: Wie is van u een mensche, die hondert scape heeft, ende als hi een van dien verliest, laet hi niet die neghen ende tneghentich inder woestinen ende gaet tot dien dat verloren is, thent hijt vijnde? Ende als hijt ghevonden hevet, leghet hijt op sijn scouderen ende is blide ende comet te huus ende roepet sijn vriende ende sijn ghebuere te gader ende seghet tot hem: Weset mit mi blide, want ic hebbe mijn scaep ghevonden, dat verloren was. Ic segghe u, dat alsoe blijscap inden hemel wesen sal van enen sonder die penitencie doet, als van neghen ende tneghentich gherechtighen die penitencie niet en behoeven.

Of wat wijf eest, die tien penninghe hevet,

[fol. 43v]

verliest si den enen, ontsteect si niet een lanterne ende omkeert dat huus ende soeket vliteliken thent dat sien vinde? Ende als sien ghevonden hevet, roepet si die vriendinnen ende ghebueren te samen ende seghet: Weset blide mit mi, want ic hebbe den penninc ghevonden, den ic verloren hadde. Alsoe segic u, dat vroude wesen sal voer den enghelen Gods over enen sonder die penitencie doet.

Ende hi seyde: Een mensche hadde twe kijnder ende die joncste van dien seyde sinen vader: Vader, ghif mi dat deel vanden goede, dat mi ghebuert. Ende hi deelde hem dat goet. Ende nae niet vole daghen, doet die jongher sone al vergadert hadde, ghinc hi in verre conincrike peelgrimaedse, ende daer verdede hi sijn goet oncuuschelike levende. Ende nae dat hijt al verteert hadde, wart in dien rike een starc hongher ende hi began armoede te hebben. Ende hi ghinc heen ende bewarp hem aen enen burgher des landes ende die seynden hem in sijn durpe die verken te hoedene. Ende hi begherde sinen buecke te vullen vanden drave dat die verken aten, ende niement en gaft hem. Doe keerde hi weder in hem selven ende seyde: Hoe vole huerlinghe sijn overvlodich van brode in mijns vader huus ende ic bederve hier van hongher. Laet mi opstaen ende gaen tot minen vader ende segghen hem: Vader, ic heb ghesondicht inden hemel ende voer di ende nu en bin ics niet werdich dijn kijnt te heyten. Maect mi als een van dinen huerlinghen. Ende hi stont op ende quam tot sinen vader. Doe hi noch verre was, sach hem sijn vader ende wart beweghet mit barmherticheyden ende quam toe loepen ende viel hem omden hals ende cusseden. Doe seyde die zone tot hem: Vader, ic heb ghesundighet inden hemel ende voer di. Nu en bijn ics niet werdich, dijn kijnt toe heyten. Doe sprac die vader tot sinen knecht: Haestelic brenghet voert die irste stoele ende doetse hem [aen] ende ghevet hem een rinc aen sijn hande ende ghescoete aen sijn voete ende brenghet hier een ghemeest calf ende slaet dat ende laet ons eten ende werscappen, want dese mijn zone was doet ende hi is te live gheworden, hi was verloren ende hi is ghevonden. Ende si begonnen te werscappen. Sijn ouder zone was inden acker, ende doe hi quam ende den huse naecte, hoerde hi vedelspil ende sanc, ende riep enen vanden knechten ende vraghede hem, wat daer waer. Ende die seyde hem: Dijn brueder is ghecomen ende dijn vader hevet een ghemeest calf gheslaghen ende hi heeften te ghenaden ontfanghen. Doe wart hi onwerdich ende en woude niet incomen. Sijn vader ghinc daer um uut ende began hem te biddene. Doe antworde hi ende seyde sinen vader: Sich, alsoe menich jaer diene ic di ende nie en heb ic dine ghebot overtreden, nie en gaefstu mi een huecsken, dat ic mit minen vrienden gheworscapt hadde. Mer doe dijn zone quam, dese, die al sijn goet mit ghemeynen wiven verslonden hevet, hebstu hem een vet calf gheslaghen. Ende die vader antworde hem: Zone, du bist altoes mit mi ende dat mine is dine. Men moeste werscappen ende blide wesen, want dese dijn brueder was doot ende hi is te live gheworden, hi was verloren ende hi is ghevonden.