Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

XI

Ende doe si Iherusalem ende Betanien naecten totten berch der olyven, seynde hi twe van sinen jongheren ende seyde hem: Gaet in dat casteel, dat yeghens u is, ende altehant als ghi daer in gaet, soe suldi daer vinden een jonc ghebonden, daer noch gheen mensche op gheseten en hevet. Ontbijnt dat ende brenghet tot mi. Ende seghet ju iement: Wat doet ghi? segghet: Het is den Heer noetdorftich, ende altehant sal hijt laten. Ende si ghinghen ende vonden dat jonc ghebonden buten aen eenre doeren in een twischeydende weghe ende ontbondent. Ende sommich van dien, die daer stonden, seyden tot hem: Wat doet ghi dat jonc te ontbijnden? Si antworden hem als hem Ihesus gheboden hadde ende doe lieten sijt hem. Ende si brochten dat jonc tot Ihesum ende leyden hoer cleder daer op ende hi ghinc daer op sitten. Ende vole lude spreyden hoer cleder inden weghe ende sommich hiewen die telghen vanden bomen ende stroydense inden weghe. Ende die voer ghinghen ende nae quamen, riepen ende seyden: Osanna, ghebenedijt is hi, die coemt inden name des Heren, ghebenedijt is dat rijc Davids ons vaders, dat daer coemt, Osanna inden oversten!

Doe ghinc hi toe Iherusalem inden tempel. Ende doet avont was ende al umme ghesien hadde, ghinc hi uut in Betanien mitten twaelfven.

Des anderen daghes, doe si uut van Betanien ghinghen, hongherden hem. Ende doe hi van verres sach enen vigheboem blade hebben, quam hi of hi licht yet vonde in hem. Ende doe hi tot hem quam, en vant hi niet dan blade, want et en was der vighen tijt niet. Ende hi antworde ende seyde hem: Van nu voert aen in ewicheyden en sal niement vrucht van di eten! Ende sijn jongheren hoerdent.

Ende si quamen tot Iherusalem. Ende doe hi inden tempel quam, began hi die coften ende vercoften inden tempel uut te werpen, ende der wisseler tafelen ende die setelen der gheenre die duven vercochten, warp hi umme, ende en ghehengdes niet, dat yement een vat doer den tempel droeghe. Ende hi leerde ende seyde hem: Isset niet ghescreven, dat mijn huus allen menschen een huus der bedinghen heyten sal? Ghi hebt daer af ghemaect een hol der mordenaers. Doe dat die princen der priesteren ende die scriben hoerden, sochten si hoe sien mochten doden. Si ontsaghen hem, want alle die scare ver\wonderde

[fol. 27v]

hem van sijnre leringhen. Ende doet avont was, ghinc hi uter stat.

Ende des morghens, doe si ghinghen, saghen si den vigheboem al vanden wortelen verdroeghet. Ende Petrus ghedochtes ende seyde hem: Meyster, siet, die vigheboem, dien du vermaledides, is verdort. Ihesus antworde hem ende seyde: Hebt Gods betrouwen. Ic segghe u voerwaer, soe wie desen berghe toe seghet: Wes opgheboert ende wes gheworpen in die zee, ende in sijn herte niet en twivelde, mer ghelovede, soe wat dat hi seyt ghescie, ende het sal ghescien. Daer om segic u: Allet dat ghi biddende eyschet, ghelovet dat ghi solt dat ontfaen ende het sal u ghescien. Ende wanneer ghi solt staen bidden, hebdi yet yeghens yement, dat verghevet, op dat ju vader die inden hemel is, uwe sonden vergheve. Ende eest dat een yeghelic niet en verghevet, noch ju vader die inden hemel is, en sal u oec u sonden niet vergheven.

Noch comen si anderwerf toe Iherusalem. Ende doe hi inden tempel wanderde, quamen tot hem die overste priestere ende die scriben ende die olden ende seyden hem: In wat machten doestu dit? Ende wie heft di die moghentheyt dit te doen ghegheven? Ihesus antworde ende seyde hem: Ende ic sal u een woert vraghen, antwort mi ende ic sal u segghen, in wat machten ic dit doe. Dat doepsel Johannis, weder wast vanden hemel of wast vanden menschen? Antwort mi. Doe dachten si onder hem ende seyden: Segghen wij: Vanden hemel, dan sal hi ons antworden: Waerom en gheloefdi hem dan niet? Seggen wij: Vanden menschen, wij ontsien dat volc. Want si hielden Johannem alle als of hi waer een warachtich propheet. Ende si antworden tot Ihesum ende seyden: Wij en wetens niet. Ihesus antworde ende seyde hem: Noch ic en sals u oec niet segghen, in wat machten ic dit doe.