ende die ghebode der lude.
Ende hi riep die scharen te gader toe hem ende seyde: Hoert ende verstaet: dat inden mont gaet, dat en besmet den mensche niet, mer dat uut den mont gaet, dat besmet den mensche.
Doe quamen sijn jongheren tot hem ende seyden: Weetstu dat die Pharizeen ghescandalizeert sijn, want si dat woert ghehoert hebben? Ende hi antworde ende seyde: Alle plantinghe die mijn hemelsche vader niet en plant, sal uut gherodet werden. Laet se, si sijn blint ende leyders der blinden. Ist dat die een blinde den anderen den wech wiset, soe vallen si beyde inden grave.
Doe antworde Petrus ende seyde: Ontbijnt ons dese parabole. Ende hi seyde hem: Noch si di lude sonder verstant. Versta di niet, dat al datten monde ingaet, inden buec gaet ende wort nederwerts ghesent, mer dat uten monde comet, dat is uter herten ende dat bevlect den mensche. Uut den herten gaen quade ghedachten, man slacht, overspeel, oncuuscheyt, diefte, valsche ghetughe ende blasphemie. Dit sijn se, die den mensche besmitten. Mit onghedwagenen handen te eten en bevlect den mensche niet.
Ende Ihesus ghinc van dan ende ghinc neder in die lande van Tiri ende Sydonis. Ende een Cananeesch wijfken quam uut dien eynden ende riep ende seyde hem: Heer, Davids sone, ontfarmdi mijns, mijn dochter wort qualic vanden viande ghequellet. Hi en antworde hoer niet een wort. Doe quamen sijn jongheren toe ende baden hem ende seyden: Laetse, want si roept ons nae. Hi antworde ende seyde: Ic en been niet ghesent dan totten scapen des hues van Israhel, die verloren sijn. Noch quam si ende aenbeden ende seyde: Heer, help mi. Hi antworde: Het en is niet guet, der kijnder broet te nemen ende den honden te werpen. Ende si seyde: Heer, dat is alsoe, mer die cleyne hondekens eten vanden crumen, die van hoere heren tafelen vallen. Doe antworde hoer Ihesus: O wijf, groet is dijn ghelove, di gheschie als du wilste. Ende hoer dochter is in dier uren ghesont gheworden.
Ende doe Ihesus van dan ghinc, quam hi biden mere van Galileen ende clam op enen berch ende sat daer. Ende vole scaren quamen toe hem ende brochten mit hem stommen, cropelen, crancken ende vole ander. Si worpen se voer sine voete ende hi maecte se alle ghesont, alsoe dat dien scaren verwonderde, doe si die stommen saghen spreken ende die cropel gaen ende die blijnde siende, ende groet maecten Gode van Israhel.
Ihesus riep sijn jongheren te gader ende seyde: Mi ontfarmt der scaren, want si sijn nu drie daghe mit mi gheduert ende en hebben niet dat si eten, ende ic en wilse niet vastende laten, op dat si inden weghe niet en ontbliven. Doe seyden hem sine jongheren: Waen solde ons inder woesteinen alsoe voel broeds comen, daer wij alsoe grote scare mede saden mochten? Ihesus vraghede hem: Hoe menich broet hebdi? Si seyden: Soven ende een luttel visschelkine. Ende hi gheboed der scaren, dat si neder saten op die eerde, ende nam die soeven broede ende die vissche ende al doende sine gracie brac se ende gaf se sinen jongheren ende die jongheren gavense den volc. Ende si aten alle ende si sijn versadet, ende dat daer over liep vanden relive droeghen si, soeven manden vol, en wech. Der gheenre die daer aten, waren vierdusent menschen sonder kijnder ende wive.
Ende doe hi die scaren liet, clam hi in een scipken ende quam int lant van Maghedan.
Auteursrechtelijk beschermd