dat daer vele publicaen ende sondaers quamen sitten mit Ihesum ende mit sinen jongheren. Dit saghen die Pharizeen ende spraken sinen jongheren toe: Waerom eetet ju meester mitten publicanen ende mitten sondaers? Ihesus hoerdet ende seyde: Den ghesonden en is die meester gheen noet, mer den sieken. Gaet ende leert wat dattet is: Ic wil ontfarmherticheyt ende niet die offerhande. Ic en been niet ghecomen die gherechtighe te roepen, mer die sonders toe penitencien.
Doe quamen Johannes jongheren tot hem ende seyde: Waerom vasten wij ende die Pharizeen stadelic ende dijn jongheren en vasten niet? Ihesus antworde hem: Hoe moeghen des brudegoms kijnder wenen alsoe langhe als die brudegom mit hem is? Die daghe sullen comen, dat hem die brudegom af ghenomen sal werden ende dan sullen sie vasten. Niement en settet enen lap van nywen laken in een olt cleet, mer hi nemet dat daer vanden clede over lopet, op dat dat een beter snede werde. Noch si en doen oec den nyen wijn niet in oude vate, anders braken die vate ende die wijn stortede uut ende die vate bederven, mer den nyen wijn doen sij in nye vate ende beyde bliven si behouden.
Doe hi dese dinghe toe hem seyde, quam een prince toe hem ende aenbede hem ende seyde: Heer, mijn dochter is nu doet, mer coem ende lech dijn hant op hoer ende si sal leven. Ihesus stont op ende volghede hem ende sijn jongheren mede. Ende een wijf, die twelef jaer van haerre siecten becommert had gheweest, quam van achter toe hem ende ruerde die vasen van sinen clede ende sprac in hoer selven: Ist sake dat ic sijn cleet ruer, ic sal ghesont werden. Ihesus keerde hem omme ende sach sie ende seyde: Dochter, ghetruwe, dijn ghelove hevet di ghesont ghemaect. Ende van diere uren wart dat wijf ghesont.
Ende doe Ihesus quam in des princen hues ende ghesien hadde die daer weenden ende die scaren al galende onderlinghen, sprac hi: Gaet heen, die deerne en is niet doet, mer si slapet. Ende sie bespotten hem. Ende doe die schare uut was ghegaen, ghinc hi inne ende namse mitter hant ende seyde: Maghet, stant op. Ende die deerne stont op ende dese mare ghinc uut in al dat lantscap.
Doe Ihesus van danne ghinc, volgheden hem twe blinden al roepende nae ende seyden: Davids soen, ontfarme di onser. Doe Ihesus toe hues quam, quamen die blijnden toe hem, ende Ihesus seyde hem toe: Ghelove di, dat ic ju dat mach doen? Si seyden hem ommer: Ja wij. Doe ruerde hi hoer oghen ende seyde: Nae uwen ghelove moet u ghescien. Ende hoer oghen worden op ghedaen. Ende Ihesus dreyghede se ende seyde: Siet, dattet nieman en wete. Die ghinghen uut ende maecten al dat lant te gheruchte.
Die lude ghinghen heen ende brochten hem enen stommen menschen, die beseten was. Ende doe die viant uut gheworpen was, sprac die stomme. Ende die scharen verwonderden hem ende seyden: Nie en apenbaerde aldusdanich dinc in Israhel. Die Phariseen spraken: Inden prince der viande werpt hi die viande uut.
Ende Ihesus ghinc alle die stede ende castelen umme ende leerde se in horen synagoghen, predikende dat ewangelium des rijkes, ende alle quale ende alle siecten makede hi ghesont. Hi sach die scaren ende hem ontfarmede hoers, want si waren vermoyet ende laghen als scape, die ghenen herde en hebben. Doe sprac hi toe sinen jongheren: Daer is vele bouwes ende luttel werclude. Daer om biddet den here des bouwes, dat hi werclude seynde in sinen bouwe.