Uitvindingen der liefde Godts

[p. 12]

'K was eerst een klomp van aerd', en slyk:
Nu ben ik mynen Godt gelyk.

II. Voorstellinge

De Liefde Godts heeft den Mensch doen vormen na het beeld, en gelykenisse Godts.

Het zigtbaer Al, hemel, zee en aerde, 't geen met een woord alleen was geschapen, verkondigde nu de glorie van den Schepper; en aenbad met een roepende stilswygen syne Almagtigheit. De Liefde Godts moeste dan de voornaem-

[p. 13]

ste rol gaen speelen..... Sy komt op het tooneel des werelds; voegt haer by de Wysheit, die bezig was met haer vermaek te neemen in het bespiegelen der schepzels, die sy ^a al speelende had gemaekt. Ja, Goddelyke Wysheit, zegt sy, groot zyn uwe werken, en weerdig van die ^b voorskoomt uit den mond van den Alderhoogsten... Maer waer zynd'er schepzels, die uwe milde grootdaedigheit zullen verkondigen aen de nakomelingen? En van eeuw tot eeuw met reeden, verstand, en wille u zullen looven en pryzen?... Ach! dat het dog de alderheiligste Dryvuldigheit geliefde een weezen te scheppen, die hier toe bequaemheit heeft!.... De goddelyke Wysheit bemint te veel, die haer beminnen, om met de liefde niet te gaen voor den throon van de aenbiddelyke Dryvuldigheit. De Liefde voert het woord: Gezegende Dryheit, zegt sy, en onbescheiden Eenheit, voltrekt uw werk... De hemelen, en het firmament verwagten schepzels, de welke het aenzigt om hoog draegen, om die hemelsche schoonheden te aenschouwen... Daer is nog geen schepzel gevormt, die gebied hebbe over de

a Prov. 8.

b Eccli. 24.

[p. 14]

visschen, over de vogelen, en over geheel het aerdryk... Zo sprak sy, en sweeg... Maer tot teeken, dat haer verzoek gunstelyk wiert toegestaen, zeide Godt: ^a laet ons den mensch maeken na ons beeld, en gelykenisse.

Zo verkreeg de Liefde, dat den mensch na het beeld Godts geschapen wiert... Ook terstond bragt die Liefde tot dat beeld Godts alle dieren, die het zelve met neederigheit aenbaden.... Veel gelux, ô mensch! dievan Godt uit liefde boven alle zigtbaere schepzels zo verheerlykt zyt! maer weet gy wel, dat gy maer op die voorwaerde geschapen zyt na het beeld Godts, dat gy de gelykenisse van uw voorbeeld bewaert?.... Ja, mensch, dit is uw pligt, en verbintenisse.... Uw meeste zorge, en uw bezonderste werk moet zyn, het beeld, en gelykenisse Godts in u te bewaeren.... 'T is op deeze gelykenisse, dat gy in 't oordeel Godts zult onderzogt worden.... Jesus uwen Regter zal u in de hemelsche Tabernakelen aenneemen, is 't dat Hy in u alsdan nog vind het waer beeld, en de onvervalschte gelykenisse Godts...... Hy zal u verwerpen, is 't dat het goddelyk Beeld, die Godts gelykenisse, in u is ge-

a Genes. I. ℣ 26.

[p. 15]

schonden... Wie schend dat Beeld?..... Alle die, de welke de onbeschaemtheit hebben, van doodzonde te doen. Op dusdaniger voorhoofd staet geprint het kenteeken van dat wanschepzel van 't welk geschreven staet in het boek der openbaeringe: ^a is't dat iemand het teeken van de beest ontfangt in syn voorhoofd, deezen zal drinken van den wyn des gramschaps Godts. En hy zal gepynigt worden met den vyere, ende zolpher. Neen: den zondaer verstaet de eere niet, de welke hy heeft van geschapen te zyn na het beeld, en gelykenisse Godts: ^b hy is vergeleeken by de reedenlooze dieren, en is hun gelyk geworden.

^cNabuchodonozor had het huis Godts berooft van de heilige Vaten: wat is het te verwonderen, dat de nagelen van Nabuchodonozor gelyk als vogels-klauwen wierden? 'T is de bemerking van Cyrillus Hierosolymitanus ^d ....... Wanneer Godt zag, dat der menschen boosheit meenigvuldig was op d'aerde; dan zag Godt in de menschen syne gelykenisse niet: daerom ^e zeide Hy, dat den mensch vleesch was.

a Apoc. 14 ℣ 9. 10.

b Psalm. 48. ℣ 13.

c Daniëls I. & 4.

d Cyr. Hier.cat. 2.

e Gen. 6.

[p. 16]

David zag in den geest van voorzegginge de Jooden, en de Roomeinen, van wie Jesus gepynigt, en gekruist zoude zyn: ^a en David geeft hun den naem van grypende, en briesschende leeuwen, kalveren, stieren, en honden.... Zo waeragtig is'et, dat den zondaer de gelykenisse Godts verliest, en het beeld draegt van de beesten! De doodzonden zyn onbeschaemde treeken in het alderzuiverste beeld Godts... Sy zyn dat vuil, en stinkende vernis; 't geen de gelykenisse Godts schandelyk bedekt.... Sy zyn die hamerslaegen, die het beeld, en gelykenisse van den leevenden Godt veranderen in het beeld, en gelykenisse van eenen Afgod... Hoe kan het dan geschied zyn, dat ik die zo ligtelyk hebbe durven begaen?.... Ach! wat ongelyk heb ik hier door aen Godt gedaen? Wat schande, wat oneer! Als Schepper had Hy regt, dat ik geen vremde, geen schandige treeken zoude getroffen hebben in syn beeld. En ik, onbeschaemden ik! hebbe het beeld van onzuivere liefde daer overgetrokken! ik heb'et met het vet van de vleeschpotten van Egypten besmet, en met te veel dronkmaekende-nat bezoedelt! Ach Heer! ik be-

a Psalm. 21

[p. 17]

kenne myne ongeregtigheden: ik ben pligtig van gequetste goddelyke Majesteit: maer besproeit my met hysoop, en dat beeld, 't geen uwe Liefde my bezorgt heeft, zal gereinigt worden... Wascht my met het Bloed van Jesus, en de treeken van uwe Godtheit zullen te voorschyn koomen... Neen: ik zal voortaen door d'overtreedinge van uwe geboden uw goddelyk Beeld niet schenden; ik zal liever door eene stipte onderhoudinge van die uwe gelykenisse in my vernieuwen, en vermeerderen. Want 't is wederom al eene Uitvindinge van de Liefde Godts, dat gy ons uwe geboden te kennen hebt gegeeven.... Niet een gebod is'er, wiens onderhoudinge in ons niet vermeerdere het beeld, en de gelykenisse, na de welke Godt ons geschapen heeft.... Het eerste gebod is Godt beminnen: hoe meer ik dit onderhoude, hoe meer ik myn goddelyk voorbeeld gelyke: want Godt zig nu, en altyd bemint... Godt myn voorbeeld geeft glorie aen synen naem; ik gelyke Hem, als ik den naem Godts eere, en loove... Godt myn voorbeeld is gestadig bezig met syne grootheden.... De Liefde Godts heeft gemaekt, dat het my geboden is den zondag

[p. 18]

te heiligen, op dat ik zo gelegentheit zou hebben, om na myn voorbeeld my met de Grootheden Godts bezig te houden.... Godt myn voorbeeld heeft agtinge voor de ouders, en oversten: want Hy belooft een lang leeven aen die-ze eeren: het onderhouden dan van 't vierde gebod zal my meer, en meer doen naderen aen de gelykenisse Godts...... Godt bemindt den mensch, en wilt hem allen goed. Als ik my nu zal wagten van den even-mensch te hinderen in goed, in naem, in faem, in leeven, in al wat hem aengaet; en als ik hem zoeke te bewyzen, 't geen ik aen my zoude willen gedaen hebben; ik zal doen na myn voorbeeld, en ik zal de gelykenisse Godts in myne zeeden vertoonen.... O wondere Uitvindingen van de Liefde Godts! Sy bezorgt de geboden Godts..... En 't geen Godt my gebied, is den alderzekersten middel, om in my te vermeerderen de eer, en luister, die ik in myne ziele draege, van geschapen te zyn na het beeld, en gelykenisse Godts... Met uit te drukken de gelykenisse van myn voorbeeld, zal ik eens het geluk hebben, dat ik koome tot het eeuwig beschouwen van de oneindelyke volmaektheden van

[p. 19]

dat voorbeeld: en alle syne geboden helpen my, om die gelykenisse in my te betoonen..... Ik wil, ik zal dan uwe geboden, mynen Godt! op het alderernstigste onderhouden, en ik zal-ze onderhouden, om myne schuldige dankbaerheit te toonen aen uwe Liefde, die my na uw beeld, en gelykenisse heeft doen vormen..... Laet dan toe, ô Heer! dat ik tot U met uwe Bruid de heilige Kerke durve bidden, ^a dat gy, die door uwe geboden uw beeld vernieuwt, ons geeft een onschendbaere genegentheit uwer Liefde, op dat wy aen U eens wedergeeven, 't geen U toekoomt.

a In secretis ad Postul. Charit.