Stichtelijke gezangen, op nieuw gemaakte zangwijzen, in den besten Italiaanschen smaak. Deel 4

[p. 70]

Het onweer en de aardbeeving;
Benevens de verzegeling aande voorhoofden, ten teeken van hervorming en bewaaring.
Openb. VI: 12-17. en VII; 1-8

I.

Hoe beeft dees kloot? waar zal ik blijven?^*
De zon, de maan, de starreschijven,

* De zon, de maan, de starreschijven, Hoe heeft dees kloot enz.] Het gezicht van een verschriklijke aardbeeving en allervreeslijkst onweer, waar door deze aardkloot, vooral bergen en eilanden op denzelven, en de Hemel met zon, maan en starren, eene verbaazende verandering ondergaan, in den grooten dag van den toorn des Lams Openb. VI: 12-17. geeft ons een schilderij van de groote verandering der dingen op dezen kloot, door Gods ontzachlijke gerichtsoofeningen, doorluchtigen oordeeldag en uur des oordeels, welke over de geheele waereld een zwaare verdrukking brengen, en den weg tot den gelukkigen kerkstaat in het duizendjaarig rijk zal baanen. Daar van wordt, zoo ik mij niet bedrieg, behalven deeze plaats, ook gesproken in den VIden Brief, Openb. III: 10. in de VIde Bazuin Openb. XI: 13. in de beschrijving der Eerstelingen van 't rijk des Lams Openb. XIV: 7, en 12, 13. in de VIde Phiool Openb. XVI: 13-15. gelijk ook in de VIIde daar onmiddelijk meê verknocht Openb. XVI-18-20. wijders, in de Prophetische schilderij van Gods oor. deel over de hoer. de groote stad op zeven bergen, Openb: XVII: 12-14 XVIII: 1-3. en 21-24. en ten laatslen, in de beschrijving van den laatslen slag met het Beest Openb. XIX: 11-21. Dit vergelijking van deeze plaatsen neem ik af, dat men den genschen VIden Tiidkring als een dag of Tijd des oordeels moet begrijpen, doch dat dit oordeel in 't laatst van dezen Tijdkring, wanneer blijken zal, dat Babel onverbeterlijk is, tot zijn hoogste toppunt zal komen; zijnde dan in nadruk het uur des oordeels te wachten, 't gene de gesolterde en afgematte kerk van deze vijanden volkomen zal bevrijden, en de ruste doen erlangen in het zegevierend duizendjaarig rijk.

[p. 71]

 

Zijn met een zak bekleed, of storten uit haar' kring.

 

Ik zie de zwarte lucht betrokken,

 

Deze aarde uit haare krammen schokken;

 

De Hemel rolt in één, waar onze kloot in hing.

 

 

 

II.

 

 

 

O ijslijk onweer, felle winden!

 

Waar zal Gods volk een schuilplaats vinden

 

In dezen jongsten nood? de waereld wil vergaan!

 

Wat oog aanschouwt Gods groote werken?

 

Wie laat zich van het Beest nog merken?

 

Wie ziet het beeld van 't Beest nog voor een Godheid aan?

 

 

 

III.

 

 

 

Wie zal den weg tot vrijheid baanen?

 

De donder loeit! 'k hoor storm orkaanen!

 

De Schechina gaat weg; zij wijkt van trap tot trap!^*

 

Verfoeilijk Sodom, snood van zeden,

 

Egypte, gij hebt ons vertreden;

 

Gij maakt van 's Hemels dienst een snoode koopmanschap.

* Ezech. IX.

[p. 72]

 

IV.

 

 

 

Vier Eng'len, eer Gods wraak 't zal zoeken,

 

Staan op deeze aarde aan twee paar hoeken;

 

Op dat geen wind tans waaie op aarde, zee of boom.

 

Daar daagt een Engel op van 't oosten,

 

Die Sions volk hervormen, troosten,

 

En 't voorhoofd teek'nen zal, dat niemand onheil schroom'.

 

 

 

V.

 

 

 

Nu is Abaddons magt gebonden;^*

 

Gods Is'rel roept en zucht om zonden,

 

Daar 't zich van Babel scheidt, en 's Vaders naam belijdt.

 

Wijk springhaan - leger! wijktontaarten!

 

Uw felle schorpioenenstaarten

 

Zijn van vergift beroofd: haast wordt Gods volk bevrijd.

 

 

 

VI.

 

 

 

Waaraan is 's Heeren volk te kennen?

 

Aan 't recht hervormen; aan 't gewennen

 

Van 't stil gemoed aan God, die glans op hen verspreidt.

 

Zij mogen Hem hunn' Vader noemen;

 

Als kind'ren in hunn' Vader noemen;

 

't Lam volgen waar het treedt in 't spoor van heiligheid.

* Nu is Abaddons magt gebonden.] Tot dezen tijd toe hebben de springhaanen magt ow te woeden. Ik versta daar door de Geestelijken in de Roomsche Kerk, die over den Helschen Gewetensdwang gesteld zijn. Hun wordt een tijd gegeeven van tweemaal vijf Prophetische maanden d.i. 300 jaaren, Openb. IX: 5.

[p. 73]

 

VII.

 

 

 

De kindervrees bestuurt hun oordeel;

 

Acht 's waerelds schâ noch lachend voordeel,

 

't Geen dwaazen Demas heeft van 't rechte pad verrukt.

 

En voelen zij zich nog gebonden;

 

Zij klaagen 't Lam de kragt der zonden,

 

Hun voet treedt stadig voort, hoe diep in 't stof gedrukt.

 

 

 

VIII.

 

 

 

Wie doet in druk hen zegevieren?

 

Wat teeken zal hun voorhoofd sieren?

 

Als 't volk aan God getrouw, dat uitkomt voor zijn zaak?

 

't Is Vaders naam dien zij vereeren,^*

* 't Is Vaders naam die zij vereeren, enz.] Ik doel op Openb. XIV: 1. Kan men hier over wel natuurlijker denken, dan dat de teekening van dezen naam, zooveel het zinnebeeld betreft, geschied zij door de Hebreeuwsche letter Aleph, welke de eerste letter is van 't Hebreeuwsche woord dat vader beteekent. Het is niet alleen op zich zelven eigenaartigst, daar er 's vaders naam gemeld staat, dat men den zelven in dien eigenen naam vader zoeke: maar het is niet ongelooslijk dat deeze teekening gehaald is uit Psalm LXXXIX: 27. daar de Heiland, bij de groote uitbreiding van zijn Koningrijk en de zetting van zijn hand in de zee, en van zijn rechterhand in de rivieren, zijnen Vader dus aanspreekt Gij zijt mijn vader. Dan is het bepaaldelijk niet slegts de naam des vaders, maar de naam van den vader des lams. Dit zou hunne openbaare belijdenisfe zijn. Ze zouden God, den Vader van christus, hunnen Vader noemen, gelijk die naam, in 't zegel des Doops, op hunne voorhoofden geschreeven was, en zij dagelijks Hem aanriepen, met woorden door Christus zelf hun geleerd, onze Vader die in de hemelen zijt. Dit is 't juiste merkteeken dat hen van de dienaaren des Beestes onderscheidt welke in dit zelfde tijdgewrigt een vader op aarde Πατῆρα ἐπι τῆς γῆς erkenden, daar Gods kinderen maar éénen Vader hebben die in de hemelen is Εἷς γάρ ἐστιν ὁ Πατὴρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, Gelijk de Helland, nopens die verfoeilijke opperheerschappij, order dien zelfden naam uitgedrukt, de zijnen waarschouwt Mat. XXIII: 9.

[p. 74]

 

Die recht met God en 't Lam verkeeren:

 

Maar 't Beest voegt merk en naam en jaartal van den Draak.^*

* Maar 't Beest voegt merk en naam en jaartal van den Draak.] Zie Openb. XIII: 17, 18. Hier worden drie dingen uitdrukkelijk gemeld. Door het merk versta ik het teeken X de eerste talletter, en 't grootste deel van het getal Χξς 666. Zijn naam zoek ik in ΛαΊετνος Lateinos, een latijn, wijl men zich door de Latijnsche taal in 't begin der VIIde eeuw heeft poogen te onderscheiden; gemerkt toen die taal, schoon onverstaanbaar voor het grootste deel der westersche volken, met geweld alomme is ingedrongen in den godsdienst, waartoe Gregorius de Groote en Vitalianus braaf de hand geleend hebben. Het getal des naams, dat is, dat dezelfde som uitdrukt, als de letters van den naam, is Χξς, 666. want juist deeze som komt ook uit de opgetelde letters van 't woord ΛαΊετνος Lateinos. Dit getal wijst het jaar aan, waar in 't Beest, in de regeering, den Draak zou opvolgen. 't Is het 666ste van de regeeringe des Draaks, dat is der Romeinsche Alleenheersching, welke op het IVde Dier of de IVde A1leenheersching bij Daniel, gevolgd is, 60 jaaren voor de gemeene Christen jaartelling, toen na de overwinning van Tigranes, Pompejus heeft getriomseerd over de drie waerelddeelen, en Gods volk onder de magt der Romeinen is gekomen. Nu begint de Alleenheersching van het Beest in het 606de jaar naar onze Christen jaartelling; wanneer Bonifacius III. door den keizermoorder Phokas tot algemeen Bisschop is verklaard, en de voornaame grond gelegd van de ontzach elijke Pauzelijke Alleenheeriching. En dat is juist in 't jaar 666 naar de jaartelling van 't Rijk des Draaks. - Hier door wordt dan te kennen gegeeven; dat deze onderdaanen van 't Beest, en geestelijke handeldrijvers in aflaaten, kerkelijke ambten, en andere waaren van 't Roomsche hof, alle de merkteekenen kreegen, dat ze den Roomschen Godsdienst, deszelfs kruisteeken, de Latijnsche taal, de mis, en de gemeene latijnsche overzetting, benevens de opperhoofdigheid van den paus, welke naam zoo veel is als Vader, aanklefden, en van dezen Vader op aarde, al hun heil en bevordering verwachteden. Hier tegen staan de 144000 die niets anders dan den naam van hunnen vader, welke de Vader van 't Lam is, waarin zij gedoopt zijn, en wien ze als hun aan Vader in de hemden aanbidden, op hunne voorhoofden drangen, tans op hunne voorhoofden draagen, tans openlijk voor deeze belijdenis uitkomende, en zich afscheidende van de dienaaren des Beests, in de gel[...] kerkhervorming met den aanvang der XVIde eeuw.

[p. 75]

 

IX.

 

Zwijg storm! waai westewindje zuizend!

 

De honderd vier en veertig duizend,

 

Staan met des Vaders naam geteekend bij het Lam:

 

Op Sion staan deze eerstelingen,

 

Deez' maagden die den lofzang zingen,

 

Van de aarde vrijgekogt als Is'rels echte stam.

 

X.

 

Zingt Citherspelers, roert uw snaaren:

 

Gij zijt ter starren ingevaaren,

 

Zingt dan een nieuw gezang voor God en zijnen troon:

 

Voor Cherubs en voor Ouderlingen,

 

Moet gij den nieuwen lofzang zingen;

 

Dien niemand leert dan die gekogt is door Gods Zoon.

 

XI.

 

Hier zietge de onbevlekte maagden,

 

Die God door 't kruisgeloof behaagden,

 

Zij volgen rustig 't Lam, waar 't voor haar heenen gaat.

 

Wie kan haar' legertogt bedwingen?

 

Zij zijn gekogt, tot eerstelingen

 

Voor God en 't zuiv're Lam, dot in de spitse staat.

[p. 76]

 

XII.

 

Hunn' banden zijn door God ontbonden;

 

Nooit is bedrog in hun gevonden,

 

Schoon de ijdle waereldling hun heilgeloof bespot.

 

In 's Hemels naamrol opgeteekend,

 

Zijn ze in het Lam volmaakt gerekend,

 

En onberisplijk voor den troon van hunnen God.

 

XIII.

 

Vaar voort, O JESUS, met zulk schrijven;

 

Maak ons tot pijlers, om te blijven

 

In uwen tempel, door het kruisgeloof bekwaam.

 

Den naam uws Gods moet Gij hier maalen,

 

En dien van Salem, onder 't daalen

 

Van God en 's Hemels troon, en ook uw' nieuwen naam.

 

XIV.

 

Blijf, Schechina, wijk naar geen' drempel

 

Of voorhang van deez' heil'gen Tempel!

 

Verlaat, o Vader, nooit het volk dat tot U vlugt.

 

O Geest, Gij moet mijn voorhoofd teek'nen,

 

Met 's Vaders naam; Gods kind mij reek'nen.

 

Gij weet, wie vader roept; wiens hart om gruw'len zugt!