Stichtelijke gezangen, op nieuw gemaakte zangwijzen, in den besten Italiaanschen smaak. Deel 4

[p. XIX]

Korte inleiding tot het accompagneeren der recitativo's,
Door J. Colizzi.

§. 1.

Het Recitativo is, eene wijze van voordragt des discours, die tusschen het eigenlijke gezang, en tusschen de declamatie, het midden houdt.

Het onderscheid zich van 't declameeren; om dat het, zoo als de Zang bestaat uit Toonen, die tot eene muzijkaale Scala behooren, en aan de harmonische Regels der modulatie onderworpen zijn.

Van het eigenlijke Gezang, onderscheid zich het Recitativo; om dat het aan geenerlij maat-beweging verbonden is, en de eene quart- of agtste - note nu gaauwer dan langzaamer als de andere, naar maate van de kwantiteit der Sijllaben des Text's, uitgesprooken word; dus moet de Accompagnateur zich

[p. XX]

niet naar de aangewezen maat, maar naar den Spreeker richten.

§. 2.

Om den Zanger beter te ondersteunen, en hem zijn toon, zoo te zeggen in den mond te leggen, moet een Accompagnateur dikwijls van de gewoone Regels des basso continuo afwijken^(a), en in 't aanslaan der harmonie of accoorden, dezelve, nu hoog nu dan laag neemen; op dat, zoo veel als mogelijk is, de noote der Zangstem, ook de hoogste van het aangeslaagen accoord zij; terwijl ze daar het best en duidelijkst te hooren is.

(a) Bij voorbeeld, van de twee volgende:

1.

In 't maaken der accoorden zal men zich wagten van dezelve nu hoog, dan laag te neemen.

2.

Zien, hoe veel vingeren dat er van een accoord kunnen blijven staan, om op de volgende te dienen.

§. 3.

Als het Recitativo langzaam voortgaat, of dat de Bass geheele noten heeft; moet men niet met enkele slangen der accoorden, maar harpeggiando (dat is te zeggen: de tot de harmonie behoorende toonen, met beide handen na malkander aanslaande) accompag-

[p. XXI]

neeren, naar maate de Zanger gaauw of langzaam spreeken moet.

§. 4.

Bij eene gaauwe declamatie, moet de Accompagnateur niet harpeggieren; maar de accoorden met slegts enkele en volle slagen met beide handen aangeeven.

§. 5.

Het aanslaan eenes nieuwen accoords, moet, zoo rasch als de voorige harmonie ten einde is, op 't gaauwste geschieden; om den Zanger de noote van het volgende accoord behoorlijk en bij tijds aan te geven.

§. 6.

Eind'lijk, om dat het Recitativo niet gezongen, maar met muzijkaale toonen gedeclameert word; moet de Accompagnateur zich wagten van eenige hoe ook genaamde versiersels te gebruiken; want het accompagneeren eener zangstem in 't algemeen, dient alleen om den Zanger te helpen ondersteunen, en hem nooit verlaatende den regten toon aan te geven.