Stichtelijke gezangen, in verscheidene gelegenheden gedicht, en met aanmerkingen, tot verstand van eenige stukken uit de H. Schrift, verrijkt. Deel 3

[p. 156]

Lofzang aan Gods Zoon toegewijd.
Uit het Grieksch nagevolgd.^*

Op eene nieuwgemaakte zangwijze.

I.

Michaël, Vorst van Eng'len en menschen,
Gever der wijsheid, bron onzer wenschen;
't Lust mij Uw zuiv're schoonheid te maalen,

Kom in mij daalen.

II.

Hemelsche glans hoe diep ook gedooken,
Licht uit het licht der Godheid ontstooken,
Vloei in mij, Woord, en beeld van den Vader,

Levendige ader.

III.

De Engelen doet Gij reien met chooren;
't Rollen der eeuwen lofzangen hooren:

* Deeze schoone Lofzang door een' onbekenden, maar sierlijken en godvruchtigen Griekschen dichter, in Sapphische versen gemaakt, vangt dus aan Χριστὲ τῶν θνητῶν βασιλεῦ θεῶντε Hij is 't eeist uit een oud handschrift uitgegeeven van den grooten Barthius en van H. C Henninius daar uit getrokken, en geplaatst in zijn Ελληισμος ορθωιδος §. XCVIII. pag 65. 't Aantrekkelijk schoon van dit gezang, heeft mijn hart sint jaaren zoo ingenoomen dat ik Hem in dezelfde soort van Nederduitsche versen, zoo na doenlijk, heb overgegooten.

[p. 157]

 

't Zonnevuur, 't maanlicht, duizenden oogen,

 

Plaatstge in Uw boogen.

 

IV.

 

Heerscher der waereld, die all' de dingen,

 

Houdt in hunn schoonheid, afstand, en kringen,

 

Alles beweegt zich, alles is stille,

 

Naar uwen wille,

 

V.

 

Zalige JESUS! scheps'len verdwijnen!

 

Doe mij een trits van straalen verschijnen,

 

Dat ik den Geest, met U, en den Vader,

 

Biddende nader.

 

VI.

 

Michaël, Vorst van Eng'len, en menschen,

 

Eeuwige wijsheid, bron onzer wenschen,

 

'k Zie U, om al die schoonheid te maalen,

 

Luisterrijk daalen.