Stichtelijke gezangen, op de beste Italiaansche, en eenige in dien smaak nieuwgemaakte zangwyzen; by verscheidene gelegenheden gedicht. Deel 1

[p. 97]

De geopenbaarde godsdienst.

MICHA VI:6--8.
v. 6. Waar mede zal ik den HEERE tegenkomen, my bukken voor den hoogen God? zal ik Hem tegenkoomen met brandofferen? met eenjaarige kalveren?
7. Zou de HEER een welgevallen hebben aan duizenden van rammen? aan tienduizenden van oliebeeken? Zal ik mynen eerstgeboorenen geeven voor myne overtredinge? de vrugt myns buiks voor de zonde myner ziele?
8. Hy heeft U bekend gemaakt, O Mensch, wat goed is: en wat eischt de HEER van U, dan recht te doen, en barmhartigheid lief te hebben, en ingetoogen te zyn als een die de kunst verstaat om te wandelen met uwen God?

Op eene nieuwgemaakte Zangwyze.
Of, Objet de ma flame;
Of, O winden, gy stroomen. Voet.

I.

O Bron van myn leven,

Myn Schepper en Heer:

Wat hebt Gy gegeeven?

Wat vordert Gy weêr?

Hoe zal ik U pryzen,

Milddaadige God?

Met treurige wyzen,

Beklaag ik myn lot.

II.

Myn lighaam, en leden,

Myn sap, en gebeent;

Myn ziel, en myn reden,

Hebt Gy me verleend.

[p. 98]

 

My voorzorg, en liefde

 

Der Oud'ren beschikt;

 

Voor 't kwaad dat my griefde,

 

Met heil, my verkwikt.

 

 

 

III.

 

 

 

Voor duizenden rampen,

 

Hebt Gy me bewaard;

 

Voor giftige dampen,

 

Myn leven gespaard.

 

My voedsel geschonken,

 

En deksel voor 't lyf:

 

En hemelsche vonken,

 

Tot eed'ler bedryf.

 

 

 

IV.

 

 

 

O Bron van myn leven,

 

Volzalige God:

 

Wat zal ik U geeven,

 

Die armelyk tot

 

Uw' heiltroon genaake?

 

Hoe buig ik myn knién?

 

Hoe myd ik Uw wraake?

 

Waar zal ik ontvliên?

[p. 99]

 

V.

 

Ik heb U verlaaten,

 

Uw deugden onteerd;

 

Uw' Bondnaam verwaaten,

 

In losheid verkeerd.

 

Uw' dienst niet verdedigd;

 

Myn ouders gesmaad;

 

Myn' naasten beledigd;

 

My zelven gehaat.

 

VI.

 

Is 't veilig geweeken,

 

Waar 't Offervuur gloeit;

 

En de olie met beeken,

 

In 't Heiligdom vloeit?

 

Of moet men ook slachten,

 

Het eenigste kroost?

 

Een' Moloch verwachten,

 

Die 't harte vertroost?

 

VII.

 

Neen! Israëls Godheid,

 

Heeft gunstig ontdekt;

 

Wat boosheid, en zotheid,

 

Den Godsdienst bevlekt.

 

Myn deugden, en plichten;

 

Myn zonden die 'k liet;

 

Myn kracht in 't verrichten:

 

Zyn staven van riet.

[p. 100]

 

VIII.

 

Hoor 't Godlyk orakel;

 

Och dat ge verstondt;

 

Den zaligen schakel,

 

Van 't Levensverbond.

 

‘O menschen, wat woede!

 

‘God heeft U gezet,

 

‘Het wigtige en goede^*,

 

‘Ten regel, en Wet.

 

IX.

 

‘Hy heeft geen bedingen,

 

‘Ten grondslag' gelegd:

 

‘Dan nimmer te wringen,

 

‘'t Onkreukbaare Regt;

 

‘Maar dat gy uw oordeel^†

 

‘Opregtelyk velt;

 

‘Barmhartig, geen voordeel

 

‘Voor aalmoessen telt.^§

* Het wigtige en goede.] Dus druk ik uit, deels het woord GOEDE, of 'T BESTE; want zoo wordt het vertaald, Esth. II:9. en X:3. Deut. XXIII:6. Ezr. IX:12. Dat is ‘het, Betamelyke, schoone, nuttige, noodzaakelyke’ enz. verg. Deut. X:13. deels het woord zwaarste, dat is, ‘het gewigtigste, uitmuntendste, heerlykste, voortreffelykste der Wet’ 't welk de Heiland heeft Mat. XXIII:23. Dat het Grieksche woord dit betekent, hebben de Heeren Elsner, en Palairet beweezen. Verg. Diod. Sic. L. IV. p. 264. B.

† 't Onkreukbaare recht; Maar dat gy uw oordeel enz.] By Micha is 't woord RECHT, by Mattheus Oordeel. Beide zienze op den plicht van Rechtvaerdigheid omtrent den Naasten. Wien men naar den onbuigsaamen regel van 't Heilig Recht, moet beoordeelen en handelen, en dus alleszins RECHT DOEN.

§ Barmhartig, geen voordeel voor aalmoesen telt.] Micha heeft WELDAADIGHEID: doch dit woord, wordt ook Barmhartigheid vertaald van de onzen. Zie Exod. XX:6. Deut. I:19. 1 Sam. XV:6., XX:8. 't Grieksche woord, betekent insgelyks Barmhartigheid, en somtyds Weldaadigheid uit een barmhartig gemoed voortspruitende, een Aalmoes, gelyk beweezen is van Georgius Vind. L. II. C. 1. p. 56. en van Palairet over deeze plaats.

[p. 101]

 

X.

 

‘'t Geloof stapt U tegen:

 

‘Dit leert U de kunst^*;

 

‘Met God op zyn wegen,

 

‘Te gaan in zyn gunst.

* 't Geloof stapt u tegen: Dit leert u de kunst enz.] Dus zoek ik de kracht uit te drukken van 't Hebr. Werkwoord door de onzen, OOTMOEDIG vertaald. De Heer Schultens heeft aangemerkt, dat het zoo veel zegt, als schaaven, beschaaven, iets net, en naar de kunst maaken, gereed, juist te pas maaken. Waar van het Deelwoord in den Tegenwoordigen tyd, eenen Kunstenaar kunstwerker beduidt, zoo veel gezegd, als een die iets beschaafdelyk, net, en keurig werkt; en het lydelyk Deelwoord, zegt iets dat met kunst gemaakt, en dus beschaafd is. In 't byzonder zegt Hy, dat dit woord gebruikt wordt van een Paard, dat wel bereeden is, en naar den toom luistert. Gelyk het werkwoord ook gebezigd wordt van 't beryden der paerden, welke men leert den teugel te gehoorzaamen. Hy vertolkt onze woorden: En u aan den teugel te onderwerpen, wandelende met Uwen God: dat is, Ootmoedig te wandelen. My dunkt dat men 't naar de eigelyke kracht van 't Woord, zeer gevoeglyk kan vertaalen: Beschaafd, ingetoogen te wandelen als een die zig de kunst verstaat. 't Komt, buiten onze plaats, maar eens in 't O.T. voor, namelyk Spreuk. XI:2, en daar heeft het juist deeze betekenis. Als de opgezwollene bovaerdigheid komt, zegt Salomo, zal de schande ook koomen: maar by beschaafde kunstenaars is wysheid. Van die beschaafde ingetogenheid of zedigheid, schynt het in 't Chaldeeuwsch en Rabbynsch verbergen te betekenen; en by de Syriërs, listig zyn, met list iets uitvoeren. Kortom, het zal hier zelfde zyn, met het geen de Apostel Eph. V. 14. noemt, Voorzigtig, eigelyk, NET te wandelen; niet als onwyzen, maar als wyzen. Dus wordt hier klaarlyk geëischt, de KUNST, van eenen beschaafden, netten GELOOFSWANDEL. Zoo dat, wanneer men dit met éen woord uitdrukken wil, geen beter bedagt kan worden dan dat van GELOOF, 't welk de Heiland gebruikt.

[p. 102]

 

‘Het veilige midden!

 

‘Te neemen in acht:

 

‘Ootmoedig te bidden,

 

‘Om leven en kracht.

 

 

 

XI.

 

 

 

Dus noodt ons de Wysheid.

 

O troostende mond!

 

O jeugdige grysheid,

 

Van 't vredeverbond!

 

Zwyg Edens bedreiging,

 

Voor Kanaäns goed!

 

Bekoorlyke neiging,

 

Gy buigt myn gemoed!

 

 

 

XII.

 

 

 

O JESUS myn Borge,

 

Die de eischen vervult:

 

Verligter der zorge;

 

Verzoener der schuld:

 

Verwerver van 't goede;

 

Verlosser der ziel:

 

Ontfermer, wiens hoede

 

Myn harte beviel.

[p. 103]

 

XIII.

 

 

 

Ik kom hier gevlooden,

 

Naar 't zuiverend bloed:

 

Ik agt Uw geboden,

 

In alles voor goed.

 

Ik klaag u met smarte,

 

Hoe snood ik bestond.

 

Ik geef U myn harte,

 

In 't eeuwig verbond.

 

 

 

XIV.

 

 

 

O Bron van myn leven,

 

Herschepper en Heer:

 

Wat Ge eerst hadt gegeeven,

 

Herstelt Gy nu weêr.

 

Nu wil ik U pryzen;

 

Nu roem ik myn' God:

 

Met keure van wyzen,

 

Verhef ik myn lot.