Stichtelijke gezangen, op de beste Italiaansche, en eenige in dien smaak nieuwgemaakte zangwyzen; by verscheidene gelegenheden gedicht. Deel 1

[p. 88]

De leeuwerik.
Of bespiegeling, van eenen onder 't klimmen zingenden leeuwerik.

Op eene nieuwgemaakte Zangwyze.
Of: Papillon vole.

I.

Zytge opgevloogen,

Van 't veld, o Leeuwerik om hoog:

Zing vry en bly, zweef kleiner in myn oog,

Naar 's hemels boogen.

O Leeuwerik,

't Smert my, dat ik

Slegts volg met de oogen.

Ik blyf beneden staan,

Of laager zweeven:

't Aas houdt den Arend aan.

Gy leert myn ziel de vlerken slaan,

En hooger leeven.

II.

Dat Goël daale!

Dan klim ik op, dan leef ik best,

Dan vlieg ik vry, in 't ruime luchtgewest,

[p. 89]

 

Waar 'k ademhaale.

 

O zaal'ge God,

 

Myn deel en lot,

 

Daar 'k my bepaale;

 

O Lust van myn gemoed,

 

Rust die 'k bedoele;

 

Schenk my 't verzoenend bloed,

 

En licht en lucht waar 'k leeven moet,

 

En vrede voele.

 

 

 

III.

 

 

 

Zoo ik mogt vallen;

 

O Duivewieken van Gods Geest,

 

Heft my weêr op, en maakt my onbevreesd:

 

Gy draagt ons allen.

 

Zoo klieft myn vlerk,

 

Het donker zwerk;

 

Schoon donders knallen.

 

'k Vlieg naar de bovenlucht,

 

Door storm en winden.

 

'k Zing in die hemelvlucht,

 

En klapwiek vrolyk, die nu zucht.

 

God zal ik vinden!