Stichtelijke gezangen, op de beste Italiaansche, en eenige in dien smaak nieuwgemaakte zangwyzen; by verscheidene gelegenheden gedicht. Deel 1

[p. 81]

De bruidegom in 't eenzaame gevonden.
Of zielswerksaamheid met Christus in een stil lustbosschaadje.

Op eene nieuwgemaakte Zangwyze.
Of: Quand on vient dans ce boiscage.

I.

O Lustbosschaadje, groene dreeven,

O blyde lommer, lust van 't leven;

Myn stil verblyf, waar 't vrolyk pluimgediert,

Al dart'lend zingt, en zwiert.

II.

Myn Bruigom heeft my hier bescheiden,

Hier plag Hy 't wollig vee te weiden;

Hy legert zig in 't blaaken van de zon,

By deeze koele bron.

III.

Wat heil zou ik in schaduw^* stellen,

By kudden van zyn metgezellen?

't Is Goël zelf, by wien ik my vervoeg:

Zyn byzyn is genoeg.

* Schaduw] 't Hebr: Woord, Hoogl. I:7. door de onzen zig bedekken vertaald; betekent eigentlyk, zoo als men nog uit den Arabischen wortel kan afneemen; Zig dekken, of verschuilen in eene donkere schaduw. My dunkt, dat het legeren van de kudde in den middage, daar dit tegen over staat, deeze vertaling vordert: Want waarom zou ik zyn als eene die zig verschuilt in de schaduw; by de kudden uwer metgezellen.

[p. 82]

 

IV.

 

'k Zal niets voor Goëls oor verbergen,

 

'k Zal Hem een luttel toevens vergen:

 

Terwyl ik 't hart geheel aan Hem ontdek,

 

En zyne liefde wek.

 

V.

 

Vloeit vloeit nu zachter zilv'ren stroomen,

 

Ik moet myn' Vorst verwellekoomen;

 

Myn' Bruidegom, wiens min myn ziel bekoort,

 

En die myn zuchten hoort.

 

 

 

VI.

 

 

 

O Lust, vermaak, en steun van 't leven;

 

'k Heb my, in 't somb're bosch begeeven;

 

Ter goeder uur, lokt my Uw vriendschap uit.

 

Sla 't oog op Uwe Bruid.

 

VII.

 

Ja duizendmaal dorst ik U roemen;

 

U duizendmaal myn' Bruigom noemen;

 

'k Heb duizendmaal met U myn hart vereend,

 

Van 't ydele gespeend.

 

 

 

VIII.

 

Zou ik Uw eed, en trou verdenken?

 

Zou iets Uw teed're liefde krenken?

 

O neen! Gy blyft, wat my myn hart verwyt,

 

Dezelfde God altyd.

 

 

[p. 83]

 

IX.

 

O Liefdevlammen, hemelvuuren,

 

O Tyd der minnen, zalige uuren,

 

My heugt, hoe my myn Goël heeft gekust.

 

Volmaakte zielenrust!

 

X.

 

 

 

Ik voel dien blyden tyd herleeven:

 

Myn God heeft zig aan my gegeeven.

 

Hy is de myne, ik zal de zyne zyn!

 

Hier smaak ik Eng'lenwyn!

 

 

 

XI.

 

Foei dwaaze zonden, aardsche leden,

 

Afgoderyen, ydelheden;

 

'k Verdoem uw min, gy hebt dit hart niet meer.

 

't Is voor myn' God en Heer.

 

 

 

XII.

 

'k Laat voor myn' Bruigom alles vaaren,

 

Myn Bruigom moet myn hart bewaaren.

 

Myn Bruidegom kocht my met dierbaar bloed:

 

Zyn trouw heeft my behoed.

 

 

 

XIII.

 

Woudt Gy U zelven aan my schenken;

 

O Goël, doe my 't uur herdenken,

 

Waar in uw gunst op 't nieuw aan my verscheen,

 

Och! dat die nooit verdween.

[p. 84]

 

XIV.

 

 

 

Tuigt Gy o kronkelende beeken,

 

Hoe 's Hemels min my kon ontsteeken,

 

Tuigt bron, en beemd, en berg, en veld, en dal,

 

Van 't eenig AL in AL.

 

 

 

XV

 

 

 

Tuigt vry bosschaadje, en groene dreeven,

 

Tuig blyde lommer, lust van 't leeven;

 

Tuig stil verblyf, tuig vrolyk pluimgediert,

 

Dat Goël zegeviert.