Voorjaar

[p. 61]

Zusje peinst

Al denk ik ook tot middernacht,
Ik weet dat in mijn klein gedacht

Niet goed bijeen te rapen,

Waarom U in zoo'n groote kerk
Blijft wonen, waar toch, zerk aan zerk,

Die doode menschen slapen...

En vindt U dat niet heel erg droef
Zoo 's avonds naar dat vreemd gezoef

Van boozen wind te hooren,

In zulk een groot, leeg huis alleen
Met al die heiligen van steen -

En met dien hoogen toren.

Waardoor die wilde wind maar waait,
Waarop die hooge haan maar draait?

De schrik zou mij bevangen;

Want als ik naar mijn bedje moet
En moeder 't lampje lager doet,

Laat ik de lip al hangen.

[p. 62]

 

Uw kleine lichtje doet altijd

 

Zoo treurig of het tranen schreit -

 

En is dat niet een kruisje,

 

Dat 's morgens vroeg en dat 's avonds laat

 

Maar ééns het deurtje open gaat

 

Van Uw verlaten kluisje

 

 

 

Mijn hoofdje is zeker nog te dom

 

Mijn hartje veel te simpel om

 

Dat alles wijs te heeten,

 

Maar als ik eenmaal groot zal zijn

 

Of later... als ik dood zal zijn,

 

Dan zal ik alles weten.