Voorjaar

[p. 38]

Heilig vuur

Iedereen vraagt: waar komt gij vandaan,
Gij met uw handen vol rozen -
Wijl zij Uw voorhoofd vol sterren zien staan -
Wijl zij Uw oogen vol tranen zien staan,
Wijl zij u zóó door den avond zien gaan -

Zóó, als in droomen verloren?

Vraag waar ik heenga, té simpel kind,
Zoo, met mijn handen vol rozen -
Vraag waar de liefde haar wegen begint,
Waar zij een plaats om te rusten vindt -
Vraag naar den weg van den avond-wind...

‘Waar hebt ge Uw peluw gekozen?’

Blankende mane-licht valt uw gewaad,
Droef is uw stem om te hooren; -
Zacht als de merel die slapende gaat,
Bang als een lam dat in d'eenzaamheid blaat,
Droef als een kind in de avondstraat:

‘Ik heb mijn halssnoer verloren.’

[p. 39]

 

Waar is de bloem die mijn ziel verblijd...

 

Ik heb mijn heerde verloren, -

 

Die ik met oogen van licht heb geweid,

 

Die ik met sterren en dauw heb bescheid...

 

Zacht om één klacht in den nacht benedijd -

 

Zóó met mijn handen als rozen.

 

 

 

Vraagt U dan niemand: ‘Herder, waarheen,

 

Gij met uw handen als rozen...’

 

Gaat gij dan altoos en even alleen,

 

Is in dien eindloozen nacht dan niet één,

 

Die op zijn hart, - ook al is het een steen -

 

Even Uw voorhoofd laat poozen? -

 

 

 

Iedereen sluit zijn venster voor mij

 

En - als in droomen verloren, -

 

Ga ik al lichtend de venstren voorbij,

 

Draag ik mijn bloeiende smarten voorbij,

 

Sta ik alleen in den avond en schrei...

 

Sterren en dauw in de rozen.