Sterren en dauw

[p. 99]

Franciscus.

‘Perpetuitas in Deo...’

Daar sta ik nu, mijn lieve, liève God!
Daar sta ik, naakt als eene galg;
mijn hoofd in U, mijn voeten aan de aarde -
een gier is met mijn kleeren er vandoor,
de raven met mijn zonden wèggevlogen;
de blijde boodschap lacht mij uit de mond
en in mijn oogen
staat héél de wereld voor Uw tribunaal.

Nù is die zoon van Bernardone dood,
nu ben ik Frans van God de Vader;
nu ben ik als de vogelen des hemels
nu ben ik als de leliën des velds -
gelijk een kindje ben ik nu, heel bloot,
Héér, nù ben ik van U.
Ik ben van U zooals het licht
van U is en de hemel en de aarde,
zooals de witte adem van Uw mond,
zooals de witte glorie van Uw oogen, -
zooals Gijzelf het zijt, ben ik van U
geheel en àl en er is niets van mij
of iemand buiten U, -
ik ben van U alleen!

[p. 100]

 

Hier is mijn hoofd, Heer, en mijn wil bereid,

 

hier zijn mijn handen en mijn hart altijd,

 

hier is mijn lijf, mijn leven en mijn al:

 

mijn oogen vol van U,

 

mijn ooren vol van U en alles vol van U;

 

het leven wappert hevig in mijn oogen

 

en vurig roept mijn bloed:

 

ik ben van U!

 

 

 

Ik leef en wil en weet en adem U

 

Ik eet U gelijk brood;

 

als water drink ik U; ik ga en sta in U

 

en kom U tegemoet;

 

en roep ik, Heer, dan roep ik U alleen

 

want buiten U kan er niet een:

 

mijn mond is Uw bazuin.

 

En met mijn handen zegent God de wereld

 

en God beloopt de straten in mijn voeten

 

en alle steden, alle dalen, alle bergen

 

en God verzamelt allen in mijn hart;

[p. 101]

 

Herboren ben ik en gelouterd,

 

gewasschen in Uw vuur,

 

doorwasemd van Uw adem, God,

 

gebalsemd tot in 't merg van mijne beenderen:

 

ik ben een rijpe appel in Uw hand

 

voor àl mijn broederkens, Uw schepsels,

 

een fijne vrucht in Uwe lieve hand -

 

Gij zijt de zoetheid van mijn vleesch,

 

mijn wangen zijn gebloemd met eeuwig leven!

 

- Leef, leef in mij, o lieve, lieve God

 

en laat mij leven, Heer,

 

en sterven, Heer -

 

in U.