Sterren en dauw

[p. 89]

Lied na zonsondergang

Lichtverloren in een schemerig begin:
Huis, hof en toren;
Niemand gaat meer uit of in; -
De lucht is zoet van rijpend koren -
Zoeter van het Heilig Sacrament.
Ik tel de sterren aan het firmament
En weet haar verre zin.

Op elke woning blinkt 'n gouden kruis,
Wierook kronkelt uit alle ramen;
Kinderen en Engelen: handen samen
Oogen diep en kuisch...
En de benedictie van zoete namen;
Uit alle kameren devoot geruisch.

En aan de gevel, in de open lucht,
Volgt wel een enkel mensch met geestelijk genucht
Een late duivenvlucht
En denkt aan God zoo goed hij kan;
Of luistert naar de woorden van Sint Jan
En ziet dan later boven 't koren
De kale schedel van die kinderlijke Man
Zacht in een gouden nimbus gloren.