Eiland der eenzamen (gevangenisgedichten 1943-1944)

[p. 23]

Tot Jezus Christus

LAAT ons ootmoedig tot Uw Almacht spreken
Want wij zijn moe, Heer Jezus, moe en wond,
Moe van het hart en doodmoe van gebreken,
Moe van de bitterheid van onzen mond
En moe van schaamte en eindeloos begeren;
Van dragen moe, van ied're schouderwond
En moe van U, Heer Jezus, hoe wij 't keren.
Gij werdt ons zwaar, maar toon ons Uw verbond
En laat ons troostend van Uw teeken leren,
Vóór nog de wilde zwanen herwaart keren
Waar rosse vlammen uit de puinen slaan
En droef en moe - een groen gelaat vol zweren -
De hemel glimlacht naar een moede maan.