Logo DBNL
Emblemata (1618)

Emblemata

(1618)–F. van Schoonhoven–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Patienter ferendum, quod necesse est.
Emblema LXII.



illustratie

 
Pendulus è laqueo Sturnus dum rumpere tentat
 
Vincla, lacessitos implicat usque pedes:
 
Perfer & obdura; Patientia plurima mollit
 
Que nequit humanum corrigere ingenium.

Commentarivs.

SEneca quodam loco in Epistolis inquit; Omnis ira, omnis indignatio crescit in dolorem, & tormentum sui, nullumque jugum est, quod non arctius premat refractarium, quam spontè sequentem. Benè profectò; Videmus enim in omnibus humanis casibus hoc fieri, quos patientia mollit, impatientia crudelissimè exasperat. Vulnus quid tam crudum

facit, quàm ferendi impatientia? pisces hamo pendentes si se moveant aut quassent, magis intricantur, avis visco aut plagis deceptae, si se explicare tentent, magis implicantur & oblinuntur, dumque

Pugnando vincula tentant+
Rumpere, pugnantes fortiùs illa tenent.

Quibus exemplis monemur, casus nobis à Deo supervenientes, patienter ferre. Certè,

Durum, sed levius fit patientiâ,+
Quicquid corrigere est nefas.

Ovid, in Metam. de Philemone & Baucide,

Paupertatemque ferendo
Essecêre levem.

Virg. Superanda omnis Fortuna ferendo est

Seneca: Libenter feras quod necesse est, dolor enim patientiâ vincitur. Et huic cognatum illud Tragici,

 
Patiens quisquis novit famulum+
 
Regemque pati, vultusque suos
 
Variare potest, pepulit pires
 
Pondusque mali, nec servit inops
 
Casus animo qui tulit aequo;
 
 

Scivit hoc ille Mitio Terentianus, cum Demea quaerit;+

 
Placet tibi factum Mitio? Mit. Non, si queam
 
Mutare: nunc quum nequeo, aequo animo fero.
 
Ita vita est hominum, quasi cum ludas tesseris,
 
Si illud quod est maximè opus jactu non cadit,
 
Illud quod cecidit forte id arte ut corrigas.

Et Grudio apud Plaut, in Mostellaria;

 
Quid tu vis fieri? non omnes possunt olere unguenta exotica
 
Si tu oles, neque superior quàm herus accumbere,
 
Neque tam facetis quàm tu vivis victibus,
 
Tu tibi istos habe turtures, pisces, aves,
 
Sine me alliatò fungi Fortunas meas;
 
Tu. Fortunatus es, ego miser: patiunda sunt.

Prudenter ille; Quid enim aliud est aequaliter se in adversis +gerere, quàm saevientem Fortunam, in adiutorium sui, pudore victam,

convertere? contrà, magna est inscitia, adversus stimulum calcitrare. Vincamus itaque ratione praesentem calamitatem; sciamusque non casu delatam nobis, sed quasi delegatam. Bonus +miles fert vulnera, enumerat cicatrices, & transverberatus telis, moriens amat eum pro quo cadit. Quisquis autem plorat, & queritur imperata facere, cogitur; Sic & nos

Ducunt volentes fata, nolentes trabunt.

Quae autem dementia est, potius trahi, quàm duci? Ad hoc sacramentum adacti sumus, ferre mortalia, nec perturbari his, quae evitare nostrae potestatis non est. In regno nati sumus Deo parere, vera est libertas. Euripides

Δεῖ φέρειν τὰ τῶν θεῶν.+

Vorige Volgende