Coupons
Toen deze zomer de uitverkoop uitbrak, kreeg ik het weer.
Iedere zomer en iedere winter opnieuw probeer ik me er tegen te verzetten, maar het is doelloos. Het is sterker dan ik; het is een soort ontsteking in mijn bloed, het is een koorts. Het zuigt me naar de grote magazijnen, maar ook naar de winkeltjes in de stegen en naar de solide burgermanszaken... ik kan er niet tegen op: uitverkoop... En deze keer waren het de coupons, die me fascineerden. Niet zozeer de coupons van stoffen, maar de coupons van vloerbedekking.
Ik stond net ernstig te voelen aan een stuk mat, toen er iemand aan mijn mouw trok.
Ha, zei hij.
Ha, zei ik, nauwelijks opkijkend.
Wat doe jij?
Ik kijk naar vloerbedekking.
O, natuurlijk voor je nieuwe huis?
Ja, voor mijn nieuwe huis.
Is het al klaar?, vroeg hij.
Toen keek ik eindelijk op van de mat. Hè?, zei ik vaag. Klaar? Nee.
Hoever is het dan al?, zei hij. Staat het er al?
Nee, zei ik. De grond staat er... ik bedoel de grond ligt er... nou ja, de grond is gekocht.
De grond is gekocht, zei hij. En verder?
Verder niks, zei ik. Ik heb de grond gekocht, met gras en zo.
Maar ga je dan nu al vloerbedekking kopen?