Hazegerf
(1947)–Frans Schleiden– Auteursrecht onbekendDer breef an der BussjepFragment oet de Koel va Lutterendal. Hoeëgwurdigste Hèër Bussjep:
Dèr hat mesjie gelèze van 't ongeluk, dat uvver Lutterendal zal wèède koame. Dò kumt 'n koel. Mesjie kumt ze in 't Mamelizerveld of a gene Sjnelle Vink of in de Heu- | |
[pagina 46]
| |
verdanne, ich weet
't nit, en dan Hoeëgwurdigste Hèër Bussjep, zow ich leever nit hei zieë. Zit ezu good en lòt mich gòa. Ich bin vitsig jaor i Lutterendal. Kingerdeus jòa, wat han ich ene minnige gedupt, aagenòame vör de feierliche, getrowt en bedind... 600 mesjie en mieë han ich 'r zieë sjterve. Ze sjterve hei tège de fiengste. Dèr ezugaar Hoeëgwurdigste Hèèr hoft nit fienger te sjterve. In hun lève sjravele ze, bis ze nit mieë konne. Ich zaan ummer, dat ze te väöl èëte, dòva die ivvige besjlèèg. E besjlaag kumt gans plutslich, wie j 't ies op 't water me ziet 't nit kòame en 't is dò, wiej ne valsje aom, dè inge bevingt: gezond en doeëd! 't Vlügt hei durch gen loeët wiej de bokkeriejesj: wenste 't veuls, is 't te sjpieë. Dò kunne 100.000 döktesj nuuks aa dòa en ze weete nit, wat 't is. Dat is 't groeët ongeluk va Lutterendal: allenei e besjlaag, gans innige oetgenaome. Gut ze mer nao: vöraa op ene kirkef, dao liet dè oet gen hoes.... wiej ne blits sjloog 't besjlaag 'm doeëd. Neven 'm de vrouw van 't Hennehüpke; ze houw nog innige daag gelèft. Dao nève der Moeënes Frens; ich han 't gezieë, e loog a gen ling, woeë der binnet mieënet, i gen hui. E blaozet nog ins mit zieng vol bakke, wiej ich 'm der hilligen òalig goof en wòr voet, ‘aagekleid en al’,Ga naar eind1) de kap nog op der kop. Gut ze mer nao: 't Sjtivvelke Kriske, 't Haneberb, der Sjang oet gene tilvetGa naar eind2), 't gek Antuuntje. En went ze nog ene daag of innig op 't sjterfbed lieje, ging tròan, ginge zuuët. | |
[pagina 47]
| |
Ze kieke nit mieë truk nao't erfke en de binnede, dao vilt gee wòad uvver de keu en de pèëd. 't Litste is de biech, der hillige òalig, 't FesGa naar eind4) en de generaalabsolutioen en: ‘Adieë vrouw’ en ‘Kinger noe loestert good nao de mam’ en went 't get lang doeëtGa naar eind5), da zage ze: ‘laot pastoeër ins kaome, 't wilt nit vurr-aa.’ ‘Pastoeër heisjt 't da, ‘'t hat wilt nit brèëke; ich bin selève nit krank gewest, dòva kunt dat. Zènt mich nog ins duchtig mit wiewater’ en.... da sjterve ze.... Dat mot 'r zieë, Hoeëgwurdigste Hèër, der aom dè roesjt da wie ne sjtorm, bis 't alderlitste. Da brèëke ze nog wiej 'n sjoer ouw eek en wèëde ze plutslich vaal en doeëd en kaod. Tège der fiengste sjterve ze hei i Lutterendal. Mer.... went de koele koame, da kumt hei 'n ander volk.... en dat geet nie mieë - ich bi vunf en achsig oet gene braokmondGa naar eind6). Dèr hat mesjie selève nit in de zieël gekèëke van dat volk, ezu wiej ich 't jidder Zoddesjtig dòa. Dao is 't wiej in 't beuisjke van de häöverdanne. Dat beuisjke is uvveral toe van de sjwoer dannebeum en me ziet der himmel nit en doch hingt 't vol zon. Dat beuisjke is aafgesjlaote en vol vruid. Mieng prèdige klinke en verklinke es went ginge 't huuët in dè dennebeuisj en doch.... 't is andersj, gans andesj. Ich weet nit, wat 't is. De patere in de missioen begrèëpe dat nit en zaate: ‘Pastoeër, diej sjtunt bei de sjoeëste prèdig wiej eeke baipäöl en grielaache; op ander plaatsje lieje ze bei ezun prèdig gebaoge bis op 'n èëd.’ Mè dat is gans andesj; dat is 't ring geweete. Diej row, dat hant ze van de eeke en der beuisj. Der beuisj, Hoeëgwurdigste Hèër, dem mot 'r zieë, went de gewietere kaome geròze va Ieëpe op.... Dè pakt de wolke va onde vas en hilt ze aan en riet ze durch-ee en da brult 't in de loeët wiej va honderd keu en da vleege de wolke i sjtukker op Aoke aa of rets aaf uvver de Mechelder danne de delle i. Da wet 't sjwat en duuster i gen kirk, es went inge de sjlèègGa naar eind7) toe dieën. Ezu zunt och de luuj; ze laache nog went ze sjterve. Nao de missioen, Hoeëgwurdigste Hèër, wiej de patere voet wòre, han ich t'n 't Zondes aregelGa naar eind8) gezaat.... mè ze zunt nog good, de luuj va Lutterendal en de patere begrèëpe dat nit. Dao wet gezaat, dat diej va Lutterendal vlooke! Nee, Hoeëgwurdigste Hèër, dat zunt ging vleuk. I gene winterdaag, went 't erg kaòd is, da krake en basjte de bitste eeke. - Wè zow noe en dan nit vlooke, Hoeëgwurdigste Hèër? Mè dat zunt ging vleuk. Ich han selève ging koel gezieë, mè hei zunt 'r diej op 'n | |
[pagina 48]
| |
koel wirke: 't Dòle Tieske, der sjlimste van allenei; dè van 't Fieng oet 't Hòalegetske en twei jonge oet 't Hanebuutje en nog mieë. Diej zunt gans andesj wòade. Diej zage, ze vlokete i gen koel, dat de belk d'r va basjte.... Dat zunt ging echte Lutterendaler, ze houwe nit van de binnedeGa naar eind9) en de berg en der beuisj en hun sjpraok is nit mieë de echte sjpraok van de hopsjederling, Mamelis, Mellisjed en Cottesse. En went de koele kòame, da lòt mich gao, went 'r ezu good zut, Hoeëgwurdigste Hèër Bussjep. Da kan ich nit mieë bliève! En noe mot ich uch nog sjrieve, dat ich der hillige Sint Clodulphus en der hillige Sint Joeësep zal laote opverve. 't Zal nit väöl koste, ze zunt nog al kot va sjtiel. En blief mit de allermitste hoeëgachtoeng,{problem}Ga naar eind3)
Der pastoeër va Lutterendal. |