Hazegerf
(1947)–Frans Schleiden– Auteursrecht onbekend
[pagina 13]
| |
Ozze HaanOzze Haan hat t zondes en t werkeldags de gow montoer aa....: e wies kammezaool....Ga naar eind1) ne roeë frak mit ne greune sjtats.... gèèl kamasje en um gen haos ene fienge ringe kraag. Dao bòven oet blinkt e roeëd gezich en ne roeë kamp wie Botsjed aater Aoke. Dò kamp op eemaol.... ene nujje haan heem nève bei der naober!... ne gans roeë.... inge mit ouwwertiedsje poefmowwe.... en da bloeëtskops en zonder kamp.... en ezu groeët wie e kaof. Dò heel zich alles uvver op. De ouw kloek en de bonte, de wiesse pul en ouch 't kwiebeske gonge ins drop aa. Ozze haan kos ze nit alling laote gòa en gong mit. 't Kwiebeske natuurlich leep gans väörop. Ze kròape alle vunf durch gen haag de nobbesj-wei i en donge juus es went ze mer kampe um wurmkere te zeuke. Ozze haan tokkelet es wente zage wool: Kinger, kriet uch mer aaf, 't zunt nog wurm dao. Dò komp och dè andere haan gans vrundsjaftlich gedrieëne en gebeuge en kèëk zich de naobere ins alleneu good aa. Hèe begos ezu gaar te dabbe en wurm väör 'n te zeuke en de hoonder te lokke. Dat geveel ozze haan evvel neet.... e zoot zich in de hugde.... de bros väöroet.... de vläö- | |
[pagina 14]
| |
gele bis op n èëd en macheered op en aaf en tokkelet gans ge-ërgerd en e krieënet oet protes, dat t sjallet durch de wei. Dè andere haan leet zich dat neet gevalle en begon och i postuur op en aaf te gao.... en krieënet och.... mè ezu erbermlich, dat alles laachet en 't kwiebeske sjprong va sjpas de loeët i, twei.... drei maol aateree. Me zow zelver haan motte zieë, um te veule, wat dat vör n onieër is vör ne haan, went me ezu oetbelaacht wet. E kneupet zich der rok toe, trok de sjowwere vöroet en kamp gans vrech nòderbei en doew blef e sjtòa en rikket zich in al zieng lengde, dong de owwe toe en krieënet nog ins, nog väöl erbermliger wiej usjter en t kwiebeske reep: ‘Dat is ginge haan!’ Dat waor dem noe te dul,.... e kratset twei drei maol i gen èëd en sjprong op der ozze aa. Ozze haan bukket zich en der andere vloog twei meter wiejer i gen èëd. Evvel e goof t nit op en veel op e nuujts aa. Mè ozze haan sjprong uvver 'm her. Der andere wòr wir gereed en sjloog mit de vläögele rets en links um zich heen. Ze kregte zich te pakke en rèëte zich t kammezaol durchee. Ze sjpronge van ee aaf en hòalete ene aaleup um des te wuster wir aa te valle. 't Blood sjprong 'n oet gen owwe. Ze krieënete en sjreiete va pieng en woole ophuure, doew reep 't kwiebeske: Hins, lot kòad aaf! Zit dich uvver 'm hee. En doew begon t sjrikkelichste hanebiete wat ich melève ha gezieë. De kloek reep hulp en mòad.... de pul wòr al no heem. 't Kwiebeske zoot op 'n haag en heel zich mit der retse poeëd an de linker ziej 't hats vas. 't Blood sjprietset 'n oet de bros en oet der kamp en wiej ze nuuks mieë zooge leete ze zich los. Ze howwe-n-es dik en gonge nò heem. Wiej der ozze 't kwiebeske nève zich zoog in 't nò heem gòa, wosj e zich mit de vläögele 't blood oet gen owwe en zaat: Kwiebes, wenste nog ins sjtäöëkels, krieste knuup, huuësj-te? Dan gong e ins zoepe, kèëk nog 'ns der hoofGa naar eind2) op en aaf en sjprong no gen rik op. Ezu wiej 't mit de hane geet, geet 't och mit de luuj. Me hat luuj, diej minge.... ander luuj weure ging luuj. Ieësj.... went ze zich ins uvver en weer 't kammezaol of de bloes kapot gerèëte hant, wet 't andesj. De sjlimste luuj evvel zunt nit de hane, mè de kwiebeskere, diej dò roope: Lòt koad aaf!Ga naar eind3) Diej kwiebeskere muste noe en dan ins knuup krieje,.... wat zat dèr? |