De vette en de magere rat
Het is beter en aangenamer om armoedig te leven maar vrij te zijn, dan om rijk te zijn en zorgen te hebben. Waarover Aesopus de volgende fabel vertelt, over twee ratten.
Er waren twee ratten, waarvan de een vet en zwaar was en in de kelder van een rijke man woonde. De ander was heel arm en mager. Op een dag ging de grote, dikke rat zich ontspannen en vermaken in een akker en terwijl hij daar was, kwam hij de andere rat tegen, die dun en beklagenswaard was. Deze rat ontving de rat die vet en weldoorvoed was zo goed als hij kon in zijn holletje, en gaf hem vruchten en graan te eten en water te drinken. Toen ze zo gegeten en gedronken hadden, sprak de vette rat als volgt tegen de magere: ‘Kom met mij mee en ik zal je eens ander voedsel geven.’ En hij leidde hem naar de stad, naar de kelder van de rijke man, die vol was en gevuld met alles wat men maar bedenken kan. En toen ze daar in die kelder waren, bood de grote rat de ander duur voedsel aan, terwijl hij zei: ‘Wees vrolijk en eet en drink met plezier!’
En zo zaten ze te eten, toen de keldermeester in de kelder verscheen. De vette rat liep meteen naar zijn holletje, waar hij zich altijd verschool. De armoedige rat wist niet waar hij heen moest vluchten en kroop angstig, bezorgd en bang weg achter de deur. De keldermeester ging zijns weegs en zodra hij weg was, riep de dikke rat de magere rat, die beefde van angst, en zei tegen hem: ‘Kom hier! Wees niet bang en eet zoveel je wilt.’ Maar de arme rat zei tegen hem: ‘Om godswil, help me hier weg te komen, want liever eet ik in vrijheid gras en zaad in het veld, dan altijd zo bang te moeten zijn en ellende erbij te krijgen bovendien. Want jij zit hier gevaarlijk en leeft in onzekerheid.’
Daarom is het prettig armoedig te leven maar vrij te zijn,
Auteursrechtelijk beschermd