|
| |
| |
| |
Barend is weer bezig
Deel 2 Barend blijft aan de gang
Met o.a. IJf Blokker (Barend Servet, zingt ‘Waar moet dat heen’ van Plafond/Jaspars); The Axio Show (naaktballet); T. de Neff (man met beslagen bril); Harry Touw (Fred Haché, Otto Kolkvet); Elisabeth Roelink, Mieke van de Sande, Bertina Maas (de dames RiMiCo); Cor Brak (Gerrit Dekzeil); Enno Leo Jr (chauffeur); Cor Jansen (Karel); Charlotte Fischer, Mathilde Fischer, Johanneke van Kooten (wasmeisjes); J. Bar (boekhouder); Cherry Cats (zangduo, zingt Gib mir doch ein Interview); B. de Gaay Fortman; W. Drees Jr; A. Vondeling; P. de Jong; J.C. Ris (collectant); Henk Bruinsma (onheilsprofeet); H.P. Bulder (lakei); Simon van Schaik (stunt); Truus Gesing (Koningin); John de Bree (bediende); A. Bogert (Albert van der Pik); Marion Rung ‘Olkoon Niin’); Gerard Schiering (W. Braakmolen); Marijke van Turnhout (Miep Braakmolen-Step); St John (halfnaakte man); Willy de Neve (bakvis); Mathilde Fischer (verloofde van chauffeur); Emile van Konijnenburg (professor F.J. Dongers); Puck Steinvoorte (mevrouw E.C. Dongers-Vilders)
vooraf: teaser in de vooravond: fade-up: Barend zit achter een deftig VPRO-bureau te telefoneren
... fantastisch dat u lid geworden bent. Dank u, dank u wel hoor. (legt de hoorn neer) Pollens,
| |
| |
mijn show schijnt als een bom ingeslagen. De telefoon staat niet stil! de telefoon rinkelt; een boze Fred Haché komt binnen Met Servet! Ja. Hóé zegt u? Van der Pik? Lid worden. Natuurlijk, schrijven we even op.
Fred staat zich op te winden
Fijn dat u zo hebt genoten! En vanavond is het dus weer, als het ware. Dag meneer Van der Pik. Prima.
Zeg! Gaat dat gesprek soms over die maffe ‘Barend is weer bezig’ show! Bah!
Ik heb het heus wel gezien hoor, dat je mij imiteerde met die zogenaamde Otto Kolkvet als het ware! Schande!!
Pollens... ik heb het toch heus goed bedoeld...
Wat is die Kolkvet eigenlijk voor een vlerk! Kamt ie z'n haren net zoals ik en dan denkt ie zeker dattie ook beroemde shows kan maken!
de telefoon rinkelt
(neemt fluks op) Ha Otto! We hadden het net over je!
Heb jij ook zoveel goeie reacties op mijn show gekregen?
O ja! De telefoon hier staat ook niet stil!
(ontneemt Barend ruw de hoorn) Hel en Verdoemenis! Zeg, maffe Kolkvet! Als ik je ooit in mijn vingers krijg, dan dan dan, dan maak ik een bal gehakt van je! Het woord zegt het al. (gooit de hoorn op de haak en verlaat stampvoetend het vertrek) Pollens! Ik vertrek meteen naar België, in dit land is geen emplooi voor helden van mijn kaliber! Prima de Luxe! Bah!! (knalt de deur achter zich dicht, we horen hem een trap aflopen en een reuzesmak maken; uit de verte) Hel en Verdoemenis! Grote goden! Bah...!
de telefoon rinkelt weer
Met Servet. Ja hoor mevrouwtje, vanavond is het weer zover. Om tien voor tien op Nederland twee. U kijkt met uw hele gezin? fijn. (legt neer) Poe poe. (zucht)
de telefoon rinkelt wederom
| |
| |
Met Servet...
fade-out, einde teaser
fade-up: veelkleurig, luxe en modern showdecor, vijf nagenoeg blote blonde schonen voeren een langzame, zwoele dans met lesbische motieven uit op het door een bigband gespeelde en door een Amerikaanse mannestem gezongen liedje ‘Oh There's A Lull In My Life’; halverwege close-up oude man met beslagen bril
Bah! Bah! Bah! Bah!
de dames schijnen niet erg onder de indruk te geraken van het misprijzende geroep, evenwel ronden zij hun erotische dans snel af met enkele sierlijk uitgevallen gymnastiekoefeningen; shot van het publiek dat zich bevindt in een soort nachtclub, op de tafeltjes champagnekoelers en weinhebers, een ober staat hoofdkrabbend een bestelling op te nemen van een bejaard echtpaar
(tegen zijn vrouw) Eigenlijk had ik liever een bamibal, als het ware. (kijkt de ober ernstig aan) de Servet-tune start
onze swingende Barend Servet
we zien Barend als pompbediende, hij groet met een tik tegen zijn pet een zojuist bediende automobilist, die vervolgens over een voet van Barend wegrijdt, Barend maakt een rondedansje op één been
toch blijft hij steeds een heer
Barend als huisschilder, hij staat hoog op een trap een gevel te schilderen en laat daarbij een grote bus verf vallen; Fred Haché, die beneden aanwijzingen staat te geven, krijgt de bus over het hoofd, hij barst uit in getier
Stoot zijn neus keer op keer
maar hij blijft in de weer
Barend op bezoek bij deftige dames, hij neemt een slokje koffie, het kopje laat los van het oortje,
| |
| |
hij krijgt een plens koffie over zijn broek, een dame poetst zijn gulp
Doet zijn best of hij gooit met zijn pet
Barend wandelend en fluitend in de bossen, een gemene jager treft hem met een schot hagel in zijn achterste als hij gebukt een mooie paddestoel bewondert; een konijntje huppelt vrolijk weg
onze swingende Barend Servet!
detail van een landkaart, waarop wij het plaatsje Dalden aantreffen; klokgebeier, dramatische muziek
(dames- en herenstem tegelijk) Twee september negentienhonderdenzeuvenendertig: (herenstem alleen) In het vriendelijke dorpje Dalden onder de rook van Assen
foto van een baby op een berevel
wordt het echtpaar Servet eindelijk een gezin: Barend junior aanschouwt (damesstem) het levenslicht. Al spoedig vult de vrolijke lach van kleine Barend de eenvoudige woning.
Barend als kleuter met een gieter in de tuin (herenstem) De kleine ontwikkelt zich snel tot een pienter baasje dat (damesstem) op school de leerkrachten verbijstert met zijn opmerkelijke leergierigheid...
kleine Barend schrijft het woord KUT op het schoolbord en moet daar vreselijk om lachen, de juffrouw is ontdaan en grijpt naar haar hoofd
(herenstem) Enfin, na een roerige schooltijd trekt onze Barend welgemoed de wijde wereld in...
foto's van Barend op een verjaarsfuifje en als drummende jongeman; dramatische muziek stopt, we zien een bejaard echtpaar in een ouderwetse kamer, ondertitel: B.J. Servet en G.A. Servet-Knoop
(bezorgd) Waar zou die nu weer uithangen, we hebben al zóó een tijd geen ansicht-kaart van
| |
| |
(haalt pijpje uit de mond) Maak je nou maar geen zorgen moeder, onze Barend loopt heusch niet in zeuven slooten tegelijk...
Barend tuimelt in een sloot, komt proestend en bemodderd boven water, een boer en een koe komen naderbij
Pollens! Dat is nou al de zeuvende sloot waar ik vandaag in donder! (krabbelt de slootkant op)
de boer krabt onder zijn pet, de koe loeit; het beeld wordt wit, in een geometrische uitsparing doemt het bezorgde gezicht van Barend op
(enthousiast) Barend is weer bezig!
geanimeerde titel in wit: Barend is weer bezig!
(krabt op zijn hoofd) Pollens, ik ben een peu nerveu!
zachtjes instrumentale Servet-tune, glamourportret van Barend in andere geometrische uitsparing, in het wit geanimeerde titel: met IJf Blokker als Barend Servet, dan een portret van Harry Touw met de titel Harry Touw als Otto Kolkvet
Juist.
vervolgens naast elkaar de portretten van de dames RiMiCo, waaronder de namen Ria, Mia en Coba
Stil! Ik geloof dat het gaat gebeuren...
een portret van Ellen Jens, waarbij de titel: ‘Productie: Ellen M. Jens’, cross naar beeldvullende titel op wit: ‘Bedacht, geschreven, samengesteld en geregisseerd door...’ gevolgd door vier portretten met daaronder de namen Wim van der Linden, Wim T. Schippers, Ruud van Hemert, Gied Jaspars, het wit rond de portretten valt plotseling weg en we zien nog heel even de programmamakers tamelijk onnozel bij elkaar in een rommelig hoekje van de televisiestudio staan, fade-out; serie beelden uit aflevering 1, De Huwelijksadvertentie: Barend zit thuis te typen, een artikel over Koning Boudewijn, de wagen
| |
| |
van zijn schrijfmachine vliegt er ploseling uit, Barend staat er versteld van
Barend is nu journalist, maar hij heeft een huwelijksadvertentie geplaatst...
close-up: advertentie onder het kopje ‘Huwelijk enz.’, Nette journalist met prima inkomen vraagt dito dame of vrouw om evt. mee te huwen. Spoed. Brieven onder nr 4759B naar B. Servet, Populierenstraat 2.
(buiten beeld) Wat staat daar?
Gossiepietje...
straatbeeld: de heer Kolkvet heeft zojuist een brief gepost en wil weglopen
Ondertussen gooit Kolkvet een dikke brief op de bus...
de brievenbus dondert met een klap uit de muur, door de bres zien wij een man op de WC zitten, hij kijkt verbaasd op uit zijn krant, komt dan met de pantalon op zijn schoenen en zijn onderbroek om zijn enkels door het puin naar buiten en wendt zich tot de dames RiMiCo, die geschrokken achteruit deinzen, de onverwachte confrontatie met een mannelijk geslachtsorgaan doet Ria en Coba het gelaat afwenden
Wel heb ik van mijn leven!
Onraad! Wegwezen! Viespeukerij!
(nieuwsgierig) Oh, een man, zie je dat... close-up man met beslagen bril
Bah!
cut naar restaurant Vrij Berlijn, alwaar de dames RiMiCo op Barend wachten
(staat te zwaaien met rode roos) Oehoe!! Hier is het!
(tot zichzelf) Pollens! Wat een mens. Dus dát is nu Rimico!
Mia krijgt een bord soep over haar jurk; een deftige dame krijgt een uit de lucht vallende gebraden kip in haar soep
De dames RiMiCo, Ria, Mia en Coba, schreven op Barends huwelijksadvertentie en in restaurant Vrij Berlijn kwam het tot een ontmoeting...
Otto Kolkvet en Gerrit Dekzeil zijn bij Barend en
| |
| |
de dames RiMiCo aan het tafeltje komen zitten
(tot Mia)... zélfs vlekken die nóóit meer érgens óóit weer uitgaan. Reken maar van yes, hahahahahaha!
Kolkvet leerde Mia kennen, Coba vindt de boef Gerrit een enig type...
(tot Coba) Ik zal jóú es wat laten zien waar die wasserij van hem een emmer sop bij is. Ober!!
...en Barend zit met Ria opgescheept als het ware...
Ja. Ja. Wat móét ik nou met u?
Ik bedoel, u heeft toch op mijn advertentie gereageerd als het ware? Welnu, Ago quod ago!
superimposed titel: ‘Deel 2 Barend blijft aan de gang’ over de eerste beelden van de nieuwe aflevering; voor de deur van Wasserij O. Kolkvet Gzn, gevestigd naast het juweliersbedrijf Albert van der Pik, nemen Kolkvet en Mia afscheid van Gerrit en Coba, de commentaarstem klinkt er doorheen
Maar ja, tenslotte weet je nooit hoe een koe een haas vangt, dus Barend komt op het lumineuze idee
dat wil zeggen, hij denkt dat hij Ria voor zijn karretje kan spannen...
Nou, we zien jullie nog wel bij die Servet hè. En doe die maffe wasserij nou maar aan mij over.
Oh, pollens, het is geloof ik al begonnen...
Okay Gerrit. Maar me zaak krijg je nooit. Ga mee Mia. (loopt naar de deur van zijn zaak) Geef op die jurk.
Maar ik heb er haast niets onder aan...!
Geen nood. Dat varkentje wassen we wel even. de deur vliegt open, een puisterige jongeman met zijn armen vol waszakken loopt Kolkvet en Mia zowat omver
Zeg! Domkop! Zie je niet dat wij...
| |
| |
de jongeman dondert de was achterin een grote blauwe bestelbus, knalt de deuren dicht en schuift achter het stuur
Bah! Dat zijn toch geen manieren!
de bus is gestart, krijgt eerst een flinke dot gas in z'n stationair en davert dan weg, zwarte wolken uit de uitlaat treffen Kolkvet en Mia, hun kleding en gezichten zitten vol zwarte plekken
Oooooooh! Wat gebeurt er allemaal...!
(balt vuist) Slaplul! Stuk verdriet! Puistekop! Je bent ontslagen!
ze lopen de zaak binnen, langs de perser, die prompt een enorme dampwolk aflevert zodat ze totaal beneveld raken en een moment aan het oog onttrokken zijn
(valt uit) Karel! Ben je nou gek geworden! Idioot! Een beetje minder stoom kan ook wel! Je denkt zeker dat het water me op de rug groeit! (tot Mia, docerend) Ja, we moeten op kostenbewaking letten. Geef hier die soepjurk. Die zullen we eens even een speciale behandeling geven, een Kolkvet waardig.
Mia trekt haar door soep en uitlaatgas geteisterde japon uit, ondertussen krijgen wij de gelegenheid de wasserij nader te bezien: het blijkt een gore bedoening met grote ouderwetse machines, lekkende leidingen en schilferende muren, overal liggen bergen vies wasgoed, het zijn evenwel beeldschone meisjes die gelaten wringers bedienen, wasbord en strijkijzer hanteren, of lusteloos roeren in dampende ketels op schragen; in een wat hoger gelegen gedeelte achterin, gaat een zure boekhouder half schuil achter een rijtje kromme en vergeelde ordners, hij bekrast met een kroontjespen grote vellen gekreukeld papier; Mia staat in haar ondergoed en Kolkvet grist haar de japon uit de handen, werpt het kledingstuk in een dampend gat en klapt er een luik voor, erboven slaan een aantal meters zó ver uit dat de wijzers verfrommeld raken, geraas eindigt in een daverende knal, het beeld schokt
| |
| |
(loopt vuistballend naar het raam) Voor den duivel! Die rotjongen met z'n puistekop heeft mijn wagen weer eens naar de godverdommenis geholpen!
cut naar een stuk straat waar de bestelwagen met een verfrommelde cabine tegen een geknakte lantaarnpaal staat, temidden van hopen wasgoed en auto-onderdelen, een barse agent schrijft een bon, een wegenwacht krabt onder zijn pet, publiek komt aanzetten; de puisterige brokkenmaker staat er wat onnozel bij, gooit het stuurrad weg en pakt een overhemd van straat, hij bekijkt met instemming het met een bandenspoor gedecoreerde kledingstuk; voor het eerst zien wij nu duidelijk wat er voor tekst op de bus staat: de woorden Abattoir Het Vleesch-paleis zijn doorgestreept, ernaast staat te lezen Wasserij O. Kolkvet Gzn, de aanprijzing ‘Voor Prima Speklappen’ is middels het doorhalen van de lettercombinatie ‘peklappen’ en het vlak daarboven aanbrengen van het woord ‘ervice’, minder specifiek gemaakt; terug naar de wasserij, daar staat Kolkvet achter de toonbank, vlak naast de perser Karel, die thans zonder stoom perst
(zet een keihard overhemd neer voor een beduusde klant)
Extra gesteven, zoals gevraagd. Meteen betalen.
Maar wat is dit nu, ik...
Niks te maren. Niks mee te maken. Poen en vlug.
(telt geld uit) Ik zal mij beklagen bij de Consumentenbond, daar ben ik namelijk lid van. Dan zult u eens horen. Het is een grote schande...
(pakt het harde hemd op en loopt ermee naar buiten, waar hij het op het trottoir aan scherven gooit) Bah!
(tot Kolkvet) Is mijn jurk al klaar?
(komt een krakend trapje af, slaat een vloeimap open)
Meneer Kolkvet, hebt u een ogenblikje, ik kom hier niet meer uit. Kijk deze papieren staat geen stempel op, wat moet ik nou? Toch maar afchecken. Ziet u, er is per ongeluk wat water in de
| |
| |
boekhouding gelopen ik had namelijk zolang wat ordners in een waszak opgeborgen omdat mijn bureau anders zo vol stond en zodoende...
Aan je werk luiwammes! Zorg dat de boekhouding prima voor elkaar is anders zwaait er wat!
Otto, is mijn jurk al klaar?
een robuuste man in tweed-pak wandelt de zaak binnen, hij toont Kolkvet en Mia een hoeveelheid zwarte, stinkende, lekkende oude lappen
Oh help! wat is dat nu weer. Otto, doe wat!
Quick service please, I have to wear this tonight to a dinner.
Waaaat??!! Donder op met je viezigheid! Out! Out!
I don't wash that, understand! Bah wat een vuiligheid.
Comment? You speak French, isn't it? parlezvous Français?
Hou je maffe praatjes maar elders! Eruit! It is too dirty, understand? Vies! Bah! Out! Out! (duwt hem)
Well, am I supposed to bring only clean clothing here to have washed? You mean...
Kolkvet gooit de man de zaak uit
Dit is een nette wasserij, ik begrijp niet hoe de mensen het in hun hoofd halen om om om om om...
Zou mijn jurk nu zo onder de hand klaar zijn denk je?
Even kijken hoe het met je jurkje staat. Karel!
Karel komt erbij en gedrieën lopen ze naar de machine waarin Mia's jurk verdween, Karel opent het luik en diept uit het dampende gat slechts flarden, stukken ijzer en karton op
Er is geloof ik iets mis gegaan meneer Kolkvet. Er zitten plotseling allemaal ordners in de machine...
Wel Godverdomme noggantoe, Hel en Verdoemenis!
(balt vuist naar de boekhouder, die wegkruipt achter een stapel mappen) Dat zal je je baan
| |
| |
kosten!
(tot Mia) Nou ja. Pech gehad. Kan de beste gebeuren nietwaar. (trekt ergens een bloemetjesjurk vandaan)
Hier. Kijk eens? Neem deze. (geeft Mia de jurk) Trek aan.
Oh dank je wel schat! (trekt de jurk, die veel te groot blijkt, over haar hoofd aan) Zeg Otto, ik heb een goed idee? Ik heb de zaak nou zo eens bekeken, maar zou jij geen hofleverancier willen worden? Ik kan namelijk...
(fade-out beeld en geluid) en... kennis... altijd al...
...prima! Doen we... Er op af!...
fade-up: in het show-decor brengen twee frisse zangeresjes - ondertitel: The Cherry Cats - de schlager ‘Gib mir doch ein Interview’, dat evenwel al spoedig wordt afgebroken; schnitt naar het Haagse Binnenhof, daar treffen wij oudminister-president P. de Jong in zorgelijk overleg met een onduidelijke mijnheer en vervolgens Barend, gewapend met microfoon en taperecorder
Misschien is het toch wel wat hoog gegrepen om meteen bij onze vorstin op bezoek te gaan. Maar met Ria als introductie, met haken en breien, praten, dan zal het ijs wel gauw gebroken zijn. Maar verstandiger dunkt mij is tóch, om het hier op het zogenaamde Binnenhof te proberen, met ministers en fractievoorzitters en weet ik veel. er begint een torenklok te beieren
Pollens, ik ben toch wel een beetje een peu nerveu.
Maar er op af dus. (loopt naar een zij-ingang van de Ridderzaal, waar hij gewichtige mensen naar binnen ziet lopen) Ach meneer De Gaay Fortman, mag ik u even iets vragen?
Bas kijkt geamuseerd op
Hoe gaat het met u, met mij gaat het prima.
Fijn, dank u. Wat vindt u van heden, verleden en
| |
| |
(na aarzeling) Sta ik achter.
Het woord zegt het al, als het ware. Heeft u nog een boodschap voor het Nederlandse volk?
Eh... (denkt diep na) ja. Laten we het, laten we het goed de vreugde beleven dezer dagen.
Pollens, dat is een bijzondere uitspraak! En, nou weet ik verder niks, want ik doe het voor een courant, maar heeft ú misschien nog iets te zeggen?
Nee, nee, nee. Nee, nee. (loopt naar binnen)
(schiet de heer H. Koekoek aan) Dag meneer Koekoek, mag ik u even een vraag stellen?
de heer Koekoek loopt onverstoorbaar naar binnen; wipe: het gebouw loopt nu leeg, Barend krijgt de heer W. Drees Jr in de gaten
Dag meneer Drees, heeft u nog een boodschap voor het Nederlandse volk?
(glimlacht, omklemt met beide handen de microfoon van Barend, die evenwel niet van plan is het attribuut prijs te geven) Ik ben blij dat de nieuwe Verenigde Zitting begonnen is, het worden weer belangrijke jaren voor het parlement, de Eerste Kamer heeft nog drie jaar voor de boeg, de Tweede Kamer hóóp ik de volle vier jaar, maar je weet nooit wat voor geks er gebeurt, dat wordt zeer...
Ik kan het allemaal niet zo vlug volgen, kan u niet wat meer in dicteer, eh dicteer, iets langzamer, ik kan het niet zo goed volgen.
(laat de microfoon los) Oh, omdat u met de microfoon werkt dacht ik dat het meer was voor rechtstreekse opname...
...kunt u het net zo goed opschrijven.
...het is voor de krant, ik moet het zo meteen nog even opschrijven. Maar...
| |
| |
(nauwelijks verstaanbaar omdat Barend verzuimt hem de microfoon aan te bieden) ...oh, maar dan kunt u het toch nog uitwerken? U hebt toch...
Jaa, maar wat heeft u hier nu gedáán?
Ik ik weet het wel hoor, maar ik wil het graag nog even checken.
U wilt het graag nog even horen ja. (rap) De Verenigde Zitting van de Eerste en de Tweede Kamer van de beide Kamers van de Staten Generaal is net geopend door de Minister van Binnenlandse Zaken namens de, Hare Majesteit de Koningin en hierna kunnen Eerste en Tweede Kamer hun normale werk weer aanvangen, de Tweede Kamer die komt vanmiddag om één uur bijeen om een nieuwe voorzitter te kiezen...
(verbouwereerd) Vanmiddag meteen al?!
(stellig) Vanmiddag om één uur.
Ja, ja, dat eh, het is, nu gaat het op volle kracht van gang.
Dus nou gaat er iets gebeuren!
De heer Van Thiel heeft zich vanmiddag definitief teruggetrokken en de nieuwe voorzitter wordt vanmiddag gekozen en vanmiddag komt er meteen waarschijnlijk al een fiscaal wetsontwerp in behandeling dus de Tweede Kamer begint op volle kracht en de...
...Eérste Kamer die is natuurlijk nog in dezelfde samenstelling maar die is ook formeel aan een nieuwe vergader-serie begonnen.
En, heeft u altijd al Minister willen worden? En bevalt het u?
Eh, ik ben één jaar Minister geweest en dat vond ik een heel intensief en prettig jaar.
Doe ik weer iets verkeerd, haha.
(moet lachen) U bent nieuw in het vak maar dat hindert niet.
| |
| |
Ik heb dat ene jaar Minister van Verkeer en Waterstaat zeer interessant gevonden ja, fascinerend ja, maar ik vind Kamerlid ook een prachtfunctie.
Kamerlid vindt u ook een prachtfunctie. Nou, ik wens u nog een genoeglijke Kamerzitting!
Dank u, dank u wel. Goedemorgen heren! (maakt zich lachend uit de voeten)
Dag meneer Drees. (kijkt rond en ontdekt de heer A. Vondeling) Dag meneer Vondeling, mag ik u even storen?
iemand laat een harde wind
Hahaha! Pardon. Heeft u nog een boodschap voor het Nederlandse volk?
omstanders gaan lachen
(na lang peinzen) Ik hoop dat het weer een beetje goed blijft.
Ja, eh, wat denkt u, zal het wel weer gauw lente worden, dan?
Op de twee-en-twintigste maart.
Op de twee-en-twintigste maart?
Ja ja ja. Dat staat vast.
Nee nee nee. Kijkt u maar eens in uw nieuwe agenda. Als u die hebt tenminste.
Nee, die heb ik nog niet... (zoekt in papieren, krabt op zijn hoofd)
.......... (onverstaanbaar, Barend houdt de microfoon ver van hem verwijderd)
Ja, maar ik heb hem thuis liggen, ik heb zóveel bij me. Maar wat denkt u van verleden, heden en toekomst?
Erg goed. Waarom? Waarom?
Nou, verleden wat gebeurd is, dat is gebeurd, en de toekomst is zonnig, kijkt u maar eens achter die gebouwen. (kijkt omhoog)
(kijkt ook omhoog) Hoezo?
Nou, over een uurtje hebben we de zon hier op
| |
| |
Nou, dat is geweldig! Dan ziet alles er weer zonnig uit, haha, vriendelijk dank.
Tot uw dienst. (loopt weg)
Barend wendt zich thans tot de heer P. de Jong
Heeft u nog een boodschap voor het Nederlandse volk?
(vriendelijk) Op het ogenblik niet, nee.
Nou, dat is al erg jammer. Maar weet ú dan misschien nog iets te vertellen, want ik weet eigenlijk niet zoveel.
Nee, niet zoveel te vragen, niet zoveel te vragen, dan.
Wat is dit voor een kader? Welk karakter heeft de uitzending? Is dit...
Nou, een beetje politiek getint.
Ja, dat is duidelijk, maar wordt dit uitgezonden in zo'n persiflage ofzo?
Nou nee, wij doen alles wel heel ernstig hoor.
(mompelend) Dat ken ik, dat ken ik.
Maar eh... Maar u heeft géén boodschap nog niet eh...
(onverstaanbaar) .......... ...welk genre dat wordt, nee, nee.
Nou, dat is wel erg jammer.
Hartelijk dank ja. (licht even de bolhoed en wandelt verder met zijn begeleider)
dramatische muziekaccoorden
(opgewekt tot de kijker) Welnu, dit lijkt me voldoende om een pittig artikel te bakken voor onze courant.
tussenshot bezorgd kijkende heer De Jong
Braakmolen zal tevreden zijn. Op nu naar onze vorstin!
harde schnitt naar een verlaten schoollokaal waarin onder meer een partij opengebrande brandkasten, een bureau waarop pakken geld, een drukpers, emmers met muntstukken, bolle jutezakken waarop vermeld $100000, £8800000
| |
| |
en ƒ 1000000, een kapstok met gevangeniskledij, maskers en nylonkousen, voorts koevoeten, breekijzers, drilboren, snijbranders, gascilinders, timmergereedschap, tuingereedschap, mokers, kampeerspullen, verfboel, een rek met een assortiment koekepannen, een fornuis met daaromheen potten en pannen, een wastafel met gebarsten spiegel, een matras met beddegoed; overal hoopjes diamanten en juwelen, tafelzilver, horloges en antiek; aan de wand: opsporingsbiljetten van de politie, plattegronden, schema's van alarminstallaties, bouwtekeningen, roosters, en posters van reisbureaus; in een boekenkast op een rij de volgende titels: Sociologie van de dief, Flessetrekkerij, Moderne inbraakmethoden, Hoe heet die diamant?, Moderne architectuur, Goed en Kwaad, Brandkasten en veiligheidssloten, Waarom een kluis?, Oude en nieuwe meesters, Modern geslachtsleven, Maatschappijleer; wij treffen daar aan een ietwat aangeschoten Coba, op schoot bij Gerrit, in een verzakte crapeaud, voor hen een sinaasappelkistje waarop aangebroken flessen sterke drank
Tuurlijk mens. Wist jij bijvoorbeeld dat alle beroemde mensen uit heden en verleden in zekere zin oplichters zijn of waren. Dat is nou eenmaal zo. Kijk, om beroemd te worden en rijk dus, moet je de wetten doorkruisen. Later worden die wetten dan weer aangepast aan de nieuwe situatie. Dus zeur nou maar niet. Ik weet precies wat ik doe. Overigens moet jij vroeger een verdomd lekker stuk zijn geweest. Trouwens, (knijpt in haar dij) je mag er nu ook best zijn.
Tuurlijk mens. (schenkt in) Ik ben beroemd! En denk eens aan al die ministers!
Gewoon, allemaal corruptie.
Ik moet toch nog wel erg wennen aan jouw wereld, Gerrit.
| |
| |
er wordt gebeld
Dat zal Vink zijn. (zet Coba van schoot en loopt naar het fornuis)
Vink mens. Die zal er van lusten! (pakt een koekepan en loopt ermee naar de deur)
Oh Gerrit! (slaat handen voor de mond) Je gaat toch niet... Denk toch na voor je iets begint... Oh Gerrit...
Zeur niet mens. Ik weet precies wat ik doe, daar hoef ik niet voor na te denken. Let op! Vakmanschap van de bovenste plank! (doet de deur open)
een bleke lange man staat in de deuropening, hij steekt een collectebus voorruit
Wie is u dan wel?!
Ik ben P. de Vries, maar dat is niet van belang. Wél van belang is de reden van mijn komst. Ik collecteer namelijk voor de stichting Nedopag.
De stichting Nedopag. U weet niet wat dat betekent. Geeft niets, dan leggen wij u dat even uit. Vijf jaar geleden werd op initiatief van Baron G.B.K.R. van Beurden Kesselaer de Nedopag opgericht en is nu uitgegroeid tot een bloeiende stichting die zich beijvert voor hulp aan verpauperde welgestelden, een vergeten groep in onze swingende maatschappij en ik zou u willen vra...
O juist ja. Is het voor alle gezindten?
Voor álle gezindten inderdaad meneer en...
Schande!! Maar laat maar es kijken. (loert op de bus)
Dat is dus te zeggen... jaja, kijkt u maar.
Hm. Dacht ik wel. (grist onverwacht de bus af, geeft de man een flinke duw en knalt de deur dicht, trekt de bus open, giet de inhoud in een geldemmer en gooit de lege bus op een hoop vernielde collectebussen en kerkcollectezakken) Zo doen we dat!
Maar Gérrit, hoe kun je in 's hemelsnaam...
Zeur niet mens. Weet je wat we gaan doen?
er klinkt een gongslag, Gerrit en Coba draaien
| |
| |
hun hoofd in de richting van de deur en kijken in de bebrilde ogen van een lange, kalende man die gehuld is in een goor wit gewaad, zijn volle baard loopt in een punt uit en zijn blote voeten zijn gestoken in sandalen
(geeft een slag op zijn gong) Bekeert u! Het Einde der Tijden is komende! De Wereld zal vergaan en alles wat daarop leeft... Bekeert u! De Dag van het Grote Oordeel is nabij! (komt naderbij) De Hemelen zullen met sissend gedruis voorbijgaan! De Elementen zullen ontbonden worden!
Voorwaar ik zeg u! De Verwoesting zal...
Zeg malle dries, donder op! Hoe kom je eigenlijk binnen?
Gewoon door de deur. Bekeert u, slechts korte tijd rest u! (gongslag) Dan zal een helsche gloed een Einde maken aan alle menschelijke werken! Een iegelijk zal Zwavel en Vuur ten deel vallen: (gongslag) Hel en Verdoemenis! Bekeert u, gij Dwazen! (gongslag) Slechts kort tijd rest u tot het Einde der Tijden daar zal zijn en een iegelijk zal...
Zeg ik heb nog veel te doen in die korte tijd die ons nog rest, dus ik zou zeggen SCHEER JE WEG, ONHEILSPROFEET!!
de godsdienstwaanzinnige loopt spreuken mompelend naar de deur, opent die, en draait zich dan om
(heft waarschuwend de klepelstok) Bekeert u! Het Einde der Tijden is nabij! (gongslag) Bekeert u, gij verdwaasden der aarde, want een ramp zal de menschheid treffen...
Gerrit werkt de doorpredikende man schopsgewijs de deur uit
Oh vreselijk, wat erg, misschien heeft hij gelijk, ik ben bang...
Onzin! Hoe die vent hier binnengekomen is, is me een raadsel, maar nouja... Kom hier!
wij zien en horen de om bekering roepende en onheil voorspellende man Gods nog even aan, hij gaat door een desolate straat in een havenbuurt en verdwijnt in de verte om een hoek; terug
| |
| |
Oei! (valt met haar benen in de lucht in de crapeaud)
Kop dicht! Wij gaan op de foto. (stelt een fototoestel op statief op, zet een zelfontspanner in werking en gaat naast Coba, op de leuning, zitten) Leuk voor ons nageslacht!
het fototoestel blijft maar snorren, een klik blijft uit
Verdomme wat duurt dat lang!
het snorren houdt op, maar een klik blijft uit
Potztausend! (loopt naar het toestel) Lijkt op sabotage-activiteit van Heinrich...
net als hij er iets aan wil doen begint het toestel weer te snorren
Oh, hij doet het alweer. Sorry Heinrich. (tegen Coba) Lachen!! (gaat weer zitten)
rookontwikkeling uit het foto-apparaat, dan een daverende klap, uit de optrekkende rook doemen de zwartgeblakerde gezichten van Gerrit en Coba op, om hen heen een vreselijke ravage, geld dwarrelt door de lucht
O Gerrit, o Gerrit, nou is de wereld vergaan! (huilt)
(balt vuist) Dat zal ik je betaald zetten Heinrich! Oplichter! Bommenlegger! Drollelater! Kruimeldief!
fade-out; fade-up: showdecor, daarin geeft een kittig blondje op lawaaierige Amerikaanse showmuziek een korte, snelle en opwindende striptease weg; tussenshots: een grijze man aan wie het gedoe blijkbaar niet is besteed, en een bezadigd echtpaar, de vrouw met een blik vol afkeuring naar haar man die triomfantelijk het hem toegeworpen slipje omhoog houdt
Zo. Gelukt.
geluid van dichtslaande deur, fade-up: Barend en Ria staan in een grote marmeren hal vol zuilen, spiegels en portretten, Barend wil verder lopen, Ria blijft schuchter staan, luistert naar het van buitenaf doordringende geluid van excercerende militairen
| |
| |
(wenkt) Kom nou!
samen lopen ze een ruime gang in, komen daar een lakei in livrei tegen, de man draagt een zilveren dienblad met een kostbaar servies op één hand hoog boven zijn hoofd en keurt hen geen blik waardig
(zachtjes) Zie je dat, zeg, die...
Sssssssttt, mens...
de ongelukkige bediende maakt een reuzesmak over een rondslingerende scepter
(krabbelt mopperend overeind) Dat is nu al de zéúvende keer vandaag dat ik uitglij over die scepter! Bah!
(schopt in de scherven, pakt het kenteken van de vorstelijke waardigheid op en werpt het in een grote boog weg) Zo! (verzinkt in gepeins) Maar ja, toch één van de peilers van de monarchie... (ambtelijk tot Barend en Ria) Bonjour. (draait zich om en stapt weg)
Goedenmiddag.
ze lopen behoedzaam verder
(onder de indruk van de paleisgangen) Sjongejonge.
Wát is het hier mooi! Heb je die gordijnen gezien? Zuiver goudbrocaat! Gôh... En ik dacht nog wel dat wij zulke mooie gordijnen hadden, die hebben we pas nieuw gekocht zie je, maar die vallen gewoonweg in het niet vergeleken met hier. En al die kostbare vazen. Prachtig gewoon.
SSSSSST! Let op. (klopt op een deur, wacht) het blijft stil, de deur gaat niet open
Nuja, niets aan de hand. Even kijken. (tuurt op een meegebrachte plattegrond) Juist.
Dat ze hier nou zomaar gewoon wonen hè, ik bedoel...
Wat dacht je anders? Je hebt de standaard toch wel zien wapperen? Ik heb alles goed geresearched, en je ziet, alles klopt haarfijn tot in de puntjes. Ze moet hier ergens zijn of ik mag een
| |
| |
boon wezen. (loopt verder)
Wat? Boon? Hoe? (sukkelt achter Barend aan)
Stil nou! (bij een volgende deur) Let op. Dit keer klop ik niet. (Wilhelmusgezang dringt vanachter de deur door) Ach! Da Capo! Daar gaan we! Concordia parvae res crescunt, discordia maximae dilabuntur.
(luistert naar het volkslied) Mooi hè, dat blijft je altijd wat doen, toch.
Kop dicht. Anders mag je nooit meer mee.
Je bent wel grof, en we kennen elkaar nog maar zo pas.
(mompelend) 't Is dat ik je nodig heb, ik weet nu eenmaal niks van breien en haken, daar zal het toch wel op uitdraaien. (valt uit) Dus doe nou maar wat ik je zeg. Begrepen?
(geschrokken) Maar ik heb helemaal geen patrónen bij me, het is me helemaal door het hoofd geschoten!
de lakei staat ineens naast hen
Patrónen??!! SCHIETEN??!!
Bréípatronen! Maffe hofnar.
Ach natuurlijk. Excusez moi. Cela ne nuit pas. Bonsoir. (maakt een lichte buiging en beent weg)
Hou nou toch je waffel! Verknoei de zaak nou niet. Pello pecco, dit wordt een primeur, wat ik je brom. Dit is nog nooit iemand gelukt, hoewel. (doet voorzichtig de deur open, zeepbellen vliegen hem om de oren, het luid en onzuiver door een vrouw meegezongen Wilhelmus zwelt aan, watergespetter en het geruis van een douche)
Oh pardon, ik wist niet dat u aan het baden was, tja, dat moet ook gebeuren zo nu en dan, hoewel...
(frommelt een papier uit zijn zak) Ach! Ik zie het reeds. Mijn rooster klopt niet. Hm. Pollens! Par exemple!
Maar goed, nu ik hier toch ben: (steekt zijn hoofd om de deur) in de eerste plaats een welgemeend excusez moi, en dan, hangt uw Moeder hier misschien er ook soms daar? Of zo, ook ergens ik
| |
| |
bedoel er is dus. Zou toch kunnen?
de douche wordt afgezet
Zeg lieverd, weet jij ook of mams al terug is van die lintknipperij in Goes?
onverstaanbaar mannengebrom
O ja natuurlijk, de Gouden Koets staat in de stal. Hoe-oe! Mijnheer? Já hoor, loop maar door, even voorbij de tweede kruising en dan even links en meteen weer een heel eind rechts, dat is eh de tiende, de elfde, ja de twáálfde deur rechts dus ook. Kan niet missen. Bij dat geborduurde wandkleed met die diamanten. Overal afblijven hoor. Trek de stop er maar uit.
Welke stop? Oh pardon. Excusez moi. En bedankt. (Doet de deur dicht, wandelt met Ria achter zich aan verder)
cross, men komt aan bij de twaalfde deur rechts, waarnaast inderdaad een geborduurde wandlap met koninklijke motieven en opgestikte diamanten, eronder is een bordje aangebracht: 1954 - aangeboden door het personeel
Stil!
Hier is het. Allons! Courage. Pollens, ik ben toch wel een peu nerveu. Kop dicht. Op hoop van zegen. Quod licet lovi non licet bovi. (klopt ferm op de deur)
(vanachter de deur) Entrez!
(steekt wijsvinger op) Alea jacta est! (doet de deur half open, kijkt naar binnen, en ons heel even verschrikt aan)
door de halve deuropening zien wij Otto Kolkvet, vergezeld van Mia
Natuurlijk Majesteit, (maakt lichte buiging) komt voor de bakker Majesteit, komt in de bus Hoogheid. Geheel tot Uw dienst: Otto Kolkvet Gzn. Met mijn ruim vijf maanden ervaring in de wasserijbranche zal ik zorgen dat u niets dan klagen hebt. (tot Mia) Wij vertrekken! Leve de Koningin, hiep hiep hiep hoera! (vertrekt met Mia door een zijdeur)
in een gang vangen wij het stel op
| |
| |
Prima ideetje Mia, om even bij het paleis langs te wippen!
Zie je nou wel, ze is een heel eenvoudige vrouw gebleven.
En goed voor de poen, hahaha!
weer bij Barend en Ria, Barend trekt op een kier na de deur dicht
Nu wij! Vlug. Ik begrijp er niets van hoe die Kolkvet is binnengekomen... Wel vervelend hoor dat zoiets zomaar gaat en ik dacht nog wel... Nuja, misschien is het wel ergens goed voor. En, hij blijft natuurlijk maar een wasbaas, die er natuurlijk ook moeten zijn. En ík ben van de pers en dat is heel wat anders, hoewel. (doet de deur open)
Heb je Mía gezien! Wat een aanstelster, ze gedraagt zich als een oude barones...
(trekt snel de deur weer dicht) Sssssst! (gooit de deur wijd open: op een gedateerde Vroom & Dreesmann-bank zit een gevlinderbrilde, in afkledende deux-pièces gestoken oude dame achter een mozaiek salontafel met haar voeten op een stoof, temidden van allerhande prullen in een kneuterig aangekleed stijlvol vertrek, spruitjes schoon te maken; haar gelaat vertoont onmiskenbaar een enigszins treffende gelijkenis met dat van onze Vorstin, H.M. Koning in Juliana) Goedemiddag eh... Hare Majesteit.
Eh... eh... eh... (buigt schutterig, kijkt Barend aan)
(doortastend, loopt het vertrek binnen, sluit de deur achter Ria) U bent ongetwijfeld op de hoogte gesteld van mijn komst. Dit (wijst op Ria) is mijn eh...
Eh ja. Nééeee. Kijk, het zit zo, eh...
Ach, daar hoeft u zich toch helemaal niet voor te schamen, dat is tegenwoordig heel gewoon. Wij zijn tenslotte allemaal maar mensen, ik ben ook maar een gewoon mens, net als u en ik.
Ja, dat is waar. Maar nu ik hier toch ben, mijn
| |
| |
naam is Barend Servet, van de krant. Ik kom voor het interview, en ik heb haar meegebracht om eh...
Ach hoe leuk, een interview. Maar gaat u toch zitten.
Barend en Ria nemen plaats in de miezerige fauteuils
U zult wel denken wat zit onze vorstin daar nu te doen? Nu, gewoon, spruitjes schoonmaken, dat is een van die karweitjes die ik me, als het éven kan, niet uit handen laat nemen. Het geeft me zo'n heerlijk gevoel om nu eens iets te doen wat het gewone volk ook moet doen. Maar ik heb liever niet dat u daar over schrijft want zoiets wordt wellicht uitgelegd als opzettelijke bescheidenheid weet u. Maar gaat u zitten, neemt u plaats. Ik zal sherry laten aanrukken. (drukt op een tafelzoemer)
Zal ik dan maar? (trekt een blocnote)
Nou, ik kwam toch voor het exclusieve interview en...
Ach natuurlijk, dat is waar ook. Tja, ik heb dat in een dolle bui maar eens goed gevonden!
de sherry wordt gebracht door een potsierlijk uitgedoste, uitgebluste bediende
Dank u ober. U kunt gaan. Ik bel wel weer als het weer zover is.
de bediende vertrekt geruisloos
Heeft u altijd al koningin willen worden en waarom en bevalt het u en als u het niet al te vrijpostig vindt: hoeveel verdient u als ik vragen mag.
Zo! Een gek kan meer vragen dan een wijze kan beantwoorden.
(noteert) Een... gek... kan... meer... vragen... dan... Hoe zei u ook alweer?
(geïrriteerd) Ja hoor eens, ik zing geen twee liedjes voor één cent.
Oh, u zingt ook. Grappig, wist ik niet. Dan zingt u zeker ook wel eens het volkslied mee.
Nee, daar begin ik niet aan. Dan zou het eind zoek zijn. (drukt op de zoemer) We zullen er nog maar
| |
| |
eentje nemen. (vertrouwelijk) Zal ik u es wat zeggen? (houdt op met spruitjes schoonmaken) We eten vanavond geeneens spruitjes. Die worden gewoon weggegooid of naar een of ander kindergesticht gestuurd. Ik vind het gewoon leuk om te doen. Maar dat schrijven we dus niet op.
(noteert) Schrijven... we... dus... niet... op.
Heeft u dat? Dan gauw de volgende vraag.
(stoot Barend aan) Mag ik ook eens wat vragen? Ik mocht toch ook wat vragen, ik zou toch...
Nou, vooruit. Denk je echt dat dat gezeur over haken en breien het ijs zal breken?
Haken en breien? HAKEN en BREIEN?! Zéí u dat??
Ja, eh. Ach, neem me niet kwalijk, zij wou dus...
Alhoewel ik dat enig vind, laat ik dát aan mijn personeel over, daar gaat mij toch echt teveel tijd in zitten. Bovendien: stomvervelend dat gebraak en dat gehei. OBER!! Drie pils en een dubbele jonge!
Aan welke kant zal u staan wanneer eens de republiek uitbreekt?
O juist ja, natuurlijk. (staat op) Verdomme wat een pech. Toch iets te ver gegaan. Maar ik heb ook een naam op te houden als de journalist met de scherpe vragen. Gelukkig heb ik al een boel. Nou Ria, ga mee?
? (staat op en trekt haar rok goed)
Dág hoor! Evengoed bedankt. (opent de deur, wil rap het vertrek verlaten, maar moet wachten op de bediende die met een blad vol drank naar binnen komt, wenkt Ria, ze vertrekken haastig) fade-out; groot applaus, fade-up klappend publiek, onze vorstin verschijnt op het podium van het show-decor, ze is getooid met een koket hoedje; ze toeft een wijle bij een imposante fontein
Wat een mooie fontein staat daar! (loopt resoluut
| |
| |
naar het midden van het podium) Dames en heren, ik ga nu voor u zingen het zogenaamde Wilhelmus. Dat lijkt me wel leuk. En aansluitend daarop Merck toch hoe Sterck als het ware een harmoniekorps zet in (zingt wat onvast)
Ben ick van Duytschen bloet
(staat op en valt in)
Blijf ick tot in den doet...
de Koningin houdt verbaasd op, het orkest ook, het publiek gaat weer zitten en wacht af
(kwaad) Dat is geen doen zo!
het harmoniekorps zet opnieuw in, de Koningin haalt diep adem en valt iets te laat in
...mus van Nassouwe, Ben ick van Duytschen bloet
(staat op en valt in)
Blijf ick tot in den doet!
de Koningin houdt ontzet op, het orkest staakt het spel, het publiek gaat weer zitten en wacht weer af
(verontwaardigd en teleurgesteld) Dat noemt zich landgenoten en laten hun Vorstin niet eens uitzingen!
(verlaat gedeceptioneerd het podium, het publiek is muisstil)
fa de-out, hard in: interieur juweliersbedrijf A. van der Pik, een typisch dorpszaakje met een houten toonbank, waarachter wij Albert zelf, een opgewonden baasje, aantreffen, ervoor staat een ons bekend voorkomende lakei in livrei te trillen op zijn benen, tussen hen in ligt een flonkerende kroon
(pakt juwelen uit een weekendtas, en deponeert die naast de kroon) Voilà!
Comment? Wat brengt dat op? Mooi hè. Magnifieke... Dat is dus: één kroon, en wat voor een, alsmede het hele zootje kroonjuwélen, de rijksappel incluis. En dan hier...het pronkstuk, let op! (knalt een scepter op de toonbank)
Die verdomde scepter waar ik
| |
| |
A. reeds vele malen over uitgleed en dusdoende een flinke smak op mijn bek maakte
B. de monarchie is een aflopende zaak, dus
C. j'ai besoin d'argent
4. kom op met die poen
(krabt op zijn hoofd) Nou ja, okay, vooruit, ik koop die hele handel. (tot de kijker) Dat kan ik die Elizabeth mooi in haar maag splitsen, die kan er nooit genoeg van krijgen. O wat een mooi winstje ga ik daar op maken! Het is natuurlijk niet helemaal in de haak maar dat is zoveel niet. Bovendien kraait er geen haan naar. En of die rommel nou in het éne of in het andere paleis ligt...
Comment? Zeur niet man, ik heb haast.
Ach ja, natuurlijk, zeg. (overhandigt de ontaarde hoveling pakken geld) Alstublieft zeg.
(bergt het geld in zijn weekendtas) Bonjour! Je me donne de l'air! Salut! Vive la Reine! (wil de deur uit rennen, maar botst op tegen het juist binnenkomende duo Gerrit en Coba)
(tot Gerrit en Coba) Partir c'est mourir un peu.
Zeg! Spreek je moers taal a.u.b. Opgeprikte jodocus!
Honni soit qui mal y pense. (verdwijnt)
(schreeuwt tegen Albert) RINGEN! De béste kwaliteit!
Met flonkerende diamanten, versta je! En vlug! Geld spielt keine Rolle! Wat jij Coba.
O Gerrit, wat ben je toch ad rem...
Tuurlijk mens, zo doen we dat.
(tot de kijker) Wat een zaken vandaag! (wrijft zich vergenoegd in de handen) Ik vertrek hierna meteen naar Zwitserland! O, wat een dag.
Lig niet te zeiken man! Ik wil twee van je duurste ringen, en vlug!
(legt ringen met diamanten op de toonbank) Dit zijn de beste. En wat glimmen ze mooi. Dat is dus vierduizend gulden op de kop af.
(gooit flappen op de toonbank) Alsjeblieft. (grist de ringen weg) Kom op Coba. Wij vertrekken! (vertrekt met Coba)
| |
| |
Zo! (lacht in vuistje) Die heb ik mooi twee opgepoetste gordijnringen met een stuk glas in de maag gesplitst voor een paar duizendjes. (kust de biljetten) Het is wel niet helemaal in de haak, hoewel...
(tegen Coba, buiten voor de deur) Zo doen we dat. Die maffe juwelier mooi twee kostbare ringen afhandig gemaakt met eigen fabrikaat poen! Het is niet helemaal in de haak, dus dat klopt.
Denk je echt daddat nu allemaal zomaar mag, Gerrit?
Tuurlijk mens. Zijn toch prima glimmers, én (knipoog) Gerrit weet nu precies waar Van der Pik zijn poen verbergt... (loopt met Coba het beeld uit)
fade-out; hard in: voor de deur van zijn wasserij schildert Otto Kolkvet ‘HOFLEVERANCIER’ op zijn opgelapte, blauwe bestelbus; hij heeft het puntje van zijn tong uit zijn mond als hij de laatste R aanbrengt, dan rijdt de auto plotseling keihard weg, waardoor de verse vermelding automatisch doorgestreept wordt; Kolkvet krijgt ook nog de door de vaart openvliegende achterdeuren tegen zijn bast
(balt vuist en zwaait met verfpot) Puistekop! Je bent ontslagen! Hel en Verdoemenis! (jammert) M'n hele werk naar de sodemieterij... (loopt tierend zijn zaak binnen)
fade-out; applaus, fade-up: in het show-decor komt een lange blonde zangeres in een opmerkelijke gatenjurk een Fins lied zingend de hoge showtrap afdalen; titels: ‘Marion Rung’ en ‘Olkoon Niin’; halverwege het lied, dat gerekend moet worden tot het z.g. betere genre, wordt het publiek onrustig, wij vangen de volgende stukken conversatie op
Bah, ik versta der geen reet van!
(deftig) Ik houd niet zo van het genre, maar verder vind ik het wel heel, heel leuk...
| |
| |
Zeg kunt u misschien ophouden met dat geschreeuw!
U houdt er misschien niet zo van, goed, maar mag een ander toevallig misschien nog even luisteren, ja?
de zangeres zingt onverdroten verder
...regelrechte schande...
cut: de Koningin bonst met beide vuisten op een toiletdeur in een showset
Bent u haast klaar!? (draait zich om, wendt zich tot de kijker) Ja, een Koning moet ook wel eens!
terug naar de Finse zangeres, die ook van geen ophouden wil weten
(haalt flink uit) Olkoon niin!! (enz)
(verontwaardigd) Maar als ik het nou mooi vind!
Ik vind er niks aan, voor mij kan ze ophoepelen.
STILTE! Dat mens komt helemaal uit Finland, en als je het niet mooi vindt, dan dan dan...
...kan je in ieder geval toch wel de beleefdheid in acht nemen om tenmínste uw mond dicht te houden.
Maar daarom hoeft u nog geen kóffie in mijn gezicht te gooien!
Dat WAS ik helemaal niet!
AU au! Dat zal ik je betaald zetten!
SSSSSSSSTT!
geraas, geschreeuw, gekraak, gerinkel
...is juist zo'n mooie passage...
Nou jongens, we gaan ergens anders heen, shit zeg.
het lied is ineens, toch nog onverwacht, afgelopen, Marion neemt een ovationeel applaus in ontvangst en moet zelfs een paar maal terug komen
Bis! Bis! Bravo! Bravissimo! Encore!
cross naar onze Barend, die met een zorgelijk gezicht achter zijn bureau zit te typen
Bij de Koningin. Van uw speciale verslaggever B. Servet.
| |
| |
(schrikt op van kabaal uit de keuken, krabt op zijn hoofd en typt verder)
Ria rommelt in de keuken en draaft op en neer met snacks, dipsaus, andere rotzooi en drank, ze laat een metalen dienblad uit haar handen vallen
Zeg! Wat doe je toch allemaal? Pollens, wat een kabaal.
(pakt een taart waarop drie-en-vijftig kaarsjes prijken, loopt ermee naar Barend) Nou gewoon. Een verrassing! Het leek me een reuze aardige gedachte om de hele bups hier uit te nodigen. Ik ben toch jarig?
O, dan ben ik nog niet jarig! Pollens, ik moet werken. Maar evengoed van harte gefeliciteerd! Maar mijn artikel moet vanavond nog af. Ik heb beloofd het vanavond nog af te leveren bij hoofdredacteur Braakmolen! Morgen moet mijn artikel van de persen rollen!
Nou gewoon, de hele bups: Mia met Otto en Coba met Gerrit en Gijs en Frederika en Nellie en jawie ze allemaal verder nog meebrengen en misschien nog anderen, gewoon de hele bups. Leuk hè. Nou, ik moet naar m'n cake kijken hoor. (gaat de keuken in)
Nou, daar ben ik mooi klaar mee. (grijpt eerst even naar zijn hoofd en typt dan verder) Via haar algemeen bekende belangstelling voor haken en breien lukte het mij...
de telefoon rinkelt
Met Servet.
Ja? Met Van der Pik spreekt u mee. Met autoverhuurbedrijf De Vier Wielen?
O juist ja. Wilt u voor mij reserveren die crèmekleurige D.K.W. die ik vorig jaar ook bij u huurde, u weet wel, die met die gebarsten asbak, maar misschien is die inmiddels gemaakt naar ik aanneem, die zo lekker trekt in de bergen. Het is voor een zakenreis ziet u en ik dacht...
| |
| |
Meneer, u spreekt níét met autoverhuurbedrijf De Vier Wielen. U hebt verkeerd gedraaid. Goedenavond. (knalt de hoorn op de haak en typt verder) Onze Vorstin was bezig met het panklaar maken van spruitkool, toen ik, vergezeld van mijn... eh... (denkt na) Tsja... (merkt dat Ria achter zijn rug staat mee te lezen, kijkt haar misprijzend aan, trekt het vel uit de machine, draait er een nieuw vel in en staart voor zich uit; er klinkt, als komt het door een vooroorlogse radioontvanger, een piano-intro; Barend veert op en zingt
Waar eens de boterbloemen bloeiden
Waar al die leuke plantjes groeiden
zijn nu stenen doods en grijs
Barend staat nu plotseling op een showtrap in een prachtig decor voor een aandachtig publiek in een microfoon te zingen, hij wordt begeleid door een uitgebalanceerd orkestje
Och zal de mensheid ooit eens leren
te leven zonder bruut geweld
Zullen wij dan ooit waarderen
wat onze Schepper heeft besteld
we zien Barend nu weer thuis, hij loopt zingend om zijn bureau heen, Ria's mond is wijdopengevallen van verbazing
Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan
Waar komt die rotzooi toch vandaan
Wat moeten wij met ons bestaan
De wereld is nog niet vergaan
weer in het showdecor met het orkestje
Waar eens mooie gebouwen stonden
Waar ooit het geld werd uitgevonden
achter zijn bureau
Och zal de mensheid ooit eens leren
te leven zonder bruut geweld
Zullen wij dan ooit waarderen
wat onze Schepper heeft besteld
bij een guitaarsolo daalt Barend behoedzaam
| |
| |
van de enorme showtrap, beneden aangekomen richt hij zich een moment speciaal tot het publiek op de voorste rij
Och zal de mensheid ooit eens leren
te leven zonder bruut geweld
Zullen wij dan ooit waarderen
wat onze Schepper heeft besteld
terug naar de huiskamer, waar Ria nog steeds niet over haar verbazing heen is, ze heeft nu de handen voor de mond geslagen
Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan
Waar komt die rotzooi toch vandaan
Wat moeten wij met ons bestaan
De wereld is nog niet vergaan
er komt een vreselijke rookwolk door de keukendeuropening de kamer binnen
OOOOOH!! Mijn hele zelfgebakken cake brandt aan!
Hellepie! (verdwijnt in de rook)
de telefoon rinkelt, gelaten neemt Barend de hoorn van het toestel
Met autoverhuurbedrijf De Vier Wielen? Met Van der Pik! Ik wil gaarne voor direct bij u huren die crème-kleurige D.K.W. met die gebarsten asbak die zo lekker trekt in...
(valt uit) Meneer HOU OP! U bent het vijfde wiel aan mijn wagen! U draait verkeerd! Draai nou es een ander verkeerd nummer of krijg de griep voor mijn part!
Ik ben aan het werk! (knalt hoorn op de haak) Pollens...
Gewoon de telefóón! Mág ik soms?! (typt verder) Met een volle asbak de bergen in... Pollens!! (trekt het vel uit de machine en propt het woest op) Ik word een peu nerveu!
Ria deinst achteruit, de telefoon rinkelt
(neemt ruw op; nadrukkelijk) Met Autoverhuurbedrijf De Vier Wielen!
Aha! Bent u daar! Met Van der Pik! Fijn, ziet u, ik
| |
| |
had al een paar keer verkeerd verbonden gedraaid, maar goed, ik wilde gaarne bij u huren die crème-kleurige D.K.W....
Met die gebarsten asbak...
U bedoelt die zo lekker trekt in de bergen en...
Zeker voor een zakenreis naar ik aanneem!
Staat voor u klaar meneer Van der Pik!
DAG Meneer. (gooit de hoorn op de haak, zucht diep)
Heb jij ook al een autoverhuurbedrijf, Barend? Wat leuk! Kunnen we fijn tochtjes maken. Of er een keer op uit trekken met de hele bups!
(verfrommelt allerlei papieren, gooit die omhoog, slaat met beide vuisten op zijn bureau, grijpt naar zijn hoofd)
NEEEEE!! IK BEN JOURNALIST! En mijn ARTIKEL moet af!
Pollens! Ik word hier GEK! (draait een nieuw vel papier in) Oh! (vertwijfeld) Hoe krijg ik ooit mijn artikel op tijd af...
enige-tijd-later-wipe, dan feestgedruis, fade-up: close-up van Ria die zich duizelig blaast op een taart met flakkerende kaarsjes, uitzoom naar totaal: Barends huis is versierd met slingers en volgelopen met luidruchtige en dansende feestgangers; de heer des huizes schijnt zich uitstekend te vermaken, op de wilde grammofoonmuziek danst hij uitbundig rond met een lekker jong grietje
Laat ze maar barsten bij die rotkrant, ík vier feest! (geeft klapzoen) Wat jij schat.
Hihi.
het bureau van Barend in beeld: zijn typewriter is zowat bedolven onder proppen papier, daaromheen kapot glaswerk, flessen, peuken en aangegeten snacks; onder de aanwezigen op Ria's fuifje bevinden zich een aantal goede bekenden, zoals Gerrit, Coba, Otto Kolkvet, Mia, de boek-
| |
| |
houder en de chauffeur van Wasserij Kolkvet, professor Dongers, de slechte lakei; ook de Nedopagcollectant is van de partij, hij scharrelt rond tussen de uitbundige feestgangers, hij schudt heftig met zijn bus
Heeft u iets over voor de Nedopag?
Ja! Geef maar hier die bus!
Met u wil ik niets te maken hebben, meneer.
U bent bovendien zeer grof. (wendt zich af) Heeft u iets over voor de Nedopag?
De Nédopag. Voor hulp aan verpauperde welgestelden, een vergeten groep in onze swingende maatschappij...
(danst voorlangs) Verdomd interessant. Maar gaat u verder.
Amerijtje! Even wat kleingeld opdiepen uit mijn beursje.
Wel, vijf jaren geleden werd op initiatief van Baron G.B.K.R. van Beurden Kesselaer...
Baron Van Beurden Kess...
Hier! (geeft een rotschop onder de collectebus) Zo doen we dat.
we verliezen de naar zijn bus zoekende collectant uit het oog, onze aandacht gaat nu naar de dames RiMiCo die elkaar hebben gevonden op de royale moderne vierzitsbank; de gebloemde soepjurk van Mia, het cadeautje van Kolkvet, wordt besproken
Wat een énige jurk heb jíj ineens...
Ja, érg enig. Jammer dat ie je totaal niet staat.
Hoor haar!
Albert van der Pik stormt binnen
Mijn naam is Albert van der Pik, juwelier. Waar staat de wagen, die crème-kleurige D.K.W. met die gebarsten asbak die zo lekker trekt in de bergen en...
Aha! Daar hebben we Van der Pik! Wat kom jij hier doen maffe juwelier! Wanneer vertrek je nou es kerel!
| |
| |
(geeft hem een daverende klap op de schouder)
(beetje geschrokken, tenslotte heeft hij Gerrit nepringen verkocht) Huh? Inderdaad, wat u zegt. Ik moet op zakenreis. Albert van der Pik moet zaken doen in mooi Zwitserland, in de bergen... (een onbekende drukt hem een glas drank in de handen, een giechelende bakvis geeft hem een zoen)
(tegen vriendinnen) Zeg, heb je dat gehoord, die man daar heet Van der Pik! Hihihi. En ik heb hem een zoen gegeven!
de meisjes schateren het uit; Van der Pik neemt een slok en staat meteen te waggelen op zijn benen
Zeg ouwe pik! Nu je hier toch bent, waar staat je kluis eigenlijk precies?
(drinkt de roemer in een teug leeg) Van der Pik (hik) is de naam. Dat zal ik (hik) u zeggen. Wie bent u? Staat dus in de bergen. Zwitserland... (neemt een blokje kaas van een hem voorgehouden presenteerblad) Ook geweldige (hik) kaas is daar ver (hik) krijgbaar.
Vertel op! (voert hem drank)
Nou gewoon...
de radiozanger. ‘Oh there's a lull in my life’ in de eerste aflevering van de show, is ook aanwezig, hij hangt tegen de huisbar en zingt diverse evergreens in een schemerlampje; naast hem klapt de lakei uit het paleis, een paar mensen luisteren geboeid
Ach, je maakt wat mee aan zo'n hof. Potverdé, daar kan ik uren over vertellen en boeken vol over schrijven, maar ja, dat mag niet hè, maar wist je bevoorbeeld dat het er af en toe een grote rotzooi, excusez le mot, is? Ja, daar kijk je van op hè? Wist je bevoorbeeld ook dat ze daar in het paleis zó'n (zwaait met z'n armen, treft een passant)... Excusez moi! Maar in het paleis...
(danst voorbij en vangt wat op) Paleis... paleis... POLLENS! Mijn artikel! (tegen geschrokken
| |
| |
danspartner) Nou ja, het is nog vroeg, dat raffel ik zometeen wel even af...
de puisterige chauffeur van Wasserij Kolkvet ruziet met zijn beeldschone verloofde
Mijn mooie Opel Kadett naar de godverdommenis gereden! Hoe krijg je het voor mekaar! Nota bene om domme boodschappen te doen!
Heus liefste, het was echt per ongeluk, die andere auto kwam wel van rechts, maar het had net zo goed andersom kunnen zijn...
Moet je zien, zo'n snotaap, met zó'n mooie meid, en moet je horen hoe hij tegen haar tekeer gaat...
de boekhouder van Kolkvet, in z'n zondagse pak, loopt een beetje verloren rond
(mompelend) Niks voor mij, zo'n feestje.
daar is ineens de lange onheilsprofeet!
(slaat op gong) Bekeert u!
de plaat op de pick-up is net afgelopen
Bekeert u van de zondigheid des vleses en de geneugten van het leven! Bekeert u! Want God's straf zal vreeselijk zijn! Het Einde der Tijden is nabij!
Het is nóg niet te laat!
mensen kijken vreemd op
Nee, met een béétje goede wil krijg ik mijn artikel over die Koningin nog wel afgeraffeld, hoewel...
De Dag van het Oordeel is nakende! De Hemelen zullen met sissend gedruis voorbijgaan...
Donder op, onheilsprofeet!
Donder en bliksem zullen onheil brengen! Elementen zullen ontbonden worden! wat ik je brom.
Wat een enge man, wie is dat?
Hé vriend, je schiet onder mijn duiven, dat gaat zomaar niet. Dat is me helemaal wat moois!
Bekeert u, gij verdwaasden... (loopt naar de bar en schenkt zich een drankje)
iemand heeft de plaat op de pick-up omgedraaid, schetterende muziek, gekwebbel en gelach vullen weer het vertrek; de godsdienstwaanzinnige
| |
| |
verlaat sluipend het pand; de dames RiMiCo hebben een staand onderonsje, ze doen zich tegoed aan zoutjes; Ria, het feestvarken, propt drie kaasdomino's tegelijk in haar mond
Tenslotte ben je maar één keer per jaar jarig!
Kolkvet heeft zich op de bank verschanst met een dom blondje op zijn knie
(verontwaardigd) Erich Honecker wil loon naar werken voor de Oostduitsers!
Gut zeg.
de deur vliegt open, een keurige grijze heer met ontbloot onderlichaam verschijnt - wij maakten reeds kennis met hem in Deel 1 van de show-; hij stevent met zwabberende pik op Kolkvet af
Aha! Daar zullen we hem hebben! De schade bedraagt zo'n dikke achthonderd tot tweeduizend gulden. En wie betaalt dat? (kijkt vuil) U!!
iemand zet de pick-up af
(wipt het blondje van zijn knie, gaat met de handen in z'n zij staan) Ik? Wat? Betalen? Wie is u?
(woedend) U denkt zeker ongestraft uw brieven op een dergelijke érgerlijke wijze te posten! Maar ik heb u gevonden! Mijn hele W.C.-muur heeft u laten instorten! En wie betaalt dat? U! (wijst)
Ik zou best eens aan... eh... (gaat in een taart zitten)
Donder op man! Ik kreeg die vervloekte brievenbus op mijn tenen! Je hele muur is ingestort, ja! Eigen schuld, moet je maar niet van die harde scheten laten!
Daar is toch geen muur tegen bestand! Windkracht 33!
Dus u wilt suggereren dat het niet door uw zware brief kwam, maar door een wind van mij! Wel heb ik ooit!
Ik laat al jarenlang winden op mijn W.C. Mag ik soms! De muur is bezweken door uw brief! Maar ik heb getuigen!
| |
| |
(wijst op de achteruitdeinzende dames RiMiCo) Deze dames hebben álles gezien. En ik heb expres alles zo gelaten en niets aan de situatie veranderd! (gebaart naar zijn blote onderlichaam)
Mag ik u er op wijzen dat u op zeer grove wijze de eerbaarheid aan het schenden bent!
En ik zal de postale recherche een diepgaand onderzoek laten instellen.
(windt zich op) Een ieder kon zien en de dames zijn mijn getuigen, dat de brievenbus niet van de muur víél, maar werd afgeschoten als het ware! Tot ver in de omtrek is het geluid van uw wind waargenomen. Dus scheer je weg, bal gehakt!!
A propos, kan ik misschien even van uw toilet gebruik maken?
(toont oude dames onverwacht een prent van een hond en wijst daarop de aars aan) Kijk! (enthousiast) En hier komt dus de poep uit!
Wat nou? Niet soms?
na de door de meesten aanwezigen als pijnlijk ervaren visite van de halfnaakte man is met behulp van extra drank, eigengemaakte slaatjes van Ria, en een nieuwe langspeelplaat en dankzij vrolijke dames en ondeugende heren en niet te vergeten het goede humeur van Barend, de jolige stemming snel weergekeerd; op het hoogtepunt van het feest komt evenwel hoofd redacteur W. Braakmolen, vergezeld van zijn in het lang geklede echtgenote Miep Braakmolen-Step, op de proppen
(elleboogt zich door de dansenden) Verdikkie, pardon, Braakmolen, aangenaam, mag ik even langs! bah, pardon.
(bespeurt Barend) Servet! Servet! Waar is je onthullende voorpagina-artikel betreffende onze Vorstin! Je zou het nog vanavond bij mij op de bus doen!
(verslapt zijn greep op een brutale brunette en geeft haar prijs aan z'n omgeving) Ja, ik eh... (is met een paar passen bij zijn bureau)
| |
| |
Het is toch zeker wel af?! Geef op! Ik heb haast! Ik neem het mee! Schiet op! Want mijn vrouw en ik moeten nog naar een gala-voorstelling!
Het is al érg genoeg dat ik het persoonlijk moet komen afhalen!
(gooit proppen en vellen papier in de lucht) DAAR!!
Wat heeft dát te betekenen!!! Zeg op!
(tegen mevrouw Braakmolen) Zo, Miep, tippel je niet meer? (hoofdknik naar Braakmolen, geldgebaar met de vingers) Toch nog aardig terechtgekomen hè? Dat heb je mooi aangelegd. Zozo, geile Miep een deftige mevrouw.
(kijkt eerst Gerrit en dan zijn vrouw vernietigend aan)
Kom mee Miepje. We gaan weg.
(bij de deur) Die Servet zal er van lusten. Wat denkt ie wel! Laat ie z'n copij op tijd inleveren!!! HOE KAN IK ZO EEN KRANT MAKEN!!
Daaaaag, Braakmolen! Donder maar op! Parvenu! Met je domme courant! Ik heb er genoeg van! Van jou én je krant! Bibamus! (pakt een jongedame en danst met haar, een glas drank in de geheven hand)
homerisch gelach, fade-out; langzame fade-up, onheilspellende muziek, een-tijd-later-effect; Barend zit verdwaasd op de grond temidden van een grote ravage, hij is helemaal alleen, alle feestvierders zijn vertrokken
(krabt op z'n hoofd en wrijft z'n ogen uit, kijkt rond)
Waar ben ik, hoe laat is het? Pollens, leuk feestje hoor... Waar is Ria nou? Zou ik iets verkeerd gezegd hebben? (ontwaart zijn schrijfmachine) Aha! Even mijn artikel over de Koningin afraffelen. Werk gaat voor het meisje. Hoewel...
de telefoon rinkelt
Ja ja ja ja, ik kom er aan. (waggelt met z'n zuchtende hoofd in z'n handen naar het dansende
| |
| |
toestel, neemt de hoorn op) Met de vier wielen van autoverhuurbedrijf Servet? Met Van der Pik. Bekeert u...!
(door de telefoon ook voor ons verstaanbaar) Servet! Hou je domme grappen voor je! Luister goed!
O! Mijnheer Braakmolen. Goed dat u belt, even balpunt en papier daarbij halen. (laat de sputterende hoorn op zijn bureau vallen, loopt weg en komt gewapend met blocnote en kogelschrijver terug bij het toestel, roept in de hoorn)
JA! Paraat! Klaar om te schrijven.
ONTSLAGEN! JE BENT ONTSLAGEN! OP STAANDE VOET! Versta je me?!
Barend noteert, de verbinding wordt met een klap verbroken
Hm. Kort bericht. (leest het terug, verstijft) POLLENS!
de radio begint plotseling
Wij zetten ons programma Lichte Ochtendklanken voort met ‘Oh, there's a eh... ahum... in my life’.
het lied begint doch wordt snel gecrosst met de Servet eindtune, daarbij flitsgewijs herhaling van hoogtepunten uit de show, de aftiteling rolt voorbij
onze swingende Barend Servet
toch bleef hij steeds een heer
Stiet zijn neus keer op keer
maar hij bleef in de weer
Deed zijn best of gooide met zijn pet
onze swingende Barend Servet!
Zie in de volgende aflevering: Barend krijgt een nieuwe baan, en... Met natuurlijk weer de dames RiMiCo, Otto Kolkvet en vele anderen.
terug bij Barend thuis, hij is tussen de puinhopen gaan zitten, er laat een feestslinger los
| |
| |
(opgewekt) Dat was het voor vanavond: Kijkt u de volgende keer weer?
superimposed vermelding datum: 25 januari 1973; er klettert ergens iets tegen de grond
Pollens! Wat is dat nou weer, zou ik misschien soms iets...
snelle fade-out
|
|
Auteursrechtelijk beschermd