Verzamelde werken 1944-1945

[p. 220]

42. Een synodelid onder de ‘scheurmakers’^1.

Naar uit betrouwbare berichten ons bekend werd, heeft ds. A. Scheele,^2. predikant van Kapelle-Biezelinge, lid der generale ‘synode’, een huwelijk bevestigd in de vrijgemaakte Gereformeerde Kerk van Axel. Dit is geschied nadat deze kerk zich had vrijgemaakt van de ongoddelijke synodebesluiten; 90% van deze kerk heeft, naar ons verzekerd werd, zich op het pad der gehoorzaamheid begeven.

Men weet, dat de schorsingen en ontzettingen geschied zijn wegens ‘scheurmaking’. Er moest eigenlijk staan: openbare scheurmaking, want dat is de term der desbetreffende artikelen van de K.O. Nu is ‘scheurmaking’ een moeilijk begrip; men heeft als zoodanig aangemerkt, wat heelemaal geen scheurmaking is, want het was alleen maar handhaving van art. 31, b, der K.O.

Maar dat is thans niet ter zake. Wèl is ter zake, dat er tenminste één artikel der K.O. is, waarin het begrip ‘scheurmaking’ officieel omschreven wordt. Het is artikel 3.^3. Daar wordt als scheurmaking aangediend, dat iemand preekt in de kerk van een ander verband.

Wij zijn dus ditmaal heelemaal in de lijn der K.O., volgens de synodale opvatting (wel te verstaan) als wij zeggen: hier is scheurmaking. En dan zelfs ditmaal openbare scheurmaking.

Zoodat ds. A. Scheele stante pede zal moeten geschorst worden.

Men kan tegenwoordig op duizend en één manieren geschorst worden.

Door den kerkeraad met naastbijgelegen kerkeraad.

Door den kerkeraad met een anderen kerkeraad uit de buurt (die wel niet naastbijgelegen is, maar toch van te voren als stemmende naar den wil van den schorsingsvaardigen eigen kerkeraad).

Door de classis.

En door de generale synode.

Te kust en te keur dus; recht bestaat er niet meer.

Nu vergadert de ‘synode’ nog zelf, terwijl wij dit schrijven. We zullen eens

1. Uit: De Reformatie, 17 augustus 1945.

2. A. Scheele (1879-1951), predikant van de Gereformeerde Kerk te Kapelle-Biezelinge, 1917-1946. Hij was curator van de Theologische Hogeschool, 1931-1949 en lid van de generale synode te Utrecht, 1943-1945. Zie: De Haas, V, pag. 152-153.

3. Dit artikel luidde in de toenmalige redactie: ‘Het zal niemand, alhoewel hij een doctor, ouderling of diaken is, geoorloofd zijn de dienst des Woords en der sacramenten te betreden, zonder wettelijk daartoe beroepen te zijn. En wanneer iemand daartegen doet en meermalen vermaand zijnde niet aflaat, zo zal de classis oordelen of men hem voor een scheurmaker verklaren of op enige andere wijze straffen zal.’

[p. 221]

afwachten, wat men met ds. Scheele doet. Hij is nog curator van het voormalige ‘Kampen’ bovendien. En moet dr. N.J. Hommes niet dadelijk tegen ds. Scheele optrekken? En schuldbelijdenis vorderen, maar dan na de schorsing? Want die kan toch niet uitblijven? Openbaar, openbaar.

En scheurmaking, artikel 3.