Verzamelde werken 1944-1945

[p. 201]

35. Een brochure van ds. J.S. Post^1.

Ds. J.S. Post^2. van Axel geeft een nieuwe brochure.^3. Ze ligt gedrukt voor me. Het slot drukken we letterlijk af:

‘Tenslotte: alle rapporten tezamen hebben ons zeer vele dingen als feiten doen constateeren. Slechts de volgende hebben wij ter expresse vermelding noodig:

1.	De synode van Sneek (1939) was in 1942 onwettig.
2.	Zij bond de gewetens aan een onschriftuurlijke doopsleer.
3.	Haar uitspraak is woordelijk in strijd met het doopsformulier.
4.	Zij bracht de kerken in tegenspraak met verbond, doop en Schrift.
5.	Zij legde een ander fundament dan dat gelegd is (wedergeboorte en uitverkiezing).
6.	Zij neemt de kracht van het verbond der genade weg.
7.	Haar binding beneemt ons de vrijheid, waarin wij staan moeten (Galaten 5:1).
8.	Zij heeft overbodige lasten opgelegd.
9.	Zij heeft hiërarchie ingevoerd.
10.	Candidaten zijn op grond van enge menschelijke bepalingen buiten het ambt gesloten.
11.	De synodes staan in de besluiten niet vrij van elkaar.
12.	Appèl is zinloos.
13.	Schilder is op de gegeven gronden geen scheurmaker.
14.	Greijdanus staat niet schuldig aan de zonde tegen het vijfde gebod en geldt niet voor een leugenachtig man.
15.	De synode heeft deze beide mannen ten onrechte gestraft.

Ik behoef niet in beschuldiging te treden, ik constateer slechts de feiten.

Maar het wil mij voorkomen, dat deze handelwijze zóózeer in strijd is met alle schriftuurlijke gedachte en met alle goede kerkelijke orde, dat uwe vergadering zich niet anders kan handhaven dan door een oogenblikkelijk herstel.

Anders zullen de kerken den weg moeten inslaan door prof. dr. H.H. Kuyper, tegen de hiërarchie aan zijn studenten geleerd.

De verantwoordelijkheid voor deze dingen en al haar gevolgen rust alléén op u als afgevaardigden.

1. Uit: De Reformatie, 3 augustus 1945.

2. J.S. Post (1884-1947), predikant van de Gereformeerde Kerk te Axel, 1925-1947. Hij schreef diverse brochures tegen het handelen van de generale synode van 1943-1945 en ging met de Vrijmaking mee. Zie: De Haas, V, pag. 111-112.

3. J.S. Post, Kerkrecht en eerherstel. Brief aan de Gereformeerde Kerken in Nederland, gericht tot de generale synode te Utrecht met hare adviseurs, Terneuzen, 1945.

[p. 202]

Van harte bid ik u toe, dat u wijsheid gegeven worde om het onheil te herstellen en af te wenden.’

Tot zoover ds. Post.

Tot welke instantie ds. Post zich richt, weet ik niet; m.i. kan hij zich niet wenden tot de nieuwe zitting der nog altijd niet ontbonden oude ‘synode’, want dr. Berkouwer heeft als praeses allang verzekerd, dat, op één puntje na, haar agendum was afgewerkt. Zich tot haar richten beteekent dus capitulatie voor het ongereformeerde kerkrecht. Het gereformeerde beveelt synoden naar huis te gaan als ze met het agendum klaar zijn.

En naar de nieuwe synode van 1946 zich wenden? Welneen, zóó lang kan Christus niet de eisch van gehoorzaamheid opschorten. Bovendien zegt ds. Post zelf: appèl is zinloos. Precies. Niet alleen zijn reeds alle revisie-verzoeken afgewezen, maar bovendien verlangt de huidige synode geloof in en practische erkenning van haar o.i. dwaze uitspraak, dat het altijd innerlijk tegenstrijdig is, in het verband te blijven en de besluiten niet uit te voeren. En toen ik daar tegenover het gereformeerde beginsel stelde, dat dat in bepaalde gevallen wel degelijk ad interim een tijdlang mogelijk is, noemden ze dat revolutie en zonden ze me haastig henen.

Er was dus maar één antwoord: vrijmaking van zondige besluiten. Die is door deze verdoolde synodes in woord en daad beantwoord met ontzetting uit het ambt. Wie nu met mij gelooft, dat Christus aan degenen, die de afspraken (der K.O.) hielden, het ambt niet afneemt, staat dus voor de keus: tegenover Hem in staking gaan, of: kalm doorwerken, in een uit gehoorzaamheid vanzelf weer zich vormend kerkverband.

In staking gaan - dat valt natuurlijk uit.

Dan blijft alleen de andere mogelijkheid over. Ook voor degenen die de duidelijke woorden van ds. Post onderschrijven.