Verzamelde werken 1940-1941
(1995)–K. Schilder– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 95]
| |
11. Nationaal-socialistisch protestGa naar voetnoot1.We hebben indertijd geschreven over het comité ‘Terug naar het Evangelie’, en de spreekbeurt, die dr H.W. v.d. Vaart SmitGa naar voetnoot2. daarvoor vervulde.Ga naar voetnoot3. We toonden aan, hoe dr v.d. V.S. onder de nationaal-socialisten optrad. We zijn daarvoor behoorlijk van allerlei leelijks beschuldigd, en blijven toch dankbaar, dat we het gedaan hebben. Thans schrijven twee bladen over aanverwante kwesties. Het ééne is ‘Eenheid door Democratie’,Ga naar voetnoot4. dat we volgende week hopen te citeeren.Ga naar voetnoot5. Het andere is ‘Evangelie en Volk’. Dat het blad een nationaal-socialistisch stempel vertoont, is ieder duidelijk, die de namen van den ‘opstelraad’ leest: G.J.K. baron van Lynden van Horstwaerde,Ga naar voetnoot6. dr W.Th. Boissevain,Ga naar voetnoot7. ds mr L.C.W. Ekering,Ga naar voetnoot8. mr dr F.P. Guépin,Ga naar voetnoot9. J. Kranenburg,Ga naar voetnoot10. J.H. Scholte.Ga naar voetnoot11. In het nummer van 15 Jan. 1940 (2e jrg. nr. 5) komt onder den titel ‘Witte Terreur’(!) een ‘ingezonden’ voor van datzelfde vomité, waarvoor dr v.d. Vaart Smit zijn religieuze toespraak hield, met verzoek op de convocatiekaart, uiterlijk kenteekenen (als fascistengroet e.d.) te vermijden. In dit ‘ingezonden’ wordt een en ander gezegd over dr L.D. Terlaak Poot,Ga naar voetnoot12. hervormd predikant van Den Haag, tevens reserve-veldprediker. Het blad herinnert eraan, hoe aan dezen predikant ‘bij de debatten over de defensie- | |
[pagina 96]
| |
begrooting in de Tweede Kamer nationaal-socialistische sympathie ten laste gelegd werd’.Ga naar voetnoot13. Vervolgens wordt medegedeeld, dat de minister een onderzoek deed instellen; en dat daarbij werd geconstateerd dat genoemde predikant ‘geen lid was van het Comité “Terug naar het Evangelie”’, volgens het blad was dit een ‘natuurlijk geheel overbodige en misleidende vraag, want dr Terlaak Poot was geen lid van het Comité, doch lid en voorzitter van den “Raad van Advies en Contact” van voornoemd Comité’. Op deze mededeeling volgt dan het verdere relaas. Dr Terlaak Poot verzekerde geen N.S.B.-er te wezen. Het moderamen van den kerkeraad der Herv. gemeente hielp ook een handje. De minister handhaafde dr Terlaak Poot in zijn functie van veldprediker. Intusschen dankt het comité in dit door voorzitter en secretaris-penningmeester onderteekende stuk voor zijn diensten, aan het comité bewezen. ‘Wij kwamen’, zoo lezen we, ‘met dr Terlaak Poot in contact door middel van den leider der “Orde van Getuigen van Christus”, den heer G.J.K. baron van Lynden van Horstwaerde, ontmoetten bij hem een open hart voor onze bedoelingen - (menige schriftelijke verklaring daarvan bewaren wij als dankbare herinnering) - en zagen hem later optreden als lid en voorzitter van onzen “Raad van Advies en Contact”’. Gemelde ‘Raad van Advies en Contact’ is wel ontbonden, zoo lezen we, maar, ‘al bedankte niemand van zijn leden, ook de voorzitter niet, zoo is de laatste actie van den voorzitter geweest dat hij ons Kerstmis 1938 een spreker bezorgde’. Verder verklaart het stuk: ‘Het is ons niet duidelijk, hoe dit beklemtoonen (door dr Terlaak Poot) van de instemming met de houding der Chr. Historische Unie ten opzichte van de N.S.B. en hoe dit stelling nemen naar letter en geest, in overeenstemming te brengen is, met de houding, die wij van dr Terlaak Poot in 1937 en 1938 ondervonden hebben. Daar is iets in, dat ons onwaarachtig aandoet en onder den druk van terreur aan dr Terlaak Poot blijkbaar ontwrongen is.’ Hoe gekrenkt de heeren zich voelen leert volgende uitlating: ‘Zulke personen | |
[pagina 97]
| |
doen meer kwaad, dan wanneer zij ons nooit tegemoet gekomen waren. Dat zeggen we ook op het geval-Ouwerkerk’.Ga naar voetnoot14. Natuurlijk kunnen wij ons niet verder hierover uitlaten. Maar deze dingen zijn publiek. We meenen in het bovenstaande reden te hebben voor de vraag: Zijn wij waakzaam genoeg? Ik geloof het eigenlijk niet. De verkapte N.S.B.-organisaties zijn vele. |
|