Artikel 32.
De canonibus ecclesiasticis et excommunicatione - Van de orde en discipline of tucht der Kerk.
Dit artikel handelt dus over het ius canonicum = kerkrecht en de excommunicatio als bewaring van de kerkelijke eendracht.
Let in deze tekst op de combinatie van:
aliquis en certus.
| Aliquis: je hoeft niet allemaal dezelfde regeling te hebben maar wel in |
| certus: als er eenmaal een afspraak is, handhaaf die dan! |
| aliquis: je kunt je vrijheid houden: adiaphora. |
| certus: afspraak is afspraak, recht is recht. |
Dit gold ook voor de Generale Synode bij de benoeming H.N. Ridderbos. Het verleggen van een vraagpunt naar een debat over de K.O. is feitelijk misdadig. Want die wet was niet in geding. Vergelijk iedere andere afspraak: wordt die geschonden, dan gaat het niet aan om over die afspraak te gaan discussieren.
Maar hoe kunnen we dan ‘omnia inventa humana, omnesque leges’ verwerpen? Is een K.O. zonder menselijke vonden mogelijk? Het is toch geen goddelijk gebod, dat er bijv. niet ieder jaar een Gen. Synode gehouden wordt?
Inderdaad, maar we verwerpen ze dan ook, om er de consciëntiën aan te binden.
Gezamenlijk kunnen we de artikelen onder de ogen zien en veranderen.
De excommunicatie of ban wordt hier gezien als een middel ter bewaring van de Kerk. Fremdkôrper, galstenen moeten eruit.
De H.S. gebruikt het beeld van een vlieg in de zalf, rotteappel uit de mand.
Auteursrecht onbekend