Bezet bezit

4. Onze koningin.

In ‘Delfsh. Kb.’ spreekt ds H. Knoop over

de beoordeelingen, die met ergerniswekkende gemakkelijkheid ten beste gegeven werden, o.a. over het vertrek van

[p. 201]

onze Koningin. Men stond er verbaasd over, hoe menschen, die van regeeringsverantwoordelijkheid en al wat daar aan vastzit geen notie hebben, die zeker niet op de hoogte waren van de grondwettelijke verplichtingen van de Koningin, precies wisten, wat al of niet moest gebeurd zijn. Ze veroordeelden onverhoord. Dat mag nóóit en dat mag men niemand doen. Dat is zonde. In elk geval zou zwijgen tot de boeken geopend konden worden éérst vereischt zijn.

Laat men toch niet in de kaart spelen van elementen, die de losrafeling der banden van het eigen nederlandsche leven hoe eerder hoe liever zoeken. Het is erg, als een zwaard onze touwen doorhakt. Maar het is erger, als heel ongemerkt de draden verslijten. Dan hoeft het zwaard er niet eens meer aan te pas te komen.

(21 Juni 1940.)