|
| |
| |
| |
t' Samen-spraeck, tusschen een schipper en sijn reeders, op sijn af-scheydt. Stemme: Reyn Maeghdeken met eeren.
WEl Schipper hoogh gepresen,
Wanneer so sal het wesen,
Wilt ons dat seggen hoort;
Mijn Heeren hoogh van waerden,
De Reys hoop ick t'aenvaerden,
Want 't Schip in 't Texel leyt,
Dus wilt de tijt niet recken;
Maer geeft mijn voort afscheyt,
Op dat ick mach vertrecken.
Wel luystert sonder sneven,
Wilt dan niet langer beyden,
| |
| |
Spoet u nae boort toe ras,
Oock passen dan met eenen
Nu mach ick oock voorwaer,
Maeckt, sonder te gebreken.
Nu ick mach my mee spoeden,
Klaer hebbe sonder falen.
Mijn tijt die is verloopen.
Komt doet de deur eens open,
Is mijn Heer niet t'huys?
Seght ick hem spreecken moet,
Ick sal hier soo langh wachten,
Gaet heenen voort met spoet,
En wilt u dienst betrachten.
Komt Schipper hoogh verheven,
| |
| |
Ick sal jou Paspoort geven,
Want alle dinck is klaer,
Maer wilt een luttel beyden,
Eens drincken, eer wy scheyden.
So langh maer als ick ken,
Ten eynde van mijn Leeven.
Nu komt ontfanght u order,
Neemt het van mijn handt;
Ick brengh u nae den eys,
Dit glaesjen met verblyen
Godt laet het wel gedyen.
Ick danck jou sonder falen,
Oock sonder langh te dralen,
Die sal ick sonder schroomen,
Ten vollen nae gaen komen.
| |
| |
Wel laet het daer by blijven;
Niet laten doch beschrijven,
En so voor 't laest vaer wel,
Voor storm en winden fel,
Voor Klippen en Barbaren.
Ick wens jou sonder sneven,
Godt geeft u een langh leven,
Jou woorden wel betrachten:
Vaer wel, het is hoogh tijdt,
De Wagen staet te wachten.
De Schipper heeft sijn af-scheyt, siet
Nu wil hy oock geen tijdt verhindren,
Maer rijt nae d'Helder voort met vliet,
Versellschapt met sijn Vrouw en Kindren.
|
|
Auteursrechtvrij