Een hond van stand, in de boeken ingeschreven, kan twee bewijzen van identiteit bezitten, te weten:
a. zijn signalement, afgegeven door fokker of eigenaar, bevattende: naam, ras, geslacht, leeftijd, hoogte, gewicht, kleur, bijzondere kenmerken;
b. zijn afstamming: ras, naam, nummer van inschrijving in stamboek, geboortedatum, signalement, portret en neusafdruk
[pagina 727]
[p. 727]
(niet noodzakelijk), afkomst (ouders en voorouders, eveneens met nummers), verdiensten en onderscheidingen (kampioenschap, erepenningen), handtekening van fokker.
Ieder mens vindt het enigszins onterend dat er een afdruk van zijn vinger wordt gemaakt Voor de hond is het nemen van een afdruk van zijn neus bovendien onaangenaam. Het gebeurt aldus: de neus wordt gedroogd met een watje of een stukje vloeipapier, dan ingesmeerd met Oostindische inkt, daarna op het officiële papier gedrukt.
Deze maatregel wordt genomen niet wegens de mogelijkheid dat hijzelf zich voor een ander zal uitgeven, maar om de oneerlijkheid van een eigenaar te voorkomen.
Auteursrechtelijk beschermd