Edmond Jaloux Niet bang zijn voor honden
De liefde alleen, tussen mens en dier verleent ons enige ingeving die een vaag licht werpt op hun wijze van gevoelen. Het is juist door de gevoeligheid dat mens en dier elkaar het meest gelijken. Maar deze gevoeligheid wordt dan eerst zichtbaar wanneer de mens het dier een echte liefde inboezemt.
Er is waargenomen dat het bang zijn voor een dier tot gevolg heeft dat het kwaad wordt, en iemand heeft zelfs gemeend dit op deze wijze te verklaren: in de mens, die bang is, heet het, worden inwendig zekere afscheidingen voortgebracht, de reuk waarvan, die wij niet ruiken, het dier onaangenaam aandoet en het prikkelt. Wij begrijpen niet waarom die reuk het dier juist ergert in plaats van het aangenaam of onverschillig te zijn. Aangezien de vrees het meest aanstekelijke sentiment is zouden wij eerder denken, dat het dier, bij het zien van iemand die bang is, een soort van besmetting ondergaat en dadelijk een dreigende houding aanneemt, zoals alle dieren die het gevoel hebben dat zij aangevallen worden. Zachtheid en vertrouwen daarentegen verwekken bij hen onmiddellijk een overeenkomstig vertrouwen.
*
Het is een grote vergissing, als een hond u aanvliegt, te schreeuwen en te schoppen, zelfs het goedaardigste dier wordt dan kwaad. Loop niet weg. Schop niet en sla niet. Sta stil, rustig, met uw handen op de borst en de voeten bij elkaar. Toon geen schrik of angst. Spreek het dier toe, niet luid, kalm.
*
Auteursrechtelijk beschermd