Verzameld werk. Deel 7

Vondel De hond van De Bont

In januari 1634 overleed de hond van de beruchte Mr. Willem de Bont, vroeger professor in de rechten te Leiden, en die, in 1619 tot schout aldaar aangesteld, zich gekenmerkt had door de hevigheid, waarmede hij de remonstrantsgezinden vervolgde. De Bont had deze hond met enige plechtigheid laten begraven, 't geen tot vrij wat opspraak aanleiding gegeven had. Vondel kon zo schone gelegenheid niet laten voorbijgaan om zijn gal uit te storten tegen de vervolger zijner vrienden. In de Amersfoortse uitgave van zijn Hekeldichten, 1707, vindt men de volgende aantekening bij een schimpdicht (Van Lennep-Unger):

Hier van is my 't volgende bericht ter hand gekomen: de hond Tyter werdt gelegt op een schabel in een matje; zeker hondeken en ettelyke kinderen werden ter begravenisse verzogt, en quamen in de rouwe; hunne namen werden opgelezen. Twee jonge honden van Tyters maegschap met rouwhalsbanden van de dienstmaegt gedragen, met een lange sluyer over 't hoofdt, hadden den voorrouw. Daer na volgde de hond van zekeren Professor, die ook van 't maegschap was, insgelyks in den rouw. De

[p. 667]

zoon van zekeren Advocaet droeg 't hondeken statelyk met een zwart kleet bedekt. Maer de kat die mede te groef was genoot, wilde niet volgen en nam de vlucht. In deze ordre ging men driemaal om 't bleikvelt, tot dat men eindelyk by 't graf quam, 't welk de Cipier onder den peereboom had gemaekt. Ondertusschen trok de schout de bel, en beluidde den dooden; elk stond met blooten hoofde, tot dat men den hond met aerde bedekt had, toen ging men naer huis, schonk wyn, onthaalde de kinderen met rystenbry, pannekoeken en andere lekkerny, en liet hen elk met een koek beschonken weer hene gaen.