Een kerkhofje
In een stil laantje in Stratford-on-Avon, ziet men een plekje, donker van oude bomen, waar in de schaduw onkruid groeit tussen groene grafstenen. Die stenen staan scheef, voorover of achterover. Daar dit kerkhof maar door een laag hekje van latwerk van de weg gescheiden is kan men gemakkelijk de opschriften van die stenen lezen. Het blijkt dan dat het graven van honden zijn, alle eens toebehorend aan dezelfde aardse meester. Drie der inscripties zijn in het Latijn gesteld, drie in het Grieks, al de overige in andere talen. Men krijgt de indruk dat de eigenaar van dit kerkhof niet alleen veel van zijn honden hield, maar