Verzameld werk. Deel 7

[p. 651]

Vondel De dief en den huys-hond

Een dief in 's borgers huys by duyster nacht gebroken
Van d'huys - bewaerder Hond ontdeckt werd en geroken:
Die hy in lyfs gevaer den Hond aenbood ter nood,
Indien hy 't blaffen staeckte, een lecker gersten-brood,
Maer 't aldertrouste beest, zyns ampts en plichts gedachtigh,
Al blaffende verhief zyn stemme lanx hoe krachtigh:
Opweckende 'tgezin luydkeels met groot gerucht,
En dreff met deze stem den Roover op de vlucht:
Zoude ick om 't snood genot u diefte en boosheyt helen?
En trouweloos alzoo myns Heeren goeden stelen?
Of door begeertens brand om winst my toegezeyd
U veylen 't goed gerucht van myn getrouwigheyt?
Vliet Roover: packt u wech: verziet u voor mijn schelden:
Myn eere is my te weert, u munt wil hier niet gelden.
‘Dees fabel stelt ten toon de schult en plicht oprecht
Van een getrou gemoed en vroom rechtvaerdigh knecht;
Die 'sheeren haef beschut en voorstaet als zyn eygen,
Noch om geen giften zal tot trouweloosheyd neygen.