Uit: Osservatore Romano, 12 juni 1940
Toen Dante uit Florence verbannen was genoot hij gastvrijheid in Verona aan het hof van de heer genaamd Grote Hond, Cangrande. In de eerste zang van de Inferno voorspelde hij dat een hazewind de wolf - de onderdrukker - zou verjagen en Italië bevrijden:
Molti son gli animali a cui s'ammoglia,
e più saranno ancora, infin che il Veltro
verrà, che la farà morir con doglia.
[In de vertaling van Albert Verwey: Paren deed het met vele, en menigwerven/Zal het nog paren, totdat één zal dagen,/De hazewind die haar van pijn doet sterven.]
Het is echter een bestreden vraag of ‘Veltro’ hier inderdaad hazewind betekende en zo ja, wat ermee bedoeld werd. Daar hebben commentatoren veel over geredetwist. De nieuwste verklaring, van Giacinto Ferrari, betoogt naar aanleiding van een weinig bekend gedicht van Dante, dat de hazewind, trouwe en snelle bewaker, het symbool voor Christus was.
*
Het wapen van Castruccio Castracani, heer van Pisa, toonde eveneens een hazewind, argent, rampant, op veld azuur.
*
In Nederland voeren onder andere de geslachten Kanis en Dhont, zoals verwacht mag worden, een hond in het wapen.