Thomas A Celano De hond van Sinte-Clara
Een vrouw, die Bona heette, wonende op de heuvel van Monte Galliano, tussen Serpeto en Valfabbrica, links van de Chiagio, had twee kinderen waarvan er een al door een wolf was weggevoerd, die zijn hol had in de dichte bossen die de hele streek bedekken. Haar jammer was nauwelijks verstomd toen de wolven terugkeerden om het andere kind. Terwijl de moeder in huis was met haar werk greep een der wolven het kind dat buiten speelde en rende weg met zijn prooi naar het bos. Mannen in de wijngaard, die de kreten van het kind gehoord hadden, snelden naar die vrouw, haar toeroepende: Kijk of je zoontje bij je is, we hebben daar vreselijk horen huilen. Toen de moeder begrepen had dat ook dit kind door een wolf was ontvoerd begon zij te schreeuwen en zij riep de maagd Clara aan, zeggende: ‘Heilige Clara, geef mij het arme kind terug. Geef het kleine kind terug aan zijn ongelukkige moeder,’ zeide ze, ‘anders spring ik in de rivier.’
De buren liepen de sporen van de wolven na en in het bos vonden zij het kind, dat door het woeste beest was losgelaten, en de hond lekte hem de wonden. De moeder dankte de wonderdadige Sinte-Clara.
Auteursrechtelijk beschermd