Ombudsman
Sinds kort kent Nederland een nationale ombudsman. Landgenoten, die terecht of ten onrechte menen tussen de raderen van het overheidsapparaat terechtgekomen te zijn, kunnen zich tot hem wenden.
Voordien deden zij dat tot de koningin, prins Bernhard, de minister-president, een kamerlid.
Ik heb in dat opzicht volop mijn portie gehad: per brief, telefoon en in persoonlijk gesprek. Ik rekende het tot mijn taak van volksvertegenwoordiger deze zijde van de functie serieus te nemen. Alsmede de kritiek die mij persoonlijk, mijn partij en de regering gewerd.
Om met het laatste te beginnen: wie mij een brief schreef, kreeg er één terug. Ook als men met mij of met mijn partij de vloer aanveegde. De meeste tijd kostten de veelschrijvers, die in één brief tien tot twintig onderwerpen aan de orde stelden. ‘Het is vakantie, het regent en daarom schrijf ik maar eens, wat ik op mijn hart heb.’ Ouwe heren in bejaardentehuizen bleven maar repliceren. Maar ook mannen en vrouwen met wie ik door de dalen van het politieke bedrijf heen een voortreffelijke correspondentie onderhield. Ik mocht er daardoor voor het cda (de arp) behouden.
Alhoewel de meeste correspondenten lieten blijken vertrouwen te stellen in mijn persoon en politieke lijn - voor niet weinigen was ik een vertrouwd baken in de (partij-)politieke wateren - waren er ook, die ik mateloos ergerde. ‘Telkens als ik je smoel op de tv zie moet ik kotsen.’ ‘Jij had een toneelbaan moeten kiezen, dan weet je tenminste dat je bedrogen wordt.’ ‘Jij bent in mijn oog een schoft.’ ‘Jou kom ik op zekere dag persoonlijk kapot schieten.’ (Helaas niet ondertekend, die kon ik dus niet beantwoorden.)
Bepaalde episodes (abortus-Aantjes-godslasterlijke uitzendingen) leverden stapels brieven op.
In dit hoofdstuk gaat het echter om het afzonderlijke geval waar je ‘inkroop’, meestal zonder, een enkele keer met succes. In grote fracties wordt dit soort zaken over de fractieleden verdeeld (los van de vraag wie de geadresseerde is). Ik wil niet zeggen dat dit bij de arp in voorkomend geval niet gebeurde, maar in het algemeen pelde je daar de bij jou binnengekomen boontjes.
Auteursrechtelijk beschermd