Het Walchers liedeboeck (1611)

Het Walchers liedeboeck

(1611)–Dirk Schabaelje, Jan Philipsz. Schabaelje– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[Folio 124v]
[Reyne liefde bedeckt]
Na de wijse Ick hebbe ghesien den tijt REyne liefde bedeckt Ga naar margenoot+De menichte der sonden Het welcke is perfeckt Ga naar margenoot+Aen een vrouwe bevonden Wiens teere hertsen gronden Van den sathan wel vast Benout ende ghebonden Was met der sonden u last Doen dees vrouwe bevint Vernam en heeft gheweten Hoe dat Jesus was int Phariseus huys gheseten Ter tafel om te eten Is sy ghecomen daer Deur liefde onghemeten Een glas salue met haer Weenende sy haer aen Syne voeten gynck setten Wiesch die met haer traen Gijnckse wederom metten Hayre haers hoofts afnetten Custe en salfde seer Hier op began te letten Den phariseus te meer Hy dachte waer dit een Propheet, seker en nouwe Soude hy conen scheen Wat dit is voor een vrouwe Die nu met swaren rouwe Sijne voeten ghenaeckt Want alsoo ick aenschouwe Veel sonde haer aenraeckt
[Folio 125r]
Doen sprack Jesus, een man Hadde twee schuldenaeren Des eenen somme van Goe schult penningen waren Wel vyfhondert, doch daer en Teghen den ander waer Vyftich, beyde te gaeren Heeft hy't gheschoncken haer Wie van dese sal hem Met liefde meest behaghen Daer op was syne stem Die hem voor dese daghen Meest schuldich was, sal draegen Meest liefde soo t'behoort, Ghy hebt op mynder vraeghen Rechtelick gheantwoort Nu op dees vrouwe siet, Ick quam tot u ghegane Water gaeft ghy my niet Om wasschen, met den trane Sy als een onderdane Wiesch mijn voeten besloofd' Die daer na af te dwane Met thayr van haren hoofd' Ghy hebt vergheten my Met eenen cus te groeten Dese comende, sy En heeft niet laten moeten Te cusschen mijne voeten, Geen zalue ghy en goot Op t'hooft om drucx versoeten Salft sy mijn voeten bloot Dus segghe ick, haer sijn Vele sonden vergheven
[Folio 125v]
Want veel liefde sy myn Bethoont heeft, alsoo euen Die weynich sondich sneuen Vergheuen is, die wort Te weynigher ghedreuen En met liefde begort O Vrouwe henen gaet Met vreden uwer straten Ghy hebt creghen aflaet Van sonden tuwer baeten Was dyn gheloof, daer saten Sommighe, en daer af Sy in haer seluen praeten Dat gy sonden vergaf Hierom aenveert den gloet Der liefden, en afstuyven Alle vyantschap doet Leeft simpelick als duyven Als vruchtbaer rancken, druyven Draeghende, daer deur moet Alle sonde verschuyven Deur Godts ghenade goet Weest op v hoede.	margenoot+ 1. Pet. 4. 8 margenoot+ Luc. 7. 37.

Vorige Volgende