Het Walchers liedeboeck

[Niemant vermeten]

Na de wijse
Mijn fijn ydoone

NIemant vermeten
En beromme hem seere
Te sijn gheseten
In wijsheyt oft in eere
Tot gheen keere
En romt dat niet mispresen
Want swerelts wesen
Is niet in desen.

Want al die meenen

Dat sy wat sijn van fame

[fol. 103v]

 

Haer niet vercleenen

 

Bedrieghen haer altsaeme

 

⁺Maer is bequame

 

In ons yet goets vernomen

 

Dat is ter vromen

 

⁺Van Godt ghecomen

 

Veel die haer prysen

 

Al na des vlees aenmercken

 

Maer sy bewijsen

 

Al anders niet de wercken

 

Dan Christus clercken

 

Behooren tallen tyden

 

Want sy besyden

 

Sijn leere glyden

 

Want al ons romen

 

⁺Dat moet wesen eenmoedich

 

Dat wy vernomen

 

Hebben en kennen goedich

 

Onsen Godt spoedich

 

Altijt doen na sijn woorden

 

Soo ons behoorden

 

Sonden discoorden

 

Wie daer gaet praten

 

En seght hy kent wel gode

 

En gijnck verlaten

 

Wat van hem is gheboode

 

Alsulcken snoode

 

Die lieght al tot dier stonden

 

Gheen waerheyt vonden

 

Is in sijn gronden

 

Maer die daer houden

 

Godts gheboden vailliantdich

 

⁺Sonder vercouden

 

Die kennen Godt verstandich

+ 2. Cor. 3. 5.

+ 2. Cor. 11. 26
2. Cor. 5. 12
1 Tim. 3. 5
Phil. 3. 7.
[...]. 1. 6.
1. Tim. 3. 27
2. Pet. 2. 1

+ Jer. 9, 23.
1. Cor. 1. 30
Phil. 3. 3.
2. Cor. 11. 1
Ende. 13. 11.
Phil. 2. 2
1. Joan. 1. 3
Ende. 4. 8.

+ Mat. 22. 34
1. Cor, 14. 1.

[fol. 104r]

 

Dats liefde Brandich⁺

 

Te doen aen yghelycken

 

Die sonder wijcken // vrede laet blycken

 

Prins weert te coonen

 

Syn sy na schrifts bedieden

 

Die daer betoonen⁺

 

Liefe aen allen lieden

 

Oock moet gheschieden

 

Van alle Christen leden

 

In ghoeden vreden

 

Te gaen en treden

Weest op u hoede.

+ duet. 6. 5.
Leuit. 19. 19

+ 1. Cor. 13. 11.
1. Pet. 1. 22
2. Pet. 1. 7
1 Cor. 1. 9.
Rom, 12. 10
Heb. 12. 14