| |
| |
| |
| |
Ende hebben gevonden Mariam, ende Ioseph, ende 't Kindeken geleyt in de Kribbe. Luc. 2.
Stemme: Puer natus in Bethlehem. Ofte als pag. 19.
De Herders groeten Mariam, en het Kint.
Den I.
MAria Moeder weest gegroet,
Uyt wiens aldereelste bloet
Gebooren is dit soete Kindt,
Dat onse saligheyt bemindt.
| |
| |
| |
Den II.
GHy zijt den hooghverheven throon
Van Godt geworden uwen Soon,
Van 't Woord' in u geworden vlees
Dat uyt u suyver herte rees.
| |
Den III.
GHy zijt den schoonsten dageraet
Waer uyt ons nieuwe Son op-gaet.
Waer uyt ons vloeyt den soeten douw
Den oorspronck van een goet berouw.
| |
Den I.
GHy brenght den hemel op der aerdt,
En uwen Schepper hebt gebaert.
Tot u de Sterren dalen neer,
En bidden aen den lieven Heer.
| |
Den II.
NOyt sagh ick schoonder' Herderin,
Geen Moeder ick alsoo bemin.
Ghy mijnen Herder hebt gebracht
Soo langen tijt van my verwacht.
| |
Den III.
O Soeten Herder van mijn hert
Voor my geleyt in desen smert,
Ick geef u weer het mijn geheel,
En al mijn sinnen u beveel,
| |
Den I.
WY blijven by u kribbe staen,
En hooren uwe wijsheyt aen.
| |
| |
Hier worden wy alleen versaet
O Heer u schaepjens niet verlaet.
| |
Den II.
O Soetste kindt Emmanuël,
Geboren Vorst van Israël,
Vergadert weer in uwen stal
U afgedwaelde Schaepjens al.
| |
Den III.
VErlicht haer met u ooghjens soet,
En weder tot u keeren doet.
Geluckigh is hy, die aenhoort
Alleen dit eenigh eeuwigh Woordt.
| |
Den I.
GEluckigh lidt van sulcken hooft!
Geluckigh hert, dat hem gelooft!
Die in sijn liefde blijven sal.
| |
Den II.
U Soete kindt, ô Maget reyn,
Alleen is onsen Capiteyn,
Die weer ons uyt AEgypten leyt,
En het beloofde landt bereyt,
| |
Den III.
U Suyv're borsten, suyv're Maeght,
Den Schepper van de selve, vraeght,
Laet suygen 't Kindt, en worden groot,
En ons verlossen van de doot.
| |
| |
| |
Een ander.
Stemme: Nato Deo gloria solennis.
ALs den Heere Jesus was geboren
Van Maria Maget uytverkoren.
Die de werelts hoop' is, en verlangen
Van de sijnen niet en is ontfangen.
Haer vertelde, haer vertelde,
Na de Kribbe spoeden haer.
Om den nieuwen Koninck gaen te soecken
Niet in 't purper; maer in arme doecken.
Sy den nieuwen Herder lieten weyden
Al haer Schaepjens, en geloovigh seyden:
In den stal van Bethlehem
In het midden, in het midden
Als zy by de lieve Kribbe quamen
In den aengewesen stal te samen,
En den Heer in arme doeckjens vonden,
Als zy van den Engel dit verstonden.
Die haer herten had doorstraelt
Op der aerden neergedaelt.
Sy sijn arme doeckjens hier bekeecken
Haer gegeven voor een seker teken,
Dat hy sou den Salighmaker wesen
Van den Hemel tot ons afgeresen.
En met tranen maeckten nat,
Waer in rusten, waer in rusten
Sagen haren hooghste schat.
| |
| |
Sy de Kribb', en 't hoy daer in aenschouden,
En met medelijden oock bedouden,
En verwondert sagen daer in slapen,
Hem, die al de werelt heeft geschapen,
Kouw verdragen, kouw verdragen,
Die ver warmt de werelt al.
Na den hemel keken allegader,
En ootmoedigh danckten Godt den Vader
Voor den lieven Soon' aen haer gegeven,
Die ons mede brocht het eeuwigh leven.
Aen den Soon, gekomen neer
Op der aerden onsen Heer.
| |
Een ander.
Stemme: O Maria, die als heden. Of: Ick plach wel in tijdt voor desen.
UYt den alderhooghsten throone
Van den hemel Godt den Sone
Neergekomen na den wensch,
En verlangen van den mensch,
Op der aerden, is geboren
Van een Maget uytverkoren
In den alder-armsten stal,
Die den rijcksten is van al.
Eerst de Herders hem besoecken
Overdeckt met arme doecken
Van sijn Moeder, in het midden
Van de beesten hem aenbidden,
| |
| |
En met heel het hemelsch' hof
Oock verbreyden sijnen lof.
Hem geworden onsen broeder
Met een kusje voor de mondt
Met de knïen op de grondt,
En oprechte liefde groeten,
En oock kussen hem de voeten
Met een diep' ootmoedigheyt
Tot den dienst van hem bereyt.
In de liefde voorder branden,
Oock zy kussen hem sijn handen,
En omhelsen 't lieve Kint
Dat de menschen soo bemint,
En de traentjens van sijn wangen
In een danckbaer hert ontfangen,
In een hert vol van berouw
Met het soete Kindtje schreyen,
En haer schaepjens laten weyen
Dat tot ons soo neder quam.
Met haer hert, en al haer sinnen
Sijn barmhertigheyt beminnen,
In sijn heyligh Bethlehem.
| |
Komt tot my alle, die beladen, ende belast zijt, ende ick sal u vermaken. Matth. 11.
Stemme: Het houwen, en trouwen. Of: O Herder al soetjens.
OSion aenhooren nu komtsonder vrees
Het Woordt geworden Vlees.
| |
| |
Van 't Kindt in Bethlehem.
O werelt werelt vol hoveerdigheyt
Omhelst het Kindt, en sijn ootmoedigheyt.
Sijn ooghjens hier douwen, het Kindeken weent
Om u in 't quaet versteent.
Oock om u sonden schreyt.
O werelt vol van onrechtveerdigheyt
Omhelst het Kindt, en sijn barmhertigheyt.
O Sondaer, ey lieve, niet langer vertoeft,
En meer het Kindt bedroeft.
Wanneer ghy droevigh zijt.
Haeckt oock naer eenen traen.
O werelt werelt vol onwilligheyt
Omhelst het Kindt, en sijn sachtmoedigheyt.
De Wijsen geroepen verlaten haer landt,
Volght oock u Sterre naer.
Neemt uwen roep oock waer,
En geeft dat hem behaeght;
Een rouwigh hert hy vraeght.
O werelt werelt vol ondanckbaerheyt
Omhelst het Kindt, en sijn goetwilligheyt.
O dertele jonckheyt, den Meester van al
Geen' herbergh was voor hem
In 't gantsche Bethlehem.
En wilt oock niet voortaen
O werelt werelt vol van gulsigheyt
| |
| |
Omhelst het Kindt, en sijne matigheyt.
Sijn wiegh' is een kribbe; sijn bedd' is het stroo
Den Coninck slaept alsoo.
Denckt op het Kindt soo bloot.
O werelt vol van opgeblasentheyt
Omhelst het kindt, en sijne kleynigheyt.
De name van Jesus, die 't kindt toebehoort,
Voor sijn Geloove strijdt
O werelt vol van onverduldigheyt,
Omhelst het Kindt, en sijne lijdtsaemheyt.
O gierige menschen de werelt versmaedt
En soeckt het eeuwigh goet
Den brandt van uwen lust.
O werelt werelt vol begeerlijckheyt
Omhelst het Kindt, en sijn onnooselheyt.
Sijn doeckjens die roepen: ô ziele bemint
Het voor u deur' oock wacht.
Den Heer hebt ghy 't gedaen.
O werelt vol van onbarmhertigheyt
Omhelst het Kindt, en sijn medogentheyt.
Sijn hertjen hoort suchten: ô Schaepje verdwaelt
| |
| |
De waerheyt wel verstaen,
O werelt werelt vol van ydelheyt,
Omhelst het Kindt, en uwe saligheyt.
| |
Gebedt.
O Mijnen alderliefsten Herder Jesu, Laet my u onweerdigh Schaepken altijt uwe alderlieffelijckste stemme waernemen, en volgen, ende in den aldersoetsten reuck van een levendigh Gheloove, loopen na de weye van 't eeuwigh leven, om aldaer in der eeuwigheydt te proeven de soetigheydt van uwengeest, en liefde. Amen.
|
|