Kronijk van Hoorn

[p. 1]

Loff der Stad Hoorn.

Getrokken uyt de vermakelyke Taalkunde van P. Rabus

Deez' zeestad roemt met regt op haar manhaftigheid.
Zy toonde eertijds 't bewijs van moed, en zeebeleid,
Toen Graaf Bossu werd na een zwaren slag gevangen,
Waar van men nog de vlag en wimpel kan zien hangen.
Te Horen waren ze, die Spanjens dwing'landy
Stout weêrstand boden, en het juk der slaverny
Afwierpen van den nek, gewoon den naam te houden
Van vrye Friesen, daar zy hun gezag opbouwden,
Vele eeuwen lang, en tot een klare proef, dat zij
Nog vrye luyden zijn, staat elk het jagen vry
Dit is 't alleen niet, daar de Horenaars meê pralen.
Zy leverden voorheen geen minder schepen uyt
Als gansch Noordholland. Dog dit schijnt nu wat gestuit.
Maar boven alle is deez' vermaarde stad te prijsen,
Om dat ze magtig is heel Nederland te spijsen
Met Kasen, puik van smaak, en tot den drank bequaam:
Hier is de stapel schoon d'Edammer heeft de naam.
Denk' niet, ô vremd'ling, dat dit zuivel te gering is
Tot glory, of dat Kaas een al te slechten ding is
Voor uwen vijsen tong. Wy lachen met al 't geen
Uwe overdadigheid vereist, en zijn te vreên
Met dit gerecht, by ons veel waarder, als al 't eten

[p. 2]

 

 

Dat ooit Apitius, die lekkerbek, kon weten.

 

Noch roemt de Zeestad Hoorn, om dat uyt hare schoot,

 

Schier voor twee eeuwen, die geleerde Schrijver sproot

 

Die brave Junius,vermaard door zijn boeken,

 

En brieven, by elk een, die 't pit der talen zoeken:

 

Waarom zijn beeltenis nog in de gevel staat.

Op de Selve, getrokken uyt de Stede-boeken van den Heer Joan Blaauw.

Ben ik de Moeder-Stad, van so veel moedig Bloet,
Dat so veel wonderen dee, en so veel wonderen doet,
Van Mannen, die vermant, voor Mannen noyt en weken;
Van zeylers, die verzeylt, voor zeylers noyt en streken;
Heb ik van alle eerst 't groot Haring-net gebreyt,
Van allen eerst gespreyt, van allen eerst verbreyt:
Ben ik de Zuyvel-mouw, van voor en agter Stav'ren,
Ben ik so ver ik zie de Vrouwe van de Klav'ren,
Een vraagt men hoe ik Hoorn, van outsherr heten moet?
En heet ik anders regt, als Hoorn van overvloet.

[p. t.o. 3]

Hoorn, de Hoofd-Stad van West-Vriesland