Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijOp de wyse: Van het nonneken.
WEest nu verblijdt gy borgers en boeren,
En stelt uw droefheydt heden aen een kant,
Danst en springht, doet nu de trommel roeren,
Nu komt de rust' in g'heel het Christen-landt,
Wilt u verblijden // Uyt druck en lijden
Zijn wy te gaer // Door dese blijde maer'.
Want duc d'Anjou uyt Vranckerijck geboren,
Is van Carolus by sijn testament,
Tot koninck van het Spaensche-rijck verkoren,
Die ons zal helpen uyt druck en ellendt,
Door 't wel regieren // En goed' manieren,
Ons vooren staen // Als Carel heeft gedaen.
Geen blijder maer' en heb ick oyt vernomen,
Als dese die mijn hert' verheugen doet,
De vyanden die mogen nu wel schroomen,
Al die voor desen roofden landt en goedt,
Van desen koningh // Die nu sijn wooningh,
Met glori' stelt // In Spaignien rijck van geldt.
Men sagh een treyn van ses hondert karossen,
Die reden recht naer het Koninc-quartier,
Al het kanon dat hoorde-men daer lossen,
Men stack terstondt de pick-tonnen in 't vyer,
Op hooge staecken // Branden en blaecken,
Elck riep met moedt // Langh leeft dat edel-bloedt.
| |
[pagina 174]
| |
Men sagh veel princen, graeven en baronnen
Quamen hem met de kroon geluck aen-bien,
Marquisen, ducquen hebben vreught begonnen,
Men sagh een grooten treyn van edel-lien,
Veel edel-damen // Die daer oock quamen,
Boden heur d'handt // Met vreugden t' allen kant.
Sa vlecht nu al kroonen van lauwerieren,
En oock een kroon van peirels en fijn goudt,
Om desen jongen vorst sijn hooft te cieren,
En al sijn ridder-heeren kloeck en stout,
Roepen hier in 't ronde, Met vollen monde,
Lang leeft dien vorst, die naer ons welvaert dorst.
Sijn heyligheyt seer wijs den paus van roomen,
Als wanneer dat hy ontfinck dese maer',
Was g'heel verblijdt alsoo men heeft vernomen,
Dat Spaignien en Vranckerijck nu zijn te gaer,
Dit zal ons geven // Elck een nieuw leven,
Een gulden tijdt // Daerom weest al verblijdt.
Oorlof voor 't lest laet ons den Heere loven,
Dat hy magh geven zegen en geluck,
Aen desen koninck die 't al gaet te boven,
Geeft een lanck leven en spaert hem van druck,
Die uyt ons landen // Keert de vyanden,
Van kettery // Zal hy 't landt houden vry.
Carolus by sijn Testament,
Heeft het Rijck wech-gegeven.
En voor sijn Erf-genaem bekent
Duc d'Anjou: hoogh verheven,
Hy sit nu op den schoonen Throon,
Tot leedt van ons vyanden.
Heeft nu den Schepter en de Kroon,
Bewaert de Spaensche-landen.
Godt wil ons en hem doch geven,
Een langh-geluckigh leven.
EYNDE VAN DIT LIEDT-BOECXKEN. |
|